ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 (Μέρος 1ο)

2.6K 201 10
                                    

Το επόμενο πρωί ξύπνησα και από πάνω μου βρισκόταν ο Άρης που με κοιτούσε με αυτό το έντονο και διαπεραστικό βλέμμα του. Μου πήρε λίγη ώρα να συνειδητοποιήσω ότι με πήρε ο ύπνος και λογικά με έφερε εκείνος στο κρεβάτι. 

'' Καλημέρα υπναρού. Καιρός ήταν να ξυπνήσεις. '' είπε. Τι εννοεί με το ''καιρός''; Ωχ γαμώτο μου, η δουλειά!

'' Γαμώτο! Τι ώρα είναι; Καλά πόσες ώρες κοιμάμαι; '' είπα. Νιώθω λες και κοιμόνουν για χρόνια. 

'' Δώδεκα νομίζω. Μπορεί και παραπάνω. '' είπε απλά. Γαμώτο έπρεπε να είμαι στην δουλειά. Και εκείνος έπρεπε να είναι. Τι ώρα είναι; '' Η ώρα είναι δύο το μεσημέρι. '' απάντησε στην ανείπωτη ερώτησή μου. '' Δεν ξυπνούσες και δεν ήθελα να σε ξυπνήσω. Κοιμόσουν τόσο ήρεμα και ένιωθες κουρασμένη. Γι'αυτό δεν πήγα ούτε και 'γω. Η βιομηχανία είναι δική μας στο κάτω κάτω και εκτός αυτού έχουμε αφήσει μια συζήτηση στην μέση. '' συνέχισε. Παραλίγο να το ξεχάσω.

'' Κοιμήθηκα πολύ. Άσε με να κάνω ένα ντουζάκι, να μαγειρέψω και θα συνεχίσουμε την χθεσινή μας συζήτηση, εντάξει; '' είπα. 

'' Πήγαινε κάνε μπάνιο και θα μαγειρέψω εγώ. '' μου είπε. Καλά τι τον έχει πιάσει αυτές τις μέρες;

'' Άρη είσαι άρρωστος; '' τον ρώτησα. Πραγματικά συμπεριφέρεται πολύ περιέργα.

'' Μια χαρά είμαι. Απλά να επανορθώσω γι'αυτόν τον ένα χρόνο θέλω. Πήγαινε να κάνεις μπάνιο, εγώ πάω να μαγειρέψω και θα μιλήσουμε μετά γι'αυτό το θέμα. '' είπε και πήγε στην κουζίνα. Τι ακριβώς εννοεί;


ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΤΟ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟ. <3 ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΣΥΝΤΟΜΑ. ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ... ΤΙ ΛΕΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ; <3

Always&Forever Место, где живут истории. Откройте их для себя