Snow and His Seven Ex

SAHSE #6

❄ Snow's POV❄

" H-huh? A-anong sinasabi mo diyan? " kunway litong tanong ko ng huminto kami sa likurang bahagi ng building.

" You! Don't you dare denied it! " mahina pero matigas niyang sambit. Ramdam kong mas humigpit ang pagkakahawak niya sa palapusuhan ko.

" Teka, ano bang pinag... " nagulat nalang ako ng maglapat yung mga labi namin.

He, he kissed me! What the!
Lumaki yung mata ko sa pagkakagulat. Samantalang siya'y nakapikit ang mata habang magkalapat yung mga labi namin. Hindi ako agad nakapag react.

" Sweet... " pagkahiwalay ng mga labi namin and he suddenly grin at me. Wait? Did, did he really just kissed me?

" You can fool around but not me. Right, Snowy? " Nanlaki kaagad ang dalawa kong mata sa gulat. So, he still remember me huh?

" Don't you dare call me in that name! " Singhal ko. He knows how to make me mad. He already know kaya wala na akong magagawa pa.

" So you still recognize me huh. I think I really sucks at disguising " sabay tanggal ng salamin ko sa mata.

" Right, Kenny boy? " I sweetly said. I thought he would gone mad after I called him by that name. But instead nginisihan lang ako nito.

" Too nice to my ears babe " ang nakangiti nitong sambit. I would gone crazy if I say he's so attractive in that smile. Kaagad kong iwinaglit sa isipan ko ang kaisipang iyon.

" Can we just forget what we have on the past? Kalimutan na natin 'yon. " Kita kong paano kumunot ang kilay niya sa sinabi ko.

" Fucking no! " Ang rinig kong mura niya.

" 'Ngayon pang nandito ka na sa harapan ko'. " Tumaas ang kilay ko sa huli nitong sinabi. Pabulong na kasi kaya hindi ko narinig.

" What? May sinasabi ka? " Mataray kong tanong. Hindi ko na napigilang mag maldita.

" Nah, I said you're still cute as ever " at nginisihan na naman ako. Humakbang ito palapit saakin.

" S-stop right there! " Ngunit hindi ito nakinig saakin. He leaned at me and whisper something on my ears.

" Did you remember how you suddenly disappeared right, babe? " madiin nitong bulong saakin.

" I- I'm sorry, okay. It was in the past already. Kaya kalimutan na natin lahat " I sigh in frustration.

" F*ck! Why forget it all? If I desperately waited you for pete sake! " Dumistansya ito sakin habang ginugulo ang kanyang buhok.

Natigilan ako at 'di nakaimik. Akala ko kasi... at biglang bumalik saakin ang mga alaalang iyon.

" At saan ka naman pupunta? " mataray na tanong ng stepsister ko. Kaya tinaasan ko ito ng kilay. Akala niya siya lang ang may kayang mag maganda.

" It's none of your business bitch " at nginisihan ko ito.

" Huh! Akala mo hindi ko alam? Well you're wrong dear. Let's see who'll end up crying " at ngumisi rin ito at tinalikuran ako. I just rolled my eyes heavenwards.

Ingetira kasi at insecure. Di niya matangap na naging boyfriend ko iyong mga lalaking naging crush niya. Hindi ko naman rin kasi alam. Malay ko bang magkakagusto saakin ang mga iyon. Kaya why not grab the chance diba?

Isang araw nalaman ko nalang na nagkasakit si Daddy dahil sa nalaman nito ang mga pinaggagawa ko. A story that made up by my bitch stepsister. Sa sobrang inis ko ay nagkasakitan kaming dalawa. I'm not born to be maltreated. Kaya ang ending I end up send back to US where Daddy and Tita is. Wala na akong nagawa noon dahil nagkasakit si Daddy nang dahil saakin. Even though na gawa gawa lang iyon ng bruha.

But hindi rin naman nagtagal ay nakabalik ako ng Pilipinas. Halos dalawang taon rin ako doong nanatili. At sa paguwi ko doon ko nalamang may mental disorder pala ang bruha kong stepsister. Dahil muntikan lang naman niya akong patayin.

" Oh God! I- I'm sorry. "

" I'm sorry if I left you behind " I said defeatedly. Kasalanan ko naman kasi talaga. Iniwan ko siya ng walang pasabi. Hindi ko naman kasi alam na seryoso siya noon. You know I love flirting. But dati iyon. I changed way back when I'm in the US.

" It's my fault. Nangyari na so let's just move on okay " I continued.

" No. We're still on. We didn't break up " pagtutol nito. This guy! I look at him in disbelief.

" Stop acting like that " I don't know what to do. But one thing is for sure. I'm happy.

" What? Like this? " and he pouted cutely. It's hard to suppress my smile. I thought this man would changed after a passage of time but I'm wrong he's still the man who I know back then.

" Stop it. You look gross " pigil na pigil ko ang sarili na ngumiti. I don't know but there's a slightest doubt in the back of my mind. Siguro im just overthinking things.

" What? Didn't you fall to my charms? " at bumusangot ito na parang bata. Lihim naman akong napatawa.

" Can you stop it will you? Bumalik na nga tayo sa classroom! " I demanded. Baka kasi hindi ko mapigilan ang sarili kong mahulog muli. It is not impossible to happen gayong hindi ko hawak ang puso ko kung kanino ito titibok.

It is better to prevent sooner bago ito lumago at mamulaklak, diba?