HIRSIZ//BTS Jeon Jungkook(tamamlandı)

2.BÖLÜM

Yaklaşık 10 dakikalık kesintisiz koşunun ardından artık kanter içinde kalan kız kendini yere bıraktı elinin geri çekildiğini hisseden çocuksa durdu ve kıza"Noldu?"der gibi baktı.Kız derin bir nefes aldı ve"Zaten yeterince  uzaklaştık,koşmaktan artık dalağım patlayacak"dedi ve kaldırıma uzandı.Çocuğun suratına küçük ve sevimli bir gülücük yerleşti,kıza doğru yaklaştı ve onu bir anda kucağına aldı ve yürümeye devam etti.Kız şaşkın bakışlarla bir iki saniye çoçuğa baktı ama sonra tepinmeye başladı"Ya indirsene beni,hem sen niye beni kucağında taşıyorsun ki be- ben  çocuk değilim bir kere-"çocuk kızı olduğugibi yere bıraktı(kesinlikle kucağından yere attı)ve gayet sakin bir şekilde "Ee yoruldum dedin."dedi.Kız yere atılınca acıyan poposunu ovuşturdu kesinlikle hiç birşey anlamıyordu içinden "Bu çocuk kim?Ee beni ordan kurtarması iyi oldu da niye hala yanımda?Yoksa onu tanıyo muyum?çünkü insan neden tanımadığı birine bu kadar iyi davransın ki?Bi deee bu çocuk neden bu kadar sevimli ve yakışıklı.."aklından geçirdiği son soruyu cidden düşündüğünü fark ettiğinde kafasına iki tane vurdu ve kendi kendine yüksek sesle"Sen manyak mısın...?!"dedi.Çocuk kız kendine kızmaya devam ederken şaşkın şaşkın bir süre Ona baktı ama sonra kızın bu sevimli ama deli gibi görünen bu haline gülmeye başladı.Kızın kendine sövmesi bittiğinde tepesindeki çocuğun güldüğünü fark etti .Çevresine baktı ama ortalıkta gülünebilecek kendisinden başka kimse yoktu daha sonra parmağıyla kendini gösterip"Bana mı gülüyorsun?"dedi çocuk hala gülerken kafasını"Kesinlikle"der gibi salladı ve devam etti "Ya sen boşver şimdi neye güldüğümü ya da seni niye taşıdığımı ,bence seni kurtardığım için bir ödülü hakediyorum dedi ve kıza yaklaştı kız kollarını yüzünün önünde çarpı işareti yaptı ve poposuyla biraz geri kaydı "Hoppp! Fiziksel temas yok .Teşekkür ederim!Oldu mu?"dedi. Çocuk kafasını bu sefer "Hayır!"anlamında salladı ve "Zaten bana dokunmana izin vermem"dedi ve ellerini kendi göğüslerinin üzerine koydu ,sağa sola sallanmaya başladı.Çocuğun bu hali cidden çok komikti kız da zaten çocuğun bu komik haline güldü ve"O zaman ne istiyorsun?"dedi Çocuk ellerini göğsünden çekti ve kafasını ellerinin arasına alıp "Adın ne?"dedi.Kız baya şaşırmıştı dığrusu daha marjinal bir istek bekliyordu.Kız çocuğa "Bu muydu?"bakışı attı ve "Soo Yun .Peki sen?"dedi.Çocuk gülümseyerek "Mükemmel nilüfer çiçeği ha?"dedi ve kız onu başıyla onayladıktan sonra devam etti "Ben tanımadığım kişilere ismimi söylemem bi kere "dedi ve gülmeye başladı Soo Yun ona anlamsızca baktı ve "Ciddi misin sen?"dedi çocuk kafasını yine evet değil"kesinlikle "der gibi salladı ve"Ama bana bir şekilde hitap etmen lazım dimi.Ama daha seni tam tanımıyorum bu yüzden tanışana kadar sana ismimi söylemiycem o zamann..."kafasını yine ellerinin arasına aldı ve "Bana Kahraman Tavşanım de!"dedi .Soo Yun hala ona "Cidden mi?Sen bebek misin?"bakışları atıyordu "Sana  daha çok Değişik demek istiyorum ama...haa bu arada sen benim kahramanım değilsin bi kere ben de çıkardım ordan"dedi.Bu söylediğine kendisi bile inanmadığı için kafasını salladı ve"O zaman sana tanışana kadar Tavşan diycem ama sen de bana tanışana kadar Panda diyceksin en azından ben sana ismimi söylemene izin verene kadar "dedi ve Tavşan'a elini uzattı .Tavşan da elini uzattı ve"O zaman anlaştık ama neden panda-"diycekti ki karsısındaki kızın gerçekten tam bir panda gibi gözüktüğüne karar verdi kızın simsiyah saçları ,yine siyaha baya yakın renkteki gözleri ,bembeyaz  teni ve baya zayıf olmasına rağmen yumuşak  ve tombul gözüken sevimli yanakları vardı.Kıza onaylayıcı bakışlar atarak "Tamam pandalara benziyorsun "dedi.
  Bir süre sessiz kaldılar ama sonra sessizliği tavşan "Saat baya geç oldu bence seni evine bırakırsam seni tanımaya bir adım yaklaşmış olurum!"...