Hani hayatta birini seversiniz ve hayatınızı ona adarsınız.Herşeyiniz,dünyanız,hatta nefesiniz olur ya.Adı neydi onun,mmmmm hıh buldum.Aşk.
O günü hatırlıyorum.Herşeyin başladığı o günü.Hayallerde ve masallarda gerçekleşecek birşey.
O günden sonra hayatımın değişeceğini,duygularımın değişeceğini ve hatta benim bile değişebileceğimi nerden bile bilirdim.
Şu anda hiç olmadığım kadar huzurluydum.Rüzgarın saçlarımı savuruşu,onun elimi tutuşu.Kahkahalarımız o kadar huzurluydu ki.
Bu rüyadı ve asla uyanmak istemiyordum.Ah,doğru ya şimdi kafanız karıştı tabi durun şimdi size anlatıyım.
Hadi o güne gidelim.Herşeyin başladığı o güne....
♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪(Şu anda kız bu olayı yaşıyor.Anlatmıyor.)
Yaz tatiliydi ve ben sıcaktan ölmek üzereydim.Odamda klimanın karşısına bağdaş kurmuş bir şekilde oturuyordum.
Tabi canım sıkılmıyordu,klima tam olarak Ross duvarımın üzerindeydi ve ben hayat mucizesini izlerken sıkılmıyordum.
Ona aşıktım,herşeyiyle ona aşıktım ve bunu hiçbirşey değiştiremezdi.LA'da yaşıyordum ama onu daha önce hic görmedim.
Konserlerine gidemedim,babam izin vermiyordu.★Zamanını o çocuğa hayran hayran bakarak harcıyorsun,birde onun yanına götürüp kızımı daha kötü edemem.★
Diyordu.Şimdi- her baba mutlu olsun ister.-diyeceksiniz ama babamın böyle demesinin nedeni benim biraz çok azcık ufacıcık sorunlarımın olması.
Bazen sinir kırizleri geçiriyorum,odamda ne varsa kırıyor ve kendime zarar veriyorum.
Bazende odamda oturup bütün gün Ross'u izliyorum.Ve bazende hiç konuşmuyor tüm gün ağlıyorum.
Bunlar arada sırada oluyor.Ama oluyor,Ross'a aşık olduğumdan beri böyleyim.
Yani siz olsanız ve sizinde aşık olduğunuz adam sizin varlığınızı bile bilmese kafayı yemezmisiniz?.
Annem ve babam bu duruma oldukça üzülüyorlar.Babam bu yüzden konsere gitmemi istemiyor ,daha kötü olacağımı düşünüyor.
Ama hayır baba.Benim Ross'a ihtiyacım var.
Aynı yaşta olmamız yine bir umut ama Ross asla bana bakmaz.
Yani siyah gözlü siyah saçlı ve uzun boyluyum.Ve birde beyaz tenli
Sizce? Hayır.
Telefonumun titremesi ile düşüncelerimi zihnimin tozlu raflarına kaldırdım.Ve beyaz tüylü halıda duran telefonumu elime aldım.
Kilidi kaydırarak ekranı açtım.Mesaja tıkladım,en iyi arkadaşım Rain'den geldiğini anladım.
Rain;
-Alex!!!!Sana mütiş haberim var!!!! R5 konser veriyor hem de yarın gece!!!!!!! Hemen biletini almalısın!!!!!
İnanamıyordum.R5 yarın tekrar konser veriyordu.Fakat gidemezdim,babam izin vermeyecektir.Asla izin vermedi ve şimdi de vereceğini sanmıyorum.
Rain onların hayranı değildi ama ne zaman konser olsa ve haberim yoksa bana haber verirdi.
B:Çok saol Rain.Ama gidebileceğimi sanmıyorum.
Cevap yazıp telefonumu halıya geri koydum.Babam yine izin vermeyecektir.Bu yüzden konser hayali falan kurmadım.
Telefonum halıda tekrar titreşti.Elime aldım ve mesajı okudum.
Rain;
-Neden?
B:Babam yine izin vermeyecektir.
Rain;
-Belki verir.
B:Sanmam.
Rain;
-:((
telefonumu cebime koydum ve yerden kalkıp odadan çıktım.Mutfağa annemin yanına gittim.
Masaya oturup bir kurabiye elime alırken konuştum."Nasılsın anne."
"İyiyim Alexandra sen?"dedi.
Ona konserden bahsettim ve babam ile konuşmam gerektiğini söyledi.
Yerimden kalktım ve aşağı babamın çalışma odasına gittim.Cam kapıyı tıklattım.
Babam sıcak bir gülümseme yolladı.Sürgülü kapıyı açıp içeri girdim ve arkamdan kapattım.
"Merhaba baba."dedim.
"Merhaba Alex."şükürler olsun biri bana evde Alexandra yerine Alex diyordu.
Adım çok uzundu ve sevmiyordum.
"Baba sana bir şey sormak istiyorum."dedim.
Babam hala gülümserken,"Tabi,sor." dedi.
"Yarın,R5 konser veriyor ve gitmek istiyorum,gidebilir miyim?"diye sordum.Çok gergindim.Babam bağıracak diye ödüm kopuyordu.İzin vermeyeceğini tahmin ediyordum fakat genellikle bana bağırması krizlere yol açyordu.
"Alexandra,seninle bu konu hakkında daha önce konuştuk,gitmiyorsun." sert ve net bir şekilde söylemişti.Sinirlendim.İzin vermeyeceğini biliyordum fakat yinde de üzülmüş ve sinirlenmiştim.
"Ama baba..." diye itiraz edecek olduğumda babam sert ses tonuyla konuştu.Artık gülümsemiyordu."Sana gitmiyorsun dedim,ama falan yok."
"Baba lütf..." bu sefer bağırdı."Alexandra,gitmiyorsun!" bana bağırması hızla gözlerimin dolmasına neden olurken,ellerimin titrediğini hissettim.Ayrıca soğuk soğuk terliyordum.Bunlar krizin belirtileriydi.Hiç bir şey demeden hızla odama çıktım.
Masanın üzerinde duran ve doktorumun bu gibi durumlarda kulanmam için verdiği kriz hapını ağzıma attım ve plastik şişenin içinde duran suyu bir bardağa boşaltarak dudaklarıma götürdüm.
Su boğazımdan akıp gittikten sonra yatağıma sırt üstü uzandım ve kendi kendime mırıldandım.
"Ben Alexandra Eva Kinght isem o konsere gideceğim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stay With Me ||Ross Lynch
Romance“Sen karanlık bir insansın Ross,belki zifiri değil fakat karanlık.Sana bakınca,göremiyorum önümü...” Diye fısıldadım.Nefesi hâla yüzüme çarparken o’da nahoş sesiyle fısıldadı,“Aşk bazen karanlıkta daimdir.” Dört yıldır,bir hayranın duygularından dah...
