Çalışmak bu kadar güzel olabilir.Tavşanla çalışırken o kadar eğleniyorum ki.Birlikte baya iyi de bir ekip oluyoruz(benim kırdığım tabakları hemen temizliyo).
Bu gün de baya yorulmuştuk.Nedense bu gün normalde olanın 2katı kadar fazla müşteri vardı.Neyseki işimiz bitti ve eve doğru yürümeye başladık.Sanırım Tavşan benden de çok yorulmuştu yolda yürürken uyuklamaya başlamıştı.Bense bir andan yürürken bir andan düşmesin diye kolunun altına girmiş binevi eve taşıyordum.
Eve geldiğimizde Onu koltuğa oturttum ve bende odama gittim.Aynı benim gibi sevimli olan pandalı pijamalarımı giydim ve tam yatacakken odamın kapısı çaldı ve karşımda bir adet Tavşan.Üstelik uykusu falan da yoktu,Ona "Noldu bu saatte?"der gibi baktım ve yanıma gelip"Benim uykum kaçtı,hem yarın da tatil,üstelik sıkıldım ve...yanı sıkıldım eğlenceli bişeyler yapalım!"dedi.Aslında benim de uykum yoktu ve ben de sıkılmıştım zaten onun için yatıcaktaydın.Bir kaç saniye ne yapabileceğinizi düşündüm.Tabi aklıma mükemmel,güzel,tam benim gibi bir çılgın avakadodan beklenen bir fikir geldi ve Tavşanı kolundan tuttuğum gibi salona sürükledim.
Salona geldik ve "Şimdi sana mütüş fikrimi göstericem!"dedim.Bana boş bakışlar attı ama"Napcan çok merak ediyorum "dedi.Sırıtarak bilgisayarın başına geçtim ve
k-pop şarkılarından bir tane açıp koltuğun üzerine çıktım ve dans etmeye başladım.Tavşan ilk bir kaç saniye bana "Bula bula bunu mu buldun?"der gibi baktı ama daha sonra benimle birlikte dans etmeye başladı.
Sanırım bir iki saat aralıksız birlikte dans ettik baya da güzel dans ediyor doğrusu.En son tam birlikte dans ederken ben yine sakarlığımı konuşturdum veee Tavşan'ın üzerine düştüm.Sanırım kafası acımıştı kafasını oluşturuyordu ama ben hala şaşkınlıktan dolayı üstünden kalkmamış ona bön bön bakıyodum.Sanırım Tavşan benim şaşkınlıktan hareket edemediğimi ve etmeyeceğimi fark etti ki zor olsada kalkıp beni kucağına aldı ve odama götürdü.Tabi ben o beni kucağına aldığı andan itibaren sürekli "Ya dur napıyon sen !"diye kulağının dibinde bağırdığım için odaya gelince beni yatağa bırakma zahmetine girmeden kapının önünde bıraktı.Sert düşmüştüm popom acıdı açıkçası ama ben çaktırmamaya çalışıp ayağa kaktım ve "Ya napıyon Vahşi Nane!?"dedim.Bana "Vahşi nane?"bakışı attı ve sonra"Bulduğun lakaplara hayranım!"dedi ve burnumu sıkıp odadan çıktı.Tavşana karşı bu günlerde biraz garip hissetmeye başlamıştım O yanımda yokken nedense biraz eksik hissediyordum.Neyse şimdi bunu düşünecek zaman değildi çünkü uyku beni bekliyordu ve tabi ben de onu bekletmemeyi seçtim ve şimdi yastığına sarılmış uyumaya çalışıyorum.
Tavşandan;
Pandamın odasından gittikten sonra suratımda istemsizce bir gülümseme meydana geldi."Vahşi nane"ha.Sanırım bunla yaşayabilirim.Ama bir eksik var sanki dedim ve...
Pandadan;
Ben tam uykuya dalacakken kapı açıldı ve daha sonra birinin bana sarıldığını hissettim.Önce tam kavrayamadım ama "Sana bunu sevdim demiştim!"diyen Tavşan'ın sesini duyunca gülümsedim ve"Pandalar da sarılmayı sever!"dedim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HIRSIZ//BTS Jeon Jungkook(tamamlandı)
Fanfiction*Peki senin adın ne? -Ben adımı tanımadıklarına söylemem seni tanıdıktan sonra söylerim belki ama o zamana kadar....bana Tavşan diyebilirsin. *O zaman sende bana seni tanıyana kadar adımla seslenemezsin Tavşan. ... *Ben sana okurum,birlikte yaşarız...
