Hıçkıra hıçkıra ağlamak kolaydır. Peki ya herkesin içinde, yalnız ve çaresiz bir o kadar da üzgünken ağlayabilmek?
Göz yaşlarının gözlerinde kurumasının verdiği üzünç durum, sarılıp içini hafifletemediğin bir vücut çok mu zordur bazen?
Gözlerini anlaşılmadan silmeye çalışmanın verdiği stresi derinden alınmış bir kaç oksijen ne kadar sindirebilir yüreğine?
Hazmedebilmek...
Güyâ hazmedebilmek midir zor olan yoksa kabullenebilmek midir hüzünlerini toprağın altına gömebilmek?
Asla ama asla düşmeyeceğim diyebilmek ne kadar zor ise artık, güçlü duracağım , ben güçlü kalacağım demekte bir o kadar zor artık yüreğim için...
Belki de senin için, kim bilir?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pâyidar
RomanceDüşünmek, düşünmek ve daha fazla düşünmek... Saçlarımın beyazlamasına neden olan dertlerimin bana kattığı tek katkı, günden güne içimde biriken hastalığın gülüşleri. Bir insanın saçları neden beyazlar ? Hangi kırılgan düşüncelerle avutabilir saçlar...