Better than Perfect (Period No Erase)

Chapter 18 -BAKIT KAMI PA?!!! BAKIT AKO?!!

Pag dating ko sa bahay hinihingal ako sa kakatakbo.

Bakit nga ba wala? Don't panick. Don't panick.

"MOM? DAD?!" Sigaw ko sa bahay pero para wala naming tao.

"MOM, DAD ARE YOU HERE?!" Wala talagang sagot.

And na remember ko na working hours pala ngayon. Of course, na sa company sila namin.

I texted Mom gamit ang cellphone ng bahay na para kay Ate Crissy, and I asked na kung nasan sila ni Dad then nag reply siya agad ng "at the office, baby. Why?"

Di na ako nag reply then pumunta ako sa kwarto, kinuha susi ng sasakyan ko then lumabas.

Ang car ko ay Lexus na itim. Pero mas gusto ko yung Camry na white like Dylan's. pero sabi ni Dad same lang naman sila. Yung name lang ang nag iba. Toyota kaya ang manufacturer ng Lexus. But I love my car, and im blessed din kasi bigay to sakin ng parents ko. And for that im thankful.

On my way na ako sa company namin when nag ring phone ko.

Eto yung rule ko pag nag dra-drive. No using of cellphones.

Pero nakita ko na si Paige at Bianca ang tumatawag and may one message ako galing kay Mommy.

Sa kakaisip ko ng childhood memories ko, mas sumasakit pa yung ulo ko. >_<

Pag dating mo sa company, I parked may car sa gilid na may "no parking" na nakasulat. Pero hindi naman nila ako sinaway kasi ang "no parking" na yan ay para lang samin ni Jareth. Para daw hindi kami lalayo para lang mag park lang ng car.

"hello Ms. Winnie! Long time no see na ah!" sabi ng guard. Si Kuya Enting. Siya lang siguro yung tumatawag sakin ng Winnie. (TalWYN = WYNY (WINNIE))

"Hi kuya! Uo nga eh. Pupunta ako kay Mommy and Daddy. May e tatanong lang." sabi ko sa kanya.

"cge, ingat ka!" sabi niya sakin.

Pag sakay ko ng elevator, I clicked the top floor button kung saan nandon ang office ni Mom and Dad.

Pag open ng elevator, nag greet sakin ang secretary na nasa labas.

"Hello Ms. Dee."

"uhhh hi, busy ba sila?" tanong ko sa kanya.

"Hindi. Pumasok ka na. next meeting nila mamaya pang three o'clock."

"Thank you."

Pag pasok ko sa office, nakita ko si Mommy and Daddy na nag uusap.

"mom? Dad?" sabi ko sa kanila.

"hey, sweet cheeks! Wala ka ba'ng class ngayon?" tanong ni dad sakin. Tumayo siya then pumunta sakin and nag hug.

"meron po, but..." sabi ko sa kanya. Umopo kami sa tabi ni mommy.

"But? May nangyari ba? Are you okay?" tanong ni Mommy.

"I---Mom, Dad" yumoko ako then said, "why can't I remember my childhood memories? Kahit isang memory lang, wala talaga." Sabi ko sa kanila.

Naging silent sila then dahil curious ako, I looked up.

They're looking at each other and si Dad umakbay kay Mommy. Nang di sila sumagot, nag ask ako ulit.

"Mom, Dad, why? Please tell me." Parang iiyak na ako kasi I just want to know! Kung ampon ako di naman ako magagalit. Im thankful for them dahil sila parents ko.

"you were in a car accident." Sabi ni Dad. They look so sad. My heart breaks for them.

Car accident? Oh. My.