Το χρώμα του θανάτου

9

-τη Σαμάνθα και την αδερφή της τις γνώρισα όταν ήμουν παιδί. Κι εκείνες δηλαδή παιδιά ήταν... μέναμε πολύ κοντά στην Κορνουάλη. Οι γονείς μας ήταν χρόνια φίλοι, έτσι κατά κάποιο τρόπο μεγαλώσαμε μαζί. στην αρχή εγώ έκανα περισσότερη παρέα με την αδερφή της επειδή ήταν λίγα χρόνια μεγαλύτερη από τη σαμάνθα και μπορούσαμε να παίζουμε πιο εύκολα ορισμένα παιχνίδια. Παίζαμε πολλά επιτραπέζια αλλά κάναμε κι άλλα πράγματα μαζί, πηγαίναμε ας πούμε για κολύμπι. Οι γονείς μας ήθελαν να κάνουμε παρέα και συχνά κάποιος από τους τέσσερις, η μητέρα μου συνήθως από ένα σημείο και μετά δηλαδή, μας πήγαινε παντού, σε πολλά ωραία μέρη.

-μισό λεπτό, τι γινόταν με τη ρόουζ;

-α, ναι... κοίτα μη νομίζεις πως ξέρω και πολλά για αυτήν. Για μένα αποτελούσε πάντα άλυτο μυστήριο κι αυτό επειδή η αλλαγή της ήταν δραματική αν μπορώ βέβαια να το πω έτσι. Τα πρώτα χρόνια που τη γνώρισα ήταν γεμάτη κέφι κι ενεργητικότητα. Ζωγράφιζε με ζήλο πολλές ώρες τη μέρα. Το ξέρω γιατί πήγαινα εκεί μαζί με τη Σαμάνθα και την παρακολουθούσαμε να φτιάχνει πίνακες. Μερικές φορές μάλιστα μας ενθάρρυνε κι εμάς να προσπαθήσουμε. εγώ δεν το τολμούσα αλλά η Σαμάνθα ευκαιρία δεν έχανε να δοκιμάσει. Το έλεγα εγώ από τότε πως θα γινόταν ζωγράφος... σταμάτησε απότομα και κοίταξε το Γουίλιαμ.

-Ήταν λαμπρή η Σαμάνθα, ρώτα όποιον θέλεις και θα σου το επιβεβαιώσει αυτό. Πήγαινε σε κείνη την Κάρλσον, την καθηγήτριά της και κουβέντιασε μαζί της να δεις τι θα σου πει για το ταλέντο της.

-θα το κάνω, να είσαι σίγουρος, αλλά τώρα πες μου για τη ρόουζ.

-Ναι εντάξει θα σου πω όσα ξέρω κι όσα απλά υποθέτω, γιατί πολύ με προβλημάτιζε αυτή της η μεταστροφή από τότε.

Λοιπόν, όσο ήθελε η Σαμάνθα να ζωγραφίζει και να περνάει χρόνο με τη μητέρα της άλλο τόσο δεν ήθελε η αδερφή της να έχει καμιά σχέση με κείνο το δωμάτιο. Την ενοχλούσε έλεγε η μυρωδιά από τις μπογιές και η ακαταστασία. Εκείνη προτιμούσε να περνάει το χρόνο της έξω, παίζοντας διάφορα παιχνίδια ή κολυμπώντας. Και στις εξορμήσεις της αυτές πάλευε να παρασύρει και τη Ρόουζ και τα πρώτα χρόνια τα κατάφερνε περίφημα. Η ρόουζ μας ακολουθούσε πρόθυμα όταν δηλαδή δεν πλησίαζε ο καιρός για κάποια έκθεση και περνούσαμε υπέροχα όλοι μαζί.

-Και μετά;

-Μετά τι να σου πω όλα άλλαξαν. Εμείς μεγαλώσαμε πια και τα παιχνίδια στην εξοχή λιγόστεψαν ώσπου σταμάτησαν εντελώς. Τα κορίτσια έγιναν έφηβες... γυναίκες... εγώ μεγάλωσα κι άρχισα να αφοσιώνομαι στη φωτογραφία και δεν έβλεπα την ώρα να φύγω από την Κορνουάλη για να σπουδάσω. Την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή η σαμάνθα μου την πήρε, είτε το πιστεύεις είτε όχι.