IMPOSSIBLE: OFFICIAL #TEEN FICTION (COMPLETED)

Chapter #30 IMPOSSIBLE

Ilang araw na akong pabalik balik sa gym para kay tito arnold yeah! He want's me to call him uncle, at ilang araw narin akong umaabsent nang tanghali para lang mag puntang gym noong pumasok nga ako nang isang beses nasermunan ako pero wala naman silang magagawa dahil complete ang mga requirement's ko.

Nandito nako sa school at naka schedule ang pag punta ko kay tito arnold para maituro na nya saken ang mga highest step nya hindi na basic step dahil nauna konang matutunan yon...

Example ay yung mga maseselang bahagi nang katawan para malaman mo kung tama bang duon itama ang mga gagawin mong action para makawala.

"Ellianha saan kaba nag pupunta tuwing tanghali kahit anong hagilap namin ay hindi ka namin maabutan sabihin mo saan ka nag pupunta!?"nag aalalang tanong ni shana.

"Wala, nag iingat naman ako isa pa bakit ba sobra naman kayo kung mag alala, wala namang nangyayare saken."sambit ko sabay iwas nang tingin.

"Umayos ka! wag mong sabihing nag rerebelde ka?"gusto ko sanang mainis pero wala akong magagawa kung hindi intindihin sila.

"No, not like that...hmm...you know I have something important to do kaya lagi akong absent but see? Updated ako sa lahat nang ginagawa dito sa school and nag paalam narin ako kay ma'am."sambit ko.

"Pero hindi moba alam na mapanganib? At isa pa alam bato ni lola?"tanong ni vaneza ang tinutukoy nyang lola ay si lola.

"No, pero mas mabuting hindi ko nalang sabihin na may importante akong ginagawa dahil hindi naman sya makakatulong at baka mag alala lang yon."sambit ko.

"Alam moba yang sinasabi mo? Hindi ka naman ganyan ha!"umiiling iling na sambit ni vaneza.

"Ok! Ganto kase yan guy's hindi naman ako mapapano dito at tyaka...pwede naman sigurong kahit ito lang ay hindi nyo na dapat malaman lalo na't hindi naman to delekado."sambit ko at niyakap sila.

"Nag aalala lang naman kami dahil ang dami mong threat's sa locket."napaayos ako at kaagad na nagulat.

"A-asaan? Gusto kong makita."sabi ko na binigay naman nila saken nanaka envelope what the!

Mga picture koto habang nag lalakad sa kalye para makapasok at may isang tao na sinusundan ako at masama ang tingin saken, at meron ding punit na picture na nilagyan nila nang pintang pula.

At lahat nang note's ay iisa lang ang sinasabi.."you want to die? I know that you know how to die but if your still alive...I will promise that you will be going to hell!" halos lahat ganyan pero ayos lang basta ako lang! At wala syang idadamay dahil kung hindi bakaiuna kosya!

"Oh! C'mon!"hinihingal na sambit ni venedic habang nakahawak sa tuhod nya kaagad syang nilapitan nila vaneza para tanungin kung ayos lang.

"Buti naabutan kita ellianha halika sumama kayo saken."mahina nitong sambit na parang sobrang nag iingat.

"Y-yeah! Ok let's go."at nag punta kami sa tagong lugar sinigurado nila kung walang taong sumunod nang biglang lumabas si berrnish at zyrille sa madilim na bahagi nito nagulat panga ako buti nalang at hindi ako napatili.

"Anong meron?"tanong ni shana bilang sya ang madaldal sya ang nauna.

"You need to see this."sabay bigay ni berrnish saken nang envelope na may pulang liquid its a...blood!? Wait, the real blood!? Kaagad kong binuksan to at..

Nakita ko ang litrato nila shana at vaneza na masayang nakangiti pero may pulang liquid ang mukha nila at nakahiwalay naman ang akin na mas lalong pinapangit nang pulang pinta what the!!

Nailukot koto at kaagad na naitapon anong ibig sabihin nito!? Idadamay nila pati ang mga kaibigan ko? Napatingin ako kay vaneza at shana na hindi makapaniwala naluluha sila at si shana na nanginginig ang mga kamay nanakahawak sa bibig.

"S-sorry, I'm sorry."sambit ko nalang at hindi ko magawang hawakan sila kaya hanggang tingin nalang ako si venedic na ang yumakap sa kanya at si vaneza na nanlalaki ang mata na yumakap saken kaya halos matumba ako pero ni hindi kosya mayakap.

"S-saan mo nakuha yan?"nanginginig ang panga ko sa sobrang galit.

"Tsk! Nakita ko yan na nilalagay nang isang istudyante sa locker mo kaya sinita ko, kaso ang sabi napag utusan lang daw sya nang dalawang babae sa labas nang gate at tinignan namin ang cctv na tama naman dahil napadaan lang sya nang utusan sya."paliwanag ni zyrille kaya napatango ako.

"Nadamay na sila at wala na tayong magagawa pero kung mag papatuloy ka parin dyan sa mga ginagawa mo at iiwan sila sana matagal mo nalang nilayo ang sarili mo."madiing sambit ni zyrille.

"Stop it, sa ngayon kaylangan muna nating isipin kung pano kayong tatlo na mapoprotektahan."sambit ni berrnish na nag aalala na.

"Tama naman sya pero don't worry, hindi ko naman hahayaan na magalaw kayong tatlo pero.."mabilis akong lumuhod na nag pabitaw kay vaneza.

"Nag mamakaawa akong...kung pwede kahit sila lang..tutal kasalanan ko naman kung pwede kahit sila lang mabantayan nyo."nakayuko kong sambit at tinutukoy ay sila shana.

"Ngayon binibigay mo ang responsibility mo samin? Noong tutulong kami para sayo ayaw mo? Pero ngayong hindi mo kaya pati kami ay idadamay mo?"napatingala ako kay zyrille kaya dahan dahan akong tumayo.

"Hindi ako tanga at mas lalong hindi ako humihingi nang tulong dahil hindi ko kaya, nag mamakaawa ako dahil sigurado akong kapag napuntirya nako wala nang mag babantay sa kanila now? Tell me? Paano ko mababantayan ang mga kaibigan ko habang ako nakikipag laban?"hindi ko magawang hindi sya sumbatan dahil sa pananalita nya.

"Zy ano kaba!? Alam mo namang may nangyayare na pero sarili mo parin ang iniisip mo! Kung ayaw mong tumulong fine, pero kami? Tutulong kami."sambit ni venedic na ngayon ay kaharap nani zyrille at si shana at vaneza namang mag kayakap.

"Tsk! Hindi nyo ako maintindihan dahil puro kayo sariling plano lang, hindi nyo ba naisip na baka pag labas natin dito mapahamak tayo? Yung pinupunto ko bakit hindi natin to gawin nang mag kakasama hindi yung kikilos yung isa at kapag napahamak boom! Iiyak kayo at sisisihin ang sarili."at umalis doon na mag kasalubong ang kilay.

Gulat naman sila berrnish na napatingin kay zyrille, may punto sya sa sinabi nya bakit nga ba hindi ko napansin na...ang gusto nya pala ay isang magandang plano para walang mapahamak sa amin tama naman kase sya na mag isa akong nag paplano katulad ngayon.

Pero ginagawa ko naman to para hindi sila madamay pero wala! Damay na sila at lahat nang mapapalapit saken nadadamay.

••••••••••
Wahhh!! How's this chapter!?

Guys gusto kolang malaman nyo na hindi ako magaling sa mga labanan pero I try my best para maisulat yung part nayon.

Hindi rin po ako magaling mag plano at mag sabi nang mga KARATE MOVES kaya yung iba ay katangisip lang..

KATULAD NANG SINABI KO KATANG ISIP LANG LAHAT NANG SINUSULAT KO! Mwaaaa!!*^_^*