HIRSIZ//BTS Jeon Jungkook(tamamlandı)

11.BÖLÜM

Tavşanımın annesinin cenazesi bitmişti.Onu sonu olmayan derin denize bakan bir yere defnettik.Herkes gitmişti bir biz ikimiz burdaydık,Tavşanın ağlamaktan şişen gözleri kurumuş ağlayamıyor.Ona biraz çekinerek"Hadi"dedim çünkü yaklaşık3:30saattir burdaydık.Kafasını salladı ama biz tam giderken beni kolumdan tuttu ve"Bir şey daha"dedi ve elimi tuttu annesinin mezarının yanına çöktü ve"A_anne bak bu benim Pandam.Hani sen küçükken bana masal anlatırdın da "Bir gün sende bu masallardaki gibi bir prenses bul!"derdin ya işte ben prensesimi buldum ama benim prensesim küçük bir panda o masallardakine pek benzemez.Ama hepsinden iyidir,güçlüdür ve hepsinden güzeldir."dedi.Ben hiçbir şey diyememiştim sadece gözümden yine iki damla yaş akmış ve Tavşana kocaman sarılmıştım.Daha sonra Ondan ayrıldım ve annesinin mezarının üstündeki toprağa elimi koyup "Merhaba a_anne.Ben Panda.Tavşanın dediği gibi masallardaki prenseslere benzemem hatta hiç alakam yoktur ama Ona Panda gibi kocaman sarılabilir,bütün acısını paylaşabilirim.Bu arada an_annecim sen merak etme ben senin okuyamadığın kitabı Ona okurum,sen merak etme annecim ben ona okuduktan sonra "Sen de bu masaldaki kahraman gibi ol"der o uyumadan anlından öperim..."dedim.Tavşan bana bakıyordu sularında belli belirsiz bir gülümseme vardı ve son kez mezara bakıp"Hadi gidelim artık."dedi
Ben eve gittiğimizi sanıyordum ama beni geçen annesinin ölüm haberini aldığımız yere getirdi buraya geldiğimizde Ona şaşkınca baktım ve"Buraya niye geldik ki?"dedim.Suatında yine belirsiz bir gülümseme vardı ve bana "Geçen pamuk şekerlerimizi yiyememiştik"dedi ve pamuk şekerciye doğru giderken kolundan tuttum ve"Ta _tavşan önemli değil gel eve gidelim bak buraya gelmek doğru değil bence"dedim kafasını arkaya çevirdi ve ben de kafasını tutup kendime çevirdim gözleri dolmuştu"Şu an Benin değil senin mutlu olman lazım"dedim.Göz yaşları kendimi bırakmaya başladı ve bana sarıldı ikimizde yere çöktük o bana yaslanmış ağlıyor ben de sırtını sıvazlayıp ona sımsıkı sarılıyordum hiç bırakmayacak gibi.Biraz sonra Onu yerden kaldırdım ve "Hadi eve gidelim Tavşanım"dedim.
Eve geldiğimizde Tavşan kendini direk duşa attı.Ben de o sırada yiyecek bir kaç bir şey hazırladım daha sonra yemekler pişerken de ben duşa girdim.Duştan çıktığımda Tavşan sofrayı hazırlamıştı Sanırım hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışıyordu ben de Ona yardımcı olmak amacıyla "Woww bayım siz baya hamaratmışsızın!"dedim ve tabaklara yemekleri koyup yemeye başladık.
Yemeğimiz bittiğinde Tavşan kendini koltuğa attı ve gözlerini kapattı zaten saatte geç olmuştu ben de yanına gidip Ona "İyi geceler"dedim ve Işık'ları kapatıp odama gittim uyuya kalmışım.
Gecenin köründe susadım ve güzel uykunu bölüp mutfağa gittim suyumu içtim ama odama giderken salondan gelen sesler dikkatimi çekti ve ben de salona gittim Tavşan nefes nefese kalmıştı gözlerindenyaşlar akıyordu.Hemen yanına koşup yüzünü avuçladım ve "N_noldu iyimisin ?"dedim.Kafasını sallayıp "Kabus gördüm"dedi.Çok korkmuş görünüyordu ben de Ona sarılıp "Geçti artık ama sakin ol tamam mı!"dedim.Kafasını "tamam"anlamında salladı ve bende kalkıp odama giderken kolumu turp kendine çekti.Nasıl olduysa şu an Tavşanın yanında yatıyordum.Ona şaşkın bakışlar attım bana yine silik bir gülümseme bahşetti ve"Korkuyorum,yalnız hissediyorum,canım acıyo."dedi ve bana sarıldı.Ben de(kendime bu aralar hayret ediyorum)Ona sımsıkı sarıldım ve "Korkma ben varım,yalnız hissetme ben hep yanındayım,canın acıyorsa daha sıkı sarıl yarısını ben alıyım"dedim.