Snow and His Seven Ex

SAHSE#2

I do appreciate your support guys. Hindi ko naman sinasabing mag comment parin kayo pero parang ganon na nga. Hakhak! Xoxo

This story is purely a fiction kaya hindi po malabong mangyari ang mga imposible. Pero don't worry guys 'di ito fantasy. 

I'm sorry sa mga errors such as grammars and typos.xd.

Peace po sa mabagal na update.

- - -

❄Snow's POV❄

Ikinurap kurap ko ang aking mata habang tinititigan ang lalaki na nasa harapan ko. Baka sakaling namamalikmata lang ako. But after blinking so many times nothing has change.

He also stares at me. Looking at my eyes so intently. We both stares at each others eyes as if this is a hella staring contest.

I look away nang sa ganoon ay mapawi ang pagkailang na nararamdaman ko. For Christ sake! He is my ex. My Godamn ex! His name is Hion Dave Sevilla. The Playboy type of guy. Hindi ko nga alam kung bakit naging ex ko pa ito.

Argh! Oh right. I mentally shook my head as I remember the reason.

" A-ahm, I- gotta go " at mabilis pa sa kidlat ang ginawa kong pagalis at pag iwas. Horizontally speaking! That was so very close! My heart went crazy.

Parang nahilo agad ako habang sapo sapo ang aking flat na dibdib at napasandal ako sa pintuan pagpasok ko. I make sure that the door is lock bago ako tumungo sa kama ko ng lutang.

Paano na ito? Argh! Why I'm making this hard eh wala na nga kami diba? And besides he looks like he didn't recognize me. I think?

Bakit ko pa ba ito pinuproblema. In the first place naman ay matagal na iyon at siguro ay wala lang iyon sa kanya. Kaliwa't kanan nga ang girlfriends nito bago naging kami kaya siguro it's not a big deal para sakanya.

I try to relax myself by inhaling and exhaling process. Mabuti naman at kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko. Humilata na ako sa kama at nanalangin na sana ay maging maayos ang lahat.

Morning went on,

Nagising ako ng maaga dahil siguro sa naninibago ako sa bagong kwarto ko. Napatingin ako sa orasan na nasa side table ko. It's already 5AM and it is so early pa para maghanda pero my mind told me to get up. I stretch up and do my morning routine.

1 hour had passed and I'm quite ready to go. Pagkalabas ko ng kwarto ay mukhang wala namang Hion ang aaligid aligid sa sala. Siguro tulog pa. I guess.

Binati ko ng good morning si Manong guard pagkalabas ko. Dahil masyado pang maaga I dicided to stay sa malapit na pond. May isang malagong puno ng Acacia tree at perfect na may wooden bench sa ilalim nito.

The cold breeze of the air makes my senses to be relaxed. Nito kasing mga nakaraang araw ay talaga namang nakaka stress. Dagdagan pa ng muli naming pagkikita ng Hion na iyon.

Naputol ang aking pagmumuni muni ng may lalaking nag ja-jogging palapit sa kinauupuan ko. Palapit ito ng palapit sa kinaroroonan ko. His seems so familiar to me. Nagulat nalang ako ng huminto ito sa tapat ko.

" Hi, you look new here but you look familiar " he smiled with a sweaty face. Pero mukhang fresh parin na nakadagdag sa kakisigan niya. Gosh! What am I thinking? 

" By the way I'm Mathias and you are? " Bigla akong natauhan sa pagkakatulala sa kanya.

" A-ahm I'm Snow. " Ang nautal ko pang sabi. Gosh!

" You look so very familiar but anyway I'll go ahead Snow it's nice to meet you " ang nakangiti parin nitong sabi.

" S-sige " at nginitian ko rin ito at nag jog na ito paalis. I breath in and out for several times to compose myself. I didn't imagine na makakaharap ko ulit ang isang Mathias Arellano. And it seems that he doesn't recognize me at it's a good sign.

To tell you a little more about my past Mathias is my ex also. Kagabi I meet Hion and earlier si Mathias naman. Gosh! This isn't right. I think destiny is playing at with me. Buti nalang talaga they seemed not to recognize me. Siguro dahil sa buhok ko at eye glass. Yeah sometimes I wore one when I'm in the mood to wear it and it seems to be useful. Siguro I should wear it more often starting today. Hayst.

" Sorry Bes may pinapagawa pa kasi si Lolo eh. Alam mo na " ang irap ni Veron saakin ng late na ito sa pinagusapan namin. Natawa nalang ako sa kanya dahil halata namang wala siya sa mood dahil na naman sa great grandfather niya.

" Buti naman at nakasanayan mo na. Look at your body it improves a lot. Ma muscle ka na " ang natatawa kong panunudyo dito.

" Tse! Ma muscle ka diyan. Tayo na nga! " Ang irita nitong irap saakin.

" Hoy Bes walang tayo, pero kung bet mo naman pala ako why not? " ang nangaasar kong ani na ikinasigaw ni Veron sa inis. Samantalang tawa lang ako ng tawa sa naging reaksyon nito. Paano ba naman kasi malandi ko siya hinawakan sa braso patungo sa dibdib niya. And his face is so priceless. Haha and I can't help myself not to laugh when he started on shouting. Akala mo naman kung inaano. Haha.

" You can get your id and uniform Mr.Hemsworth at the counciling office " ang litanya nito matapos kong makapag bayad at submit ng mga requirements. Ang magaling ko kasing kaibigan na Veron hindi pa pala ginawa ang pag transfer ko.

" Bes CR muna ako " ang turan ni Veron habang naglalakad kami dito sa corridor ng school.

" Oh sya magkita nalang tayo sa canteen. Kukunin ko lang naman ang uniform at id ko " ang sabi ko. Kaya naghiwalay na kami ng landas.

Pagbaba ko ng hagdan ng may bumungo saaking matangkad na lalaki. Medyo malakas yung pagkakabungo niya dahil lumagapak yung pwetan ko sa semento. At ang nakakainis pa hindi man lang humingi ng sorry. Gosh! Deritso lang itong tumakbo papalayo.

" Antipatiko! Tss " ang wala sa sarili kong anas ng dahil sa inis na nararamdaman. Tumayo ako at pinagpag ang sarili ng may makita akong id sa sahig. Pinulot ko ito at tinignan. I'm much sure na yung antipatikong lalaking iyon ang may ari.

Wayne L. Fortejo. Yan ang nakasulat na ikinalaki ng mata ko ng matingnan ko ang picture. Gosh! Nakakainis na 'to!

TBC...

-

I'm not in my mood when I write this chapter. Kaya pasensya guys kong lame. xoxo