Yanımda kal

11.bölüm "ENDİŞE"

merhaba arkadaşlarrr :D vallahi yazmayı çok özledim ne güzel iyi geldi bu bölüm. bayadır yazamıyorum başımdan bir kaç olay geçti bu yüzden geç yb geldi bu bölüm sizi biraz merakta bırakıcam kim bilir bi daha ki bölüm herşey ortaya çıkabilir ne dersiniz hadi size iyi okumalarr :D

aynaya doğru yaklaştığımda yüzüme biraz renk gelmesi için neler var ona bakıyordum. yüzümü sevmediğimi söylemiş miydim daha önce. kapı gıcırdayarak açıldığında korkup tiz bir çığlık attım o anda izlediğim korku filmlerine küfür savurdum. ne kadar korkak biriyim ama! içeriye giren ayazdı. son anda tuttugumu farkettiğim nefesimi dışarı bıraktım. Ama ayazın yüzünü gördüğümde korkum yerini tekrar almıştı. yüzündeki endişe benim hem meraklanmama, hem de korkup endişelenmeme neden oluyordu. merakımın bana verdiği cesaretle yanına biraz daha yaklaştım. pürüzsüz olan yüzünde hiç görmediğim bir endişe vardı onu ilk defa böyle görüyordum. Aslında bu onu daha yeni tanıdığımdan olabilir daha ne hallerini göreceğim kim bilir. Merakıma daha fazla yenik düşerek "neler oluyor?" diye sordum gözleri gözlerime kilitlenmiş bir şekilde bana bakıyordu. gözlerindeki korkuyu bastırmıştı sanki ona olan bakışlarım derin bir nefes vererek sakinleşi ve söze başladı. "önce..sakin ol ve eşyalarını topla hemen"

"Ne.. ayaz ne diyosun? bişey mi oldu ne oldu? beni niye gönderiyosun ? yoksa bırakacak mısın beni?" kalbimde hissettiğim duyguları görmezden geldim. ne oldu ki şimdi birden bire neden böyle dedi paniğe kapılmadan önce ne olduğunun öğrenmem lazım..

"seni bırakığım felan yok ben kimseyi yarı yolda bırakmam. hele seni asla... konuşucak vakit yok nehir hadi topla eşyalarını gitmemiz lazım" her ne kadar dedikleri aklıma takılsa da önemli bişey olduğunu farkedebiliyordum ve oyalanmadan hemen bir kaç parça eşya alıp merdivenlerden indim.

indiğimi görünce hemen koşarak yanıma geldi ve kolumdan çekiştirerek kapıdan dışarı çıktık. kolumun acısı umrumda bile değildi ama beni çekişirmesi gerekmezdi kendim de yürüyebilirim sonuçta. Ama azımı açmadım önemli bi sorun olduğu belliydi.

"ayaz neler oluyor anlatıcak mısın artık"

" baban.." babam mı işte şimdi yandık cümlesine devam etmesine izin vermeden sorularımı yönelttim.. "babam mı? ne oldu? ona mı bişey oldu? ayaz söylesenee"

"ona bişey olmadı ama birazdan sana bişey olucağı kesin izini bulmuşlar buraya geliyormuş hemen gitmemiz lazım yoksa seni tekrar bi kulubeye mi kapatmasını tercih edersin? dur ya bu sefer kapatmaz belki direk seni öldürür ha?"

ayazın ağzından duyduğum kelimelerle olduğum yerde durakaldım. biliyorum ayazın dediği gibi olacak bu sefer kaçmama fırsat vermeden beni öldürecek. bunların hepsini biliyorum ama ayazın agzından duymak.. bunları yüzüme vurması gerekmezdi değil mi? girdiğim şokun ekisiyle kaç dakika daldım gittim bilmiyorum en sonunda ayazın sarsmalarıyla kendime geldim.

"ş..şey nasıl bulmuş?" babam... artık bu kelime bana o kadar uzak ki agıza alınınca çok tuhaf geliyor bana. Ne kadar da yabancılaşmışım babama meger. Peki ya annem.. onu o kadar çok özledim ki. bacağına yatıp saçımı okşayışını, birlike yemek yaparken şakalaşıp mutfağı mahfedişimizi, ağzından çıkan tek kelimeyi 'kızım' diyişini o kadar özledim ki. Şuan ona her ne kadar ihtiyacım olsada o da babamın tarafında. Beni yalnız bıraktı her zaman ki gibi. Beni bu hayatta yalnız bıraktı.. çaresiz bıraktı en önemlisi de annesiz bıraktı.

Kendime gelmem biraz zaman aldı ki bu bizim lehimize olan bişey. Zaman kaybetmeden gitmemiz gerek yoksa yakalanabiliriz. Ayaz soruma cevap vermeden arabaya geçmişti zaten. bense gözümden istemsizce yanaklarıma süzülen yaşları sildim. eşyalarımı da alıp ayazın yanındakı yolcu koltugunda yerimi aldım. Elimdeki çantayı arka koltuğa fırlatıp emniyet kemerimi taktım. Sonunda ayaza bakma zamanı bulmuştum ki o çoktan arabayı çalıştırmış garajdan çıkıyordu. Yüzündeki endişe ilk gördüğümdeki gibi aynıydı. Benim için mi endişeleniyordu? yoksa bunda da kendi çıkarı için mi birşeyler yapıyordu? ahh, şu cevapsız sorulardan ne zaman kurtulup mutlu olabilecegim acaba!! Otomaik kapıyı açmak için anahardaki bir düğmeye bastı ve garajın kapısı hafif gürültülü bir şekilde yavaşça açılırken bende kafamı geriye atıp gözlerimi sanki huzur bulacakmışçasına kapadım. garaj kapısının sesinden tamamen açıldığını anlamıştım ama ayaz hala arabayı sürmüyordu. gözlerimi birkaç saniye daha açmadım ama ayaz arabayı hala sürmüyordu neler oluyor diye gözlerimi açtığımda karşımdaki manzarayla dudaklarım aralanıp çoktan 'o' şeklini almıştı bile.

Garajın tam kapısının önünde bir sürü polis arabaları vardı. arabaların önünde ise iki polis ve yanlarında annem ile babam duruyordu. Annem.. ne kadar özledim onu şimdi her ne kadar arabadan inip ona sarılmak istesem de yanındaki adam yerimde durmama sebep oluyordu. kafamı ayaza çevirdiğimde gözlerinden alevler çıkıyordu. Çok sinirlenmiş ki yerinde duramıyordu. Endişeyle ona bakan gözlerimi farketmiş olacak ki kafasını bana doğru çevirdi. Ellerini bana yaklaşırdı ve çenemden tuttu onun yumuşacık pamuk gibi olan ellerini tenimde hissetmem ürpermeme sebep oldu. onun bana dokunuşu sakinleşmeme sebep oldu. Ufacık dokunuşu bile bana güven veriyordu.

"Ayaz şimdi ne olacak?" bu işin nereye varacağını cidden çok merak ediyorum benim hayatım hep aynıydı aslında hep ordan oraya savrulan olurdum ben. alışkınım.. ama buraya gelince alışkanlıklarımı unuttum eger burdan gidersem otparlanmam çok zor olur eminim.

"nehir bu sefer seni başkarına bırakmıycağım hep benimle olucaksın tamam mı? bana güvenmeni istiyorum" ayazın iki dudağının arasından çıkan sözler bile benim rahatlamama neden oluyordu. ona güveniyordum. şimdiyse sıra benim onu rahatlatmama gelmişti.

"Sana güveniyorum ayaz" çenemdeki eli yanağıma doğru yol alıp o yumuşaklığı okşadı. dudakları tebessüm edercesine yana kıvrıldı. evet ayazdan babamın karşına çıkmak için güç almıştım. şimdi yüzleşme zamanı baba madem polislerle geldin şimdi bütün foyanı ortaya dökme zamanı...

canlarım ciğerlerimm nasıl bu bölüm umarım begenmişsiniz kısa yazıyorum kusura bakmayın ama sorularınızı veya eleştirilerinizi yorumda belirtmenizi çok çok istiyorum yorum yapın bölümlere pilizz ^_^