*ოცნებები ხდება* (დასრულებული)

15 თავი

ჯენის პოვ:

ძალიან ანერვიულებული ვიყავი, არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა, რამდენი ფიქრი დამჭირდა იმაზე, რომ ქუქი უნდა დამევიწყებინა, რომ მასზე არ მეფიქრა, გამუდმებით ლისას სიტყვებზე ვფიქრობდი.. ძალიან მიჭირდა იმაზე ფიქრი, რომ იმ შემთხვევის შემდეგ რაც მოხდა, იმის შემდეგ რაც მე ქუქისთან ვიგრძენი, უნდა დამევიწყებინა, მაგრამ შევეცადე, ლისას გამო! მისი სიტყვების გამო, ვცადე და მთელი ღამე იმაზე ფიქრში გავატარე, რომ საკუთარი თავი რაღაც სიყალბეში დამეჯერებინა, დღეს კი რა თქვა? არ მჯერა რომ ასე იქცევა, ლისას ვეღარ ვცნობ..

-კარგი რა, ჯენი, დაწყნარდი, ნუღა ფიქრობ იმაზე..- ბოლოს დაარღვია სიჩუმე სოფიამ

-კარგი, მაპატიე, მოდი სხვა რამეზე ვილაპარაკოთ..-ჯენი

-იცი რა, ჯენი, ჩემს თავს ვერ ვცნობ, ისეთი აღარ ვარ როგორიც ვიყავი,ჯიმინმა სხვა ადამიანად მაქცია, მის გვერდით ძალიან ნევრიული ვხდები, ის ჩემი ოცნება იყო, და ახლა სულ ჩემს წინ ტრიალებს, მგონია რომ ეს ოცნება თვალის დახამხამებაში გაქრება,ამიტომ ვცდილობ ყველასა და ყველაფრისგან დავიცვა, ამიტომ სიკვდილივით მეშინია ნებისმიერი სულ მცირე დეტალისაც კი.. იმ დღესაც, როცა ლუკამ მომწერა, ისეთი რამ პირველად შემემთხვა ხომ იცი..-სოფია

-ვიცი, როგორ არა.. გაოცებული გიყურებდი და ვფიქრობდი ეს სოფია არ არის, შეგვიცვალესთქო.. მაგრამ მესმის შენი. ხვდები, რამდენად საშიშია ლუკა, ამას აანალიზებ და ეს ძალიან კარგია, დამიჯერე.-ჯენი

-ჰოო?-სოფია

-რა თქმა უნდა! ჩემი ხომ გჯერა?-ჯენი

-რა თქმა უნდა მჯერა ჯენი!-სოფია

-ჰო, მე ლისას სიტყვებისიც მჯეროდა..ჯენი

-ჰო, მეც..-სოფია

-ძალიან დამწყდა გული..-ჯენი

-მეც ძალიან, იმედია გონს მოეგება და მიხვდება რაც დააშავა..-სოფია