"ျပန္လိုက္ခဲ့ပါ luhan ငါေတာင္းဆိုေနတာပါ "အသံကေအးေဆးေပမယ့္ မာန္ပါသည္ ။ hyungကိုၾကည့္လိုက္မိေတာ့ မ်က္ဝန္းေတြက ၾကင္နာေႏြးေထြးေနတာမ်ား သူထပ္ၿပီး ေဝခြဲမရျဖစ္ေစတဲ့အထိ ။ ဟင့္အင္းluhan မယိမ္းယိုင္နဲ႔ ဒီ့ထက္ပိုၿပီး hyung ကိုအေႏွာင့္အယွက္မေပးနဲ႔ တာဝန္ေတြဝတၱရားေတြနဲ႔ hyung ကသူ႔ကိုသူခ်ည္ေႏွာင္ၿပီး မင္းအနားေနမွာ ။
"မလိုက္ခ်င္ဘူး hyung အဲ့တာေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ့ကို ေခါင္းထဲမထည့္ဘဲနဲ႔ စိတ္ခ်လက္ခ်ျပန္ေတာ့ေနာ္ ကြၽန္ေတာ္ ဒီမွာအဆင္ေျပတယ္ "
"တကယ္မသိခဲ့ဘူး မင္းဒီလိုေခါင္းေၾကာမာမယ္မွန္း.. ေက်ာင္းလဲဆက္မတက္ ဒီလိုေနရာမွာ ဒီလိုပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ၿပီးေနမယ္လို႔ေျပာေနတာလား luhan "
". . ."
"မသိေတာ့ဘူး လုပ္ခ်င္သလိုသာလုပ္ေတာ့ ငါလဲမနက္ျဖန္ျပန္မယ္ အလုပ္ကအေရးႀကီးေနတာကို ဘာလို႔ ဒီကို လာမိမွန္းမသိဘူး အလကားသက္သက္ "
" hyung စိတ္ပူေနတဲ့ ကိစၥမ႐ွိရေအာင္ေနမွာမို႔ ...."
"ေနပါဦး အစကတည္းကမင္းေျပာေျပာေနတဲ့ ငါစိတ္ပူစရာ ကိစၥကဘာလဲ .. မင္းအစဆြဲထုတ္ရင္ မင္းအေဖေသရတဲ့ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ငါ့တို႔ Wu group နာမည္ပ်က္မွာစိုးလို႔ ငါက မင္းေနာက္လိုက္လာတာလို႔ ေတြးေနတာလား "
" ဒါဆိုဘာ႐ွိေသးလို႔လဲ hyung ? hyung က ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္သလို ကြၽန္ေတာ့ကိုခ်စ္ေနတာမို႔လိုက္ေခၚတယ္လို႔ေတြးရမွာလား ? ကြၽန္ေတာ္ေလ ဘယ္တုန္းကမွ hyung ကိုလက္လႊတ္ခ်င္ခဲ့တာ မ႐ွိဘူး ..အျမဲတမ္းေဘးနားမွာေနခ်င္လြန္းလို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ...အသံုးမဝင္ဘူး "
ကိုယ့္ကိုမခ်စ္တဲ့လူေ႐ွ႕ ခ်စ္တယ္လို႔ ဝန္ခံေနမိတာလဲဘယ္ႏွခါမွန္းမသိေတာ့ ...hyung ကေတာ့ထံုးစံအတိုင္း ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားၾကားတာနဲ႔ တိတ္ဆိတ္သြားေတာ့တာဘဲ ။ ေစာေစာကေအာ္ဟစ္ေနတာသူမဟုတ္တဲ့အတိုင္း။
DU LIEST GERADE
Sweet Lies
Fanfictionခ်ိဳၿမိန္တဲ့အလိမ္အညာစကားေတြ မင္းကိုေျပာမယ္❤ Cover photo by Xback-KHHK❤