imkansız

3.6

Gözlerim araladığımda hala tamaen açmamak için direniyordum çünkü çok yorgundum ama en sonunda dayanamayıp gözlerimi açtığımda dünden kalan manzara ile karşılaştım
Hepimiz V'nin salonundaki koltuklarda uyuyorduk. Ben Jungkook'un göğsüne oturur bir pozisyonda yatarken sağımda Jisoo ve Jin, Solumda Rose ve Jimin yatıyordu.

Bir dakika Rose sırtını tamamen Jimin'in göğsüne yaslamıştı. Şaşkınca ikisine baktım. Rose bebek gibi uyurken Jimin'in de ondan farkı olduğu söylenemezdi.

Karşı koltukta ise Suga J-Hope Namjoon uyuyordu. Hepimiz oturur pozisyonda uyuduğumuz için muhtemelen herkesin boynu veya sırtı ağıracaktı. Ben hariç çünkü Tamamen kendimi Jungkook'a yaslamıştım. Jungkook'un yüzüne baktığımda gözleri şişti ve hala uyuyordu. Uyurken bile çok yakışıklı ve masum duruyordu. Dün kendini baya bir hırpaladığı için yorgundu.

Gülümsedim.Kafamı çevirip Jennie'nin tek başına uyuduğu koltuğa baktığımda gözlerim açıldı.

Jennie yoktu.

Birkaç saniye ağzım açık koltuğa baktım ve ayağa kalkıp hızla etrafa göz gezdirdim. Jennie yoktu işte yoktu. Hızla koşarak lavaboya ve mutfağa baktım. Yoktu. Korku bedenimi etkisi altına almaya başlamıştı. Neler oluyordu? Hızla salona geldim ve Jungkook'un yanına oturup yavaşça koluna dokundum.

"Jungkook..."

Jungkook hiçbir tepki vermeden uyumaya devam etti. Koluna birkaç kez daha hafifçe vurduğumda gözlerini aralayıp uyku dolu gözlerle yüzüme baktı. "Ne?"

Sabah uyanır uyanmaz ilk sorduğu şeyin bu olması biraz komikti.
Gözlerine baktım. "Jennie yok."

Birden sırtını koltuktan ayırıp gözlerime baktı. "Ne demek yok?"

Başımı iki yana salladım. "Yok işte. Her yere baktım."

Jungkook bir şey düşünür gibi kaşını çatmış bir noktaya bakarken birden ağzı açıldı. "Hassiktir."

Ayağa kalkıp koşmaya başlayınca bende hızlıca peşinden koştum. "Jungkook ne oldu?"

Beni umursamadan merdivenlere koştu. Sanırım V'nin odasına gidiyordu. Merdivenleri hızla çıkıp Jungkook'a yetişmeye çalıştım. V'nin odasının önüne geldiğimde nefes nefeseydim. Gözlerim ve ağzım aynı anda açıldı çünkü odanın kapısı açıktı. Jungkook da benim gibi şaşkınca kapıya bakıyordu. Birkaç saniye sonra bakışlarını kapıdan çekip yüzüme baktı ve yaklaşıp siyah kapıyı hızla kapattı.

Jungkook nefes nefese yüzüne baktı. "Gitmişler."

Şaşkınca yüzüne baktım. "Nereye?"

Jungkook başını iki yana salladı. "Bilmiyorum."

Kaşımı çattım. Bu çok saçmaydı. "Ne yani? Gecenin bir yarısı V odadan çıkıp Jennie'yi aldı ve bir yere mi gitti? Hem de hiçbirimizin duymayacağı şekilde?"

Jungkook göz devirdi. "Belki de sabah gittiler."

Gözlerimi kıstım. "Jungkook, V odadan çıkıp ve Jennie'yi alıp nereye gitmiş olabilir? Ayrıca odadan niye bir anda çıktı ki?"

Sesini yükseltti. "Ben nerden bileyim Lalisa? Gitmişler işte."

Jungkook bu duruma mutlu olmuş gibiydi. Sonuçta V odadan çıkmıştı ama ben onun gibi değildim. Jennie için endişeleniyordum. "Ya Jennie'ye bir şey yaparsa?"

Jungkook'un gözleri açıldı. "Yok artık. Taehyung ona asla dokunmaz." Korku dolu gözlerle Jungkook'un yüzüne bakarken gözlerini kısıp bana yaklaştı.