IMPOSSIBLE: OFFICIAL #TEEN FICTION (COMPLETED)

Chapter #19 IMPOSSIBLE

(Friday, November 16,2018)

~••••••••••~

"Nga pala jiha(iha) nakalimutan kong itanong kung ayos kana ba talaga? Wala kabang iniinda na?"mahinahon nyang sambit pero kumunot lang ang noo ko.

"Po? Tita ano kaba ayos lang po ako."sabi ko sabay ngiti nang sumingit si lilean.

"Pasensya na kay mama ang ibig lang nyang sabihin is kamusta kana baka may iniinda ka daw ba."kaya napatango nalang ako.

"Honey, hindi iyo--"pinutol nani lilean si tita at pinapasok na dahil gabi na't ihahatid nadaw nya ako buti nalang nakapag paalam nako.

"Kaya kong sumakay mag isa, baka mapano ka pauwi e."habang nag papaandar sya nang sasakyan.

"Ayos nako OA lang talaga si mama."sambit nya at umandar na kami.

"Baka mapano ka?Sigurado ka baka mabinat ka humanda ka sakin!"tumawa lang sya.

"Ayos lang ako, ano kaba ikaw nga lang ang inaalala ko."sambit nya habang nag mamaneho.

"Hay nako."sabay sandal dahil napagod narin ako kakasalita nang...

Nahihilo ako hindi ko alam kung sinong hihingan ko nang tulong...

"Adjxisbskk t-tulungan mo ako nag mamakaawa ako."hinihingal na ako dahil sa hilo pero kita ko ang ngiti nya...

"Patawad pero...mamatay kana!"

Napabangon ako dahil sa gulat ano bang nangyari? Para tuloy akong nahilo tsk! Ano yon? Bangungot?

"Ayos kalang ba?"sabay harap ni lilean saken kaya napatingin ako sa kanya, tumango lang ako.

"Malapit na tayo."tumango nalang ulit ako pero nahihilo parin ako.

"Hmm..binangungot ata ako."wala sa sarili kong sambit.

"Nightmare? E hindi kanga nakatulog."ano? Hindi ako nakatulog pero binangungot ako?

"Ha? Ano yon imaginary kolang?"taka ko ang sakit nang ulo ko dahil sa biglaang galaw kanina.

"Baka may naalala kalang.."after a second's napatigil sya at..

"I meannn!! B-baka sa sobrang pagod ganon or baka naman nag iisip ka nang kung ano ano pwede rin namang dahil..ano hmm.."ano bang sinasabi nya?

"Ano kaba! Ang OA mo sige na, mag iingat ka ha!"dahil nandito na kami kaya bumaba nako syempre inintay kosyang makaalis baka mamaya mapano pa e.

"Honey! Everything will be allright just...just h-hold."umiiyak nyang sambit habang hawak ang mag kabilang kamay ko.

"W-w-where's xwqdzxh? I need to see him."nanghihina kong sambit.

"I-I don't know! I don't know please! Isipin mo muna ang sarili mo."nag mamakaawa nasya.

"B-But ma! I-I need to explain everything, It's not my fault."umiiyak nako nahihirapan narin akong huminga at nahihilo na nang sobra.

"O-okok! Just hold! Wag kang bibitaw! I promise mag kikita pa kayo!"humagulgol nasya dahil sa hindi ko pag sagot at pag baba nang talukap nang mata ko....

•••••

"Hindi alam, baka hindi muna sya pumasok."rinig kong usapan nitong mga kaklase ko baka si monica ang pinag uusapan nila.

"Hmmm...alam mobang nakita si zyrille na namumula ang hot nya!"pag iiba naman nang usapan nila.

"Oo! Nakita ko din with messy hair paakit si fafa!"halos isigaw na nila, nahiya pa.

"Hmm..magnolia? Anong balita kay monica?"bulong ko habang nakatingin sya sa malayo.

"Ewan ko, ang weird lang nya dahil ang sabi ni miss kim umalis daw agad agad nang makadilat."napatango nalang ako.

"Baba lang ako."paalam ko tumango naman sya at hindi kumibo siguradong nasa baba lang nyan si shana lunch na kase at katatapos lang naming kumain kaya tatambay nalang muna ako sa canteen.

"Hey, Ellianha!"napatingin ako sa tumawag saken si berrnish lang pala.

"Hey, what's up."sabay ngiti nag lakad na kami mukhang papunta rin syang canteen.

"Nga pala...h-how's zyrille?"hindi kopa kase sya nakikita.

"He's fine now but wait... concern ka?"parang nangiinis nyang sambit.

"What? Of course, may troma ata sya?"tanong ko pero...

"Oh my ghod! Sorry sorry."hindi ko napansin na may tao pala kaya nabangga ko one way lang kase to at hindi ko alam kung hindi nya alam yon.

"Tabi."kumunot naman yung noo ko, ako pa ngayon ang tatabi? One way to tapos pasalubong sya?

"Bro? Nandito kalang pala kanina kapa namin hinahanap ni venedic."and yes si zyrille tong nag susungit ma tatraffic kami nito we.

Nasa hallway kami pero may hati to yung isa papuntang labas o nang canteen yung isa naman para papunta sa mga room para daw hindi makalat yung mga istudyante ang arte no? Pero may malawak na daan pa pero nakasara mag bebell narin kase.

"One way to, at ikaw ang nakaharang."sambit ko alangan namang bumalik kami.

"I said get out of my way."matiim nya akong tinitigan.

"No, ikaw ang mali kaya matuto kang lumugar."matigas kong sambit.

"Ellianha please? Tayo na ang umalis hindi mo magugustuhan kung mapapagalit mo sya."bulong nya nung dulo na, talaga? Let's see.

"I said get.out.of.my.way."seryoso? Paninindigan nya patong ginagawa nya?

"Really? This way is yours?"sarcastic kong tugon.

"Ellianha hayaan nanatin."seryosong ani nya pero no! Hindi porket kinakabahan ako sa harap nya ay tama nayung ginagawa nya.

"Hindi porket hindi na kayo close e, hahayaan mong maging ganto ang kaybigan mo."shock! Wrong ellianha.

"What did you sa--"may bigla tumawag saken nasa palagay ko ay dito dadaan kung saan traffic kami.

"Lilean?"tanong kong tawag dahil alam ko may sakit patong lalaking to.

"What's wrong with you huh?"maangas na sambit nang best friend ko kay zyrille.

Pinigilan kosya pero si zyrille ay matiim lang kaming tinitigan, halata morin ang sobrang inis sa mukha nya.

"Bro--"mag sasalita pa sana si berrnish nang umalis nato at syempre....ako ang nanalo dahil bumalik syang wala sa oras.

"Lilean ano kaba naman kaya ko nayon bakit mopa pinatulan."angal ko.

"Tsk! Babae ka lalaki ako syempre ipag tatanggol kita lalo na kung ganong ityura ang nakabungad sayo...tyaka hindi yung TATAHIMIK LANG ang DUWAG lang kase."hindi na nag paalam si berrnish na umalis halata morin ang bwisit nya.

"Hays! Lil! Ano kaba hindi mo manlang ipreno yang bunganga moo!!"at agad na pinag hahampas sya, sya naman ay kung hindi tatawa ipaglalaban pa ang sarili nya tsk! Ang kulit nya talagaaa!

~••••••••••~
How's this chapter? ^_^