"Karnın nasıl oldu?" V masaya oturduğunda Jungkook'un yüzüne baktım. Başımı olumlu anlamda salladı. "İyi. Sadece bazen batıyor o kadar."
V başını salladı ve Jennie'yi öpüp yanına oturdu. "Zaten doktor batma hissinin normal olduğunu söylemişti."
Gülümseyip Jungkook'un elini tuttum. "Evet."
Jungkook da gülümseyip yüzüme baktı. Morali bozuktu.Sebebi de tahmin ettiğiniz gibi Jimin'di. Kazanın üstünden tam olarak bir hafta geçmişti. Jungkook bugün okula ilk kez gelmişti. Bir hafta boyunca dinlenmişti. Şu an daha iyiydi. Jin ellerini masaya koyup kaşını çattı. "Ayrıca bu ne kadar daha böyle devam edebilir?"
Jungkook kahvesini avucunun içine aldı. "Bilmiyorum."
Jungkook'ların grubu resmen bölünmüştü. V, Jin ve Jungkook beraber, diğerleri Jimin'le beraberdi. Tabiki jungkook ile de konuşuyorlardı hatta ziyarete bile gelmişlerdi ama olayda tamamen Jimin'i haklı buluyorlardı ve Jimin de Jungkook ile konuşmadığı için grup dağılmış gibiydi. Jimin ayrıca Jin ve V ile de konuşmuyordu. Jungkook'un yanında olduklarını için. Diğerleri de ile ister istemez araları açılmıştı.
Eminim ki Jin ve V de biraz olsun Jimin'e veriyorlardır ama diğerleri gibi Jungkook'tan uzaklaşmıyorlardı. Çünkü onlar olmasa Jungkook daha kötü olacaktı. Yalnız hissedecekti.
V kaşlarını çattı. "Grup dağıldı."
Jennie dudağını büzdü. "Deme öyle. Belki düzelir her şey. Yani Jimin unutur."
Jisoo başını salladı. "Aynen öyle. Unutur."
Jungkook önüne bakmaya devam etti. "Asla unutmaz."
Jin de ona katıldı. "Doğru Jimin asla unutmaz."
Jimin çok iyi biriydi evet ama böyle bir şeyi yok sayması ya da unutması mümkün değildi.Hepimiz sustuğumuzda yavaşça başımı Jungkook'un göğsüne yaslandım. Yüzünü saçlarımda gezdirip kokumu içine çektiğinde gözlerimi kapattım.
"Üzülme." diye fısıldadığımda, gülümsedi. "Üzülmüyorum."
Geri çekilip gözlerine baktım. "Yalan söyleme. Üzgünsün."
Jungkook gülerek göz devirip kollarını belime sardı. "Değilim Lalisa."
Jungkook hastanede bana söz verdiği için beni üzmemeye çalışıyordu. Hiçbir şekilde 1 haftadır kavga etmiyorduk. Jungkook üzüldüğünde bile bana karşı güler yüzlü oluyordu. Kızdığında da bana belli etmemeye çalışıyordu. Aslında bu beni daha fazla üzüyordu. Onu bu halde görmek istemiyordum. Yarıyıl tatili yaklaştığı için artık fazla ders işlenmiyordu ve neredeyse her dersimiz boş geçiyordu. Bunaldığımı hissettiğimde ayağa kalktım. Jungkook şaşkınca yüzüme baktığında ben Jisoo'ya baktım. "Jisoo beraber lavaboya gidelim mi?"
V gözlerini devirdi. "Lavaboya tek gidilmiyor galiba."Jungkook gözlerime baktı. "Bence tek başına gidebilirsin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
imkansız
Fanfiction❝Gerçek aşk söz konusu olduğunda hiçbir şey imkansız değildir.❞ ©2018 | roenvia