Self-Harmed

Chapter 40

Alleen's Pov

"Πάμε να φύγουμε από δω πέρα, γιατί θα χώσω μπουνιά σε οποιονδήποτε παπάρα με κοιτάξει ξανά με απορία." ο θυμός που πήγαζε από μέσα του ήταν οξύς, καυτός κι έτοιμος να διαλύσει οτιδήποτε έμπαινε εμπόδιο στον διάβα του.

"Όπως θες. Αρκεί να ηρεμήσεις." η φωνή μου ήχησε αργή, κουρασμένη και κατά κάποιον τρόπο απογοητευμένη, παρόλο που δεν ήταν ακόμη ούτε εννιά το πρωί.

Καθώς περπατούσαμε με απόσταση στον διάδρομο, έπιασα τον εαυτό μου να παρακαλά για ένα αίσιο υπόλοιπο της ημέρας.

Ο Harry δεν μιλούσε. Ανάσαινε δυνατά, τα βήματά του ήταν βαριά και για κάποιον λόγο νόμιζα πως είχε θυμώσει μαζί μου. Όμως δεν άνοιξα το στόμα μου. Δεν έβγαλα άχνα. Δεν επρόκειτο να αναζωπυρώσω τον θυμό του. Όφειλα να τον κατευνάσω.

Η σάκα έπεφτε βαριά στους ώμους μου. Περπατούσαμε. Δεν είχα ιδέα καν γιατί τον ακολούθησα εξαρχής. Προσπεράσαμε το γνωστό πάρκο. Δύο ηλικιωμένες έπαψαν να συζητούν. Ο λόγος ήταν πασιφανής. Δεν χρειαζόταν να αναζητήσω προς τα πού πήγαινε το βλέμμα τους -ή μάλλον προς ποιον. Μάλιστα η μία -εκείνη που έδειχνε σχεδόν έντρομη- μου έριξε μια ματιά ανησυχίας. Ομολογώ πως η θέα του Harry δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο πρωινιάτικα, όμως δεν τους έπεφτε λόγος. Ο Harry τις αγνόησε και συνέχισε να προχωρά.

Αυτό κράτησε έως ότου φτάσαμε στο σπίτι του. Πέταξε την τσάντα του σαν χειροβομβίδα στο έδαφος κι έτρεξε προς το μπάνιο.

Σήκωσα την σάκα και την τοποθέτησα μαλακά δίπλα από την κλειστή πόρτα. Παρατήρησα μάλιστα πως μόλις είχαν σκιστεί τα γαζιά της. Αυτά παθαίνεις όταν την πετάς με τόση δύναμη υποθέτω. Άφησα τα δικά μου πράγματα όπως όπως και κατευθύνθηκα κι εγώ προς το μπάνιο. Στάθηκα πίσω από την κάσα της πόρτας σιωπηλά για να μη με ακούσει. Δεν τον φοβόμουν. Απλά ήθελα να δω το επρόκειτο να κάνει. Είχε στηρίξει το βάρος του στον νιπτήρα και κοιτούσε αποσβολωμένος το είδωλό του στον καθρέφτη. Αναστέναξε. Κούνησε το κεφάλι του πέρα δώθε. Σκούπισε με τη γροθιά του άγαρμπα τα ξεραμένα αίματα από τη μύτη του.

"Είσαι αντάξιος της μοίρας σου..." ψιθύρισε στον εαυτό του.

Άνοιξε το ντουλαπάκι δίπλα από το κάτοπτρο. Αναζητούσε κάτι μανιωδώς. Έπιασε στα χέρια του το τετράγωνο κουτάκι με τις μπατονέτες. Τις ανακάτεψε. Τότε με χτύπησε η σκληρή συνειδητοποιήση... Εκεί μέσα δεν έκρυβε την γαμημένη του λεπίδα; Γιατί ρε πούστη μου! Γιατί;