Epilouge | Min Yoongi / /Tamamlandı ✔

*12*

Tarih : 02/03/2009

Gün : Bilinmiyor

Merhaba yoongi-ya. Ailemin vefat etmesinin ardından Daegu' ya yanına gelmiştim. Yine mutluydum, sanki hayatımda hiçbir şey değişmemişti. Annen velayetimi almıştı. Artık mutluydum. Kuzenim Kurabiya ile kalacağım evde kurabiya ile Choon-Hee hyung kalcaktı, yani seninle kalırken vicdan azabı çekmeyecektim. Herneyse, tekrardan doğum günün yaklaşmıştı. Ne kadar şanslıyım ki, ben de seninle aynı ayda doğmuştum. Fakat her seferinde olan şeyler yüzünden doğum günümü kutlayamıyordum. Artık on yedi yaşındaydık, aynı liseye gidiyorduk ve Üniversite için hazırlanıyorduk. Fakat şu bir gerçekti...
biz görüşmeyeli min yoongi ölmüştü. ( sen öldürmüştün onu Yoongi-ya)  Şu bir kaç yıl içinde, yani bu yıl içinde kendini sıklıkla banyoya kapatıyordun. Benimle çok fazla konuşmuyordun.
- eskisi kadar -
Her ne kadar çalışsak da ikimizde ümitsizdik. Aslında ben ümitliydim, lakin senin adına. İyi bir söz yazarı olacağını biliyordum. Çarpıcı sözlerle rapperları ağlatana kadar müzik yapacağından emindim. Ağlamayan tek bir rapper olacaktı, o da sendin. İşler istediğim gibi gitmiyordu. Üniversite için çok panik yapıyordum, sende beni hep rahatlatıyordun yoongi-ya. Şimdi hasta olduğum için daha fazla yazamayacağım. ah bu arada neden hastaydım ? Bunu yazmazsam olmaz. Hastaydım çünkü iki gün önce çok zeki kardeşim (!) olan MiCha beni kanalizasyona bağlı nehre itmişti. Aslında kazara olmuş bir şeydi fakat bu ona olan öfkemi azaltamazdı. Sen de oradaydın fakat ağacın altında müzik dinleyerek söz yazarken beni fark etmemiştin. Hatta olay olmadan önce eve gitmiştin. Sonuç olarak mutluydum çünkü çantam nehre düşmemişti. Nehir durgundu fakat bu dört buçuk metre olduğu ve içinde bir sürü balık, kurbağa, yılan türü hayvan olduğu gerçeğini değiştirmiyordu. Eğer orada kurabiya ah yani jungkook olmasaydı, gerçekten bir yılan tarafından yutulmuş olacaktım . Yılanlardan korkmazdım hatta severdim, fakat o günden sonra bir daha korkmayacağımı sanmıyordum. Jungkook bedenimin yarısı yılanın içinde olacak şekilde beni sudan kurtarmasaydı, bende zekamı kullanarak ellerimi yukarı kaldırmasaydım ve ayaklarımla yılanın derisini germeseydim o yılana güzel bir yemek olacaktım. Beni boğma çabası hassas yerlerini bilmemle işe yaramamıştı. Karaya çıktığımda çantamdan çakımı çıkararak yılanı bir kumaş gibi kesmiştim ve etrafın kan olmasını umursamamıştım. Sadece senin bana bir seferlik giymeme izin verdiğin çok pahalı ve değerli olan beyaz sweatin kan olmasını umursamıştım. Hayattaki şansım bir kez daha gözlerimi yaşartmıştı. O gün kendimi çok yorgun hissetmiştim. Yılan zehirli değildi, türlerini ve özelliklerini bilirdim. O sweat yüzünden eve gelmek istememiştim yoongi-ya. Jungkook o gün sadece on iki  yaşındaydı ve çok küçüktü. Bu yüzden beni taşıyamazdı. Ben de Lightmire D olarak ona kendimi taşıtmazdım zaten. Eve kadar yürümeye karar vermiştim fakat ayağımı bastıkça canım acıyordu. Jungkook sadece o gün bana bakmakla yetinebilmişti çünkü elinden bir şey gelmezdi. Eve kadar nasıl yürüdüğümü bilmezken terlediğimi fark etmiştim. Normalde çok az terleyen bir bünyem vardı. Acaba .. Yılan mı zehirliydi ? Herneyse, eve geldiğimde annem de babamda yoktu. Sadece açık televizyon karşısında koltuğa uzanan bir sen vardı. İlk girişimde bana bakmamıştın bile, hatta sinirlerimi bozmuştun.

"Ne o küçük prensesimiz eve mi gelmişler ? "

Takmamıştım çünkü üstümde senin sweatin vardı. Ve ben onu mahvetmiştim.

"Özür dilerim ... yoongi oppa "

Sana oppa demediğimi bilirdin. Bana dönünce, tepkisiz kalmıştın.

"Senin sweatini mahvettim ama hepsi kral boğa yılanı- "

Bana sarılmıştın ve kanlarla kaplı halimi görünce dayanamamıştın. Sonra da beni küvet kadar taşıyarak banyomu yaptırmıştın. Nefes almakta bile zorluk çekiyordum ve kafamı kaldırcak halim kalmamıştı. Üstüme yapışan şeyler yoktu, zaten dediğim gibi bol bir sweat vardı üstümde.. Şimdi o kanlı sweati yıkayarak kan lekeleriyle duvara asmıştım. Bu şeyi her ne kadar unutmam mümkün olmasa bile yine de asmak istemiştim. Bunu telafi edecektim, sen o sweati çok severdin ve değer verirdin fakat o gün onu bile umursamamıştın.

İşte bu yüzden sen her şeye değerdin yoongi-ya hem de her şeye~