17.BÖLÜM "Yıldızlar"

86 7 2
                                    

Merhaba arkadaslar farkindayim uzun suredir bolum gelmiyo ama daha yeni vaktim oldu yazmaya umarım begenirsiniz bir NehAy bolumu daha iyi okumalarr....

"Ayaz mantıya bakmam lazım salataya devam eder misin?" diyip koşturarak ocağın başına geçtim. Güzelim mantıyı yakmayalım da.

"Tamam salata bende."
Küçücük karavanın içinde bi o tarafa bi bu tarafa koşturup duruyorduk. Açlıktan midem sırtıma yapışmıştı. Allah aşkına biz kaç saattir yemek yemiyoruz!

Mantıyı tabaklara koyup soslarını hazırlamaya koyuldum. Sossuz mantı olmaz.
Sosları da halledip mantının üzerine serdikten sonra tabaklar masaya konmak için hazırdı.

"Ayaz salata bitti mi?"

"Sos işini sana bıraktım."

"Tamam o zaman sende masayı kurmaya başla."
Salatanın sosunu da hazırladım. Artık yemek yiyebilirdim.
Salata tabagını elime alıp karavandan çıktım. Ayaz da masayı hazırlamıştı. Gerçekten bekleyecek hal kalmadı hemen oturup yemek istiyordum. Mantı bu boru değil.

Elimdeki tabağı masaya bırakıp yerime yerleştim. Önümdeki mantıdan hiç görmemişler gibi yemeye başladım. Ayaz da bu sırada elinde iki bardakla karavandan çıktı. Yanıma yaklaşırken bana gülmeyi de ihmal etmedi. Konuşmaya başlamak için ağzımdaki lokmanın bitmesini bekledim..

"Kusura bakma sen gelmeden başladım ama cidden çok açım."

"Farkettim öyle bi yiyorsun ki neyse sorun degil yemeye devam et"

"Yerim tabi ben öyle 'ay çok kilo almışım hemen diyete başlamalıyım' diyen kızlardan degilim."

"Keşke öyle olsaydın yiyip yiyip şişeceksin sonra"

"Ya sende taktın kiloma. Hayır şişman olsam anlıyacağım, hadi balık etli olsam da anlıyacagım da zayıf bi kızım ne istiyosun benden. Seni takmıyorum boşa laf yapıyorsun haberin olsun."

"Ne konuştun be nehir.."

"Sus ayaz sus anladım ben seni."

"Neh...."

"Ayaz tamam tamam."

"Nehi...."

"Ayaz tamam tamam!"

"Ne....."

"Ayaz tamam!!"

Oflayıp yemeğine başladı. Bende sinsice gülümsedim. İşte insanı böyle bıktırırlar ayaz bey. Sen bana bulaşmayacaktın!

Yıldızlar tepemizde ışıldıyor. kimse yıldızların ışıltısına yetişemez ki zaten. Onların ışıltısı bizim karanlık dünyamızı andınlatıyor, karanlık yüzlerimizi, karanlık hayatlarımızı. Hep istediğim şey de şudur ki, insanların karanlık hayatlarını doğal ışıklarla aydınlatmak. Mesela yıldızlar saf, dogal bir ışıltıları var o ışıltı yüzüne yansıdığında sanki o insanda yüzüne yansıdığı ışık gibi saf, doğal, temiz. Belki de böyle düşünmem benim saflığımdan. Kim yüzüne bir ışık yansıdığında karanlık hayatından çıkıp aklanabilir ki? ben söyleyeyim hiç kimse.

"nehir yıldız kaydı gördün mü?"

" yıldız mı? Hayır görmedim."

" Daldın gittin yine tabi göremessin."

" Bana şöyle sert konuşmalar yapma lütfen yeterince kabadayı insanlar tanıyorum ve artık gerçekten sıkıldım."

"küçük hanıma da bakın. Al işte yıldız kaydı tabi sen yine görmedin."

" görmedim ayaz gör- me-dim. "

"bende sana göstericem diyorum."

"bak bak ayaz yıldız" safım benim seni kandırmak o kadar kolay ki. ayazın boş bulunmuşluğuna gelip yıldızları izlemek için uzandığımız çimenlikten bir çırpıda kalkıp ayazdan uzaklaştım. Çünkü biliyorum ki birazdan onu kandırdığım için benimle uğraşacak.

"Sen beni nasıl kandırırsın. Gel buraya çabuk."

kahkaha atarak ondan daha çok uzaklaştım. Adımlarım artık koşmaya dönmüştü çünkü ayaz ayaga kalkmış, benim oldugum tarafa dogru geliyordu. kahkaha atarak karavanın etrafında dolanmaya başladım. Ayazın koşarken çıkardığı garip sesler de ayrı bi gülme krizine girmemi sağlıyordu.

Karavanın çevresinde dolanmaktan başım dönmüştü. bu da yavaşlamamı saglamış oldu. tam oturacakken ayazın belime dolanmış elleriyle neye uğradığımı şaşırdım.

"Yakaladım seni ufaklık." şaşkınlıkla ayaza bakarken tenime degen nefesi vücudumun yanmasını sağlıyordu. yakındık. fazla yakın! Nefes alıp verişini her hücrem hissediyor, içim ürperiyordu. Biz neden bu kadar yakındık ki hatta gitgide neden daha da yakınlaşıyoruz?

Hissetmiş olmalıyım ki kafamı yıldızlara çevirdiğim anda bir yıldız kaydı. benimle birlikte ayaz da kafasını çevirmiş olacak ki onunda gördüğü barizdi.

"Dilek tut"

"Sende tut."

"Ben en başından tutmuştum zaten."

"Öyle mi? Ne tutmuştun?"

"Hep yanımda kalmanı. Sen ne tuttun?"

" Söylersem kabul olmaz ki."

"Ben söyledim kabul olmayacak mı?"

"Bilmem zaman gösterecek.."

Uppss evet arkadaslar bence sonu harika bitti sizce? bir daha ki bölüme görüsmek üzeregggg..

Yanımda kalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin