Yanımda kal

2.BÖLÜM "YABANCI"

O an ne düşündüğümü ne yapacağımı bilmiyordum elimden sadece yardım istemek geliyordu. Tam umudumu kesmişken kenarda bi siyah araba durdu. Ayazın arabasına benziyordu, arabanın kapısı açıldığında yepşeşil canlı gözlerinden ve kumral saçlarından onun olduguna emin oldum.

Gelmişti bana yardım edicek birisi gelmişti...

ve bu ayazın ikinci kez beni kurtarışıydı ona hayat borçluydum ikinci kez...

adamlara yumruk atarak etkisiz hale getirdi. sonra da zaten adamlar korkup kaçtı. o an hem korkuyla hemde sevinçle ayaza sarıldım benim hayatımın kahramanı ayazdı sonra kendimi toparlayıp napıyorum ben diyerek geriye çekildim tabi bunu içimden söyledim. geri çekildigimde içimi ısıtan yeşil gözlerle karşılaştım bi o kadar da meraklı..

"iyi misin?" dediginde aglamamı durdurmaya çalıştım ama yapamadım bu yüzden de iyi olmadıgımı anladı beni arabaya bindirdi itiraz etmedim zaten nasıl ediyim ki itiraz etsem napıcam bu halde gidicek yerimde yok napıcam sokakta mı kalıcam eger kalıcaksam bu hale alışmam gerek. bu düşüncelerle aglamam daha da çok alevlendi. ayaz bana acıyarak bakıyordu bundan nefret ediyorum. kendimi birazda olsun toparladım ve ayazla konuşmaya karar kıldım.

"bana yardım ettigin için teşekkür ederim sen gitmemiş miydin nasıl gördün de yardım ettin?" diye sordum o kadar olayın arasında aklıma takılan tek şey bu mu diye kızdım kendime

"toparlanmana sevindim" dedi ve güldü allahım o nasıl bi gülüş yav çocuk sen beni öldürmek için mi doğdun "orda tek başına kalmana izin veremezdim üstelik peşinde adamlar var aklım kaldı geri döndüm" aklı bende kalmış ayazın... ben... aklı..... bende... aman tanrım diyerek önce ağzım aralandı sonra utanarak önüme döndüm.

"gidicek bi yerin olmadıgını biliyorum o yüzden bana gidiyoruz bi süre bende kalsan iyi olur en azından güvende olursun" ayaz bana evinde kalmamı mı teklif etti yoo teklif etmedi direk kalacaksın dedi kalbime inicek bu tatlılıkla aynı evde kalıcaz ama bunu kabul etmem mümkün degil bi kere ağırdan almam lazım

"teklifin için teşekkürler ama gerçekten bunu kabul edemem annemin yanına gidicem" dedim kisat bi süreliğine bana baktı o yeşil gözlerinde hayal kırıklığını gördüm onu üzmüştüm hemde hiç istemeden

"nehir annenin yanına gidip napıcaksın o seni geri babana vermiycek mi ? kaçtığın yere geri tıkmıycaklar mı seni. sana yardım etmek istiyorum başka bi niyetim yok. " bana sesini yükseltmişti normalde bunun altında kalmam ama doğru söylüyordu.

"ben Özür dilerim sanırım haklısın" dedim ve sustum başka ne diyebilirdim ki sesim kısık çıkmıştı umarım duymuştur. bana bağırması nedense kalbimi kırmıştı. onu daha yeni tanıyorum ama farklı şeyler hissediyorum belki de hissetmiyorum korkudan ne hissettigimi bilmiyorumdur.

Gözümü açtığım da araba durmuştu sanırım gelmiştik. Bundan sonra yeni bi hayata başlıycam buna hazır mıyım bilmiyorum ama hazır olmak zorundayım bunu da biliyorum. Ayaz çoktan inmişti arabadan bende derin bi nefes aldım ve kapıyı açtım. yeni hayatım ayazla birlikte geçicekti öyle hissediyorum umarım öyle olur ona güveniyorum bu kısa zaman içinde bunu sagladıysa güvenebilir birisi olmalıydı degil mi umarım yanılmam...

Ayaza doğru kafamı çevirdiğim de büyük bi kapı gördüm etkileyici desenleri vardı farklıydı önceden hiç görmediğim cinstendi. Ayaz bana baktı ve kafasıyla gelmemi işaret etti onu nasıl yapıyor bilmiyorum ama benim yapabilcegim bişey değildi. kapının önüne geldiğimizde ayaz cebinden anahtarını çıkardı. Yüzünde bi tebessüm vardı nasıl masum nasıl içten kendime gelmem için bir tokat attım ve ayazın yanına gittim içeriye adımımı atmamla ağzımın bir karış açılması bir oldu bu ne kadar şahane bir ev böyle diye bağırasım geldi ama aç gözlülüğün alemi yoktu. ayaz salona girip bir koltuğa oturdu ve bende onun yanına gidip oturdum.

"hayatının sonuna kadar burda kalamassın haberin olsun sadece sana yardım etmek için bi süre burda kalmana izin veriyorum" dedi dogru söylüyo hayatımın sonuna dek burda kalamazdım bir an önce kendime kalıcak yer bulmam lazımdı ama nasıl? Hiç bişeye sahip degilim param yok eve asla geri dönemem.. En iyisi bi iş bulup çalışmak evet evet kesinlikle biraz para kazandıktan sonra ev kiralar orda kalırım dedigim gibi yeni bir hayata başlıyorum ve dik durup ayakta durup kendimi göstermem gerekiyodu

"Hayatımın sonuna kadar burda kalma gibi bir planım yok zaten ayrıca iş bulmam gerekiyo bana yardım edebilir misin? İş bulup bi an önce burdan kurtulmak istiyorum"

"Duyanda işkence ediyorum sanıcak daha geleli bir saat bile olmadı hemen ötmeye başlıyosun bilseydim baştan getirmezdim" dedi sinirlenmis görünen gözleriyle aslında ondan kurtulma gibi bi istegim yoktu dışardan bakınca çekiciligiyle insanları büyüleyen baklavalı birisi ama içerden gıcıgın sinir bozucunun hatta aptalın tekiii!!

"İkimizde birbirimizden kurtulmak istedigimize göre bana iş bulacak mısın? Benden kurtulmanı kolaylaştırır " diyip göz kırptım oda oflayarak telefonu eline aldı ve birilerini aradı bende bu haline güldüm.. Güldüm vay bee bir ay kadar bi zaman sonra gülebilmistim ve bunu yapan ayazdı vay canına hiç tahmin etmezdim.

Kısacık bisey oldu yazamıyorum ama daha fazla bekletmek istemedim yorum bekliyorum her ne kadar okuyanım az olsa da... Yb heyecanlı olucak birazcık merak edin ;) :*
Ve kitabımı okuyan sevdiceklerim kitabımın yayılmasına yardımcı olursanız sevinirim ne biliyim arkadaslarınıza felan önerebilirsiniz bu benim bi ricam teşekkür ederim ;)