Snow and His Seven Ex

SAHSE#3

❄Snow's POV❄

" Oks ka lang Bes? " Veron approach me as I sitted beside him. We are here now at the school canteen. I think I'm spacing out because of the clouding thoughts that I can't help but to think over again.

" Y-yeah. I just thought of something. Anong inorder mo? " I diverted to another topic to prevent another question from Veron. You know my friend Veron can't stop his mouth to ask many controversies in my life.

" Wait nalang natin yung inorder kong pasta at vegetable salad " he said ng hindi nakatingin sakin. Suddenly he had a wide smile at may pa kaway kaway pa ah. Tinignan ko kung sino ang nilalandi nito. Tss. Kaya naman pala. Isang morenong matangkad na lalaki ang ngumiti at kumaway rin kay Veron. Gosh!

" Number 18! " Sigaw nong tindera.

" Ay! Order na natin " ang masayang turan ni Veron. Mukhang masayang masaya ang loka. Napangiti nalang ako dahil sa kaibigan kong iyon. Ilang saglit pa nakalapit na sa table namin yung lalaki.

" Oy pre kamusta! " Ang masiglang bati nito. I don't know kung ako lang ba ang nakapansin. Kasi parang may iba sa lalaking 'to. Unusual feeling na parang may iba. It's hard to explain but one thing for sure he is creepy. I mean creepy in a different way.

" By the way Snow this is Raymond, Mon this is my best friend Snow " biglang pakikilala ni Veron. Alanganin naman akong ngumiti dito.

" Hi Snow, " ang simple nitong bati in his baritone voice. Tipid ko lang itong tinanguan. I start eating while ignoring the presence of the two. I usually keep my mouth shut pag di ko gusto ang isang tao.

The two seems happily chatting while me kakaubos lang ng kinakain ko. I also notice that Raymond is glancing at me mostly of the time. But I just ignored it the mere fact that I don't like him by his mere presence.

" Excuse guys, CR lang ako " as I told them tumayo na ako at senenyasan si Veron na tawagan niya nalang ako. At ang bruha magiliw namang tumango. Sumimangot nalang ako at naglakad paalis.

Sa kakalakad ko nakarating ako sa isang old building ng school. Mukha na siyang abandonado at haunted. Ok pa naman yung lugar kaya nagpatuloy na lamang ako. At the back of the two storey building I discovered an old park. Actually there are lots of tress and wild flowers here. It seems nice and relaxing seeing green objects. I like how the air touches my skin. I feel at ease and relaxed habang nakapikit ang aking mga mata.

Natigil at naidilat ko kaagad ang aking mga mata ng may marinig akong mga kaluskos hindi kalayuan saakin. Maraming malalagong bulalak at puno kaya hindi na nakakapagtaka na merong mga hayop rito. So I just ignored it at naghanap nalang ng mauupuan. But again hindi na kaluskos ang aking narinig kundi isang pigil na halinghing na parang kinikiliti na ewan. Bigla tuloy akong natakot sa narinig. Hindi kaya multo ito? But I thought ghost only showed up at nights?

Out of curiosity, hinanap ko ang munting tinig. Maingat at walang katunog tunog kong tinahak ang likuran ng malalagong bulaklak ng gumamela. Hindi natin alam na baka kung ano na ang nangyayari.

Unti-unti kong sinilip kung ano ang nangyayari sa likod ng mumunting boses. Pagsilip ko halos himatayin ako sa aking nakikita. Nanlalaki ang aking mata habang ang aking kamay ay nakatakip sa bibig ko. Sino ba naman ang hindi magugulat kung may makita kang babae na halos hubad na nakikipaghalikan. Pero in fairness ang laki ng dyoga ni ate.

Dahil ayaw ko namang makita nila akong nanonood I immediately turn my gaze slowly but an accident happen. Bigla akong lumagapak ng padapa dahil sa pagkapatid ko sa isang batong nakausli. Napalingon saakin ang dalawa kaya naipikit ko na lamang ang aking mata dahil sa kahihiyan. Saktong sakto kasi ang pwesto ko para makita ng dalawa. Huhu! What to do?!!!

TBC...

-

Sorry talaga guys kung sobrang tagal ng mga update. Gustuhin ko mang mag update pero wala naman akong maitype. Na writer's block ako as in, tas tinamad pa akong mag isip dahil sobrang busy ko sa mga paperwork's ko sa school at tsaka sa ojt. Hope you understand guys. Huwag naman sana akong pagsalitaan ng mga kung ano-ano. Mas nakaka walang gana kasi.

Yun lang and enjoy your day!