LABİRENT

13.Bölüm:LABİRENTE DÖNÜŞ

Eleanor ağlamayı bir türlü kesemiyordu.Kayranlılar onun başında duruyor,onu yalnız bırakmıyordu.

"Ne zamandan beri bu haldeyim?"

"Üç gün."Dedi Minho.Eleanor kafasını tuttu."Başım çok ağrıyor sanki çatlayacakmış gibi."Herkes çok endişelenmişti özelliklede Caroline.

Eleanor birden kendine geldi,gözlerini faltaşı gibi açtı."Çocuklar,size söylemem gereken şeyler var ve sanırım burdan nasıl çıkacağımızı biliyorum."Alby,Eleanora yaklaştı ve yanına oturdu."Anlat."Eleanor bir iç çekti.

"Bizi buraya gönderenlere İSYAN deniyor.Biz bir deneğiz.Labirent bir deney.Bizi izliyorlar,gözlemliyorlar.Labirentteki herkes şuanda tüm dünyaya yayılmış olan bir virüse karşı bağışık,bu yüzden burdayız.Bizi tedavi bulmak için kullanıyorlar.Daha önce İSYAN'ın yanında çalışmıştık.Bağışık olduğumuzu öğrendikleri anda bizi buraya gönderdiler.Labirent ve ızdırap verenler yetmedi şimdide bizi birbirimize düşürecekler.Sırf deneylerden daha iyi sonuç almak için birbirimizi öldürmemizi sağlayacaklar.Buna izin veremeyiz,bir an önce burdan çıkmalıyız."

"Sana neden inanalım?Kendin söyledin daha önce onların yanındaymışsın.Bizi öldürtmeyeceğin ne malum?"

"Anlamıyor musun Gally?Zaten öleceğiz!Çok yakında harekete geçecekler.Birbirimizi öldürmemizi mi istiyorsun?Bunu kontrol edemeyiz bizi ailemizden,sevdiklerimizden ayırıp bu lanet yere yollamayı başardılar.Bunu mu yapamayacaklar!"Kayranlılar kendi aralarında konuşmaya başladı.Herkes bir ağızdan konuşuyor,fikir beyan ediyorlardı."Sessizlik!" Diye bağırdı Alby.

"Pekala burdan nasıl çıkacağız?"

"Alby ona inanıyor olamazsın!?"

"Kes sesini Gally!"

"Bu kız kuralları çiğnedi ve şimdide saçmalıyor!"

"Cezasını vereceğiz ama şimdilik ona ihtiyacımız var.Şimdi çeneni kapat ve yerine otur."Gally öfkeyle dışarı çıktı bir kaç yandaşı da arkasından gitti.

"Seni dinliyoruz."

"Sizi dinlediğimde,Minhoyla seni bir şeyden bahsetmiştiniz.Bir gizli geçitten hatırlıyor musunuz?"Alby ve Minho başlarını salladılar.

"O geçitten geçerek labirentten çıkabiliriz ama geçiti açmak için bir anahtara ihtiyacımız var.Bu anahtarda ızdırap verenlerin geldiği yer.Ama orasının neresi olduğunu bilmiyorum."

"Bu normal bir şey.Koşucu olmamıza rağmen bunu bizde bilmiyoruz." Diye atladı Minho.

"O halde bir an önce öğrenmeliyiz."

"Koşucularımı oraya hayatta sokmam."

"Pekala ben giderim."

"Hayatta olmaz zaten kuralı çiğnedin.Sen bir koşucu değilsin!"

"Peki oraya kim gidecek seni zeka küpü?"Eleanor ve Minhonun bu konuşması tartışmaya dönüşüyordu.

"Çifte tehlike.Hem ızdırap verenlerin geldiği yer hem de girdikleri geçit."

"Kimse gelmesin Alby,ben tek başıma giderim.Zaten cezalandırılmam gerekiyor."Alby hiçbir şey demedi.

"Pekala ben gidiyorum,bir şey öğrenirsem size haber veririm."

"Buraya geri dönmeyeceksin."

"Zaten dönmeyecektim.Kendi yöntemim var."Eleanor,Caroline'a göz kırptı.Telepati yeteneğini kullanıp,Caroline'a haber verecekti.Eleanor;Caroline,Chuck ve Tava'ya veda etti.Yani tek arkadaşlarına.

Eleanor labirente Kayran'dan baktı.Onu içeride neler beklediğini bilmiyordu yüreğindeki umutla labirente adımını attı.Hiç şansı olmadığını düşündü,tek başınaydı ve labirenti bulmadı.İhtiyacı olan şey bir mucizeydi.Bir süre labirentte ilerledikten sonra bir ses duydu."Eleanor!"Bu Carolinedı.Yanında Minho,Tava,Newt,Alby ve Chuck vardı."Sadece bu kadarını ikna edebildik çaylak kusra bakma."Eleanor,Minhonun söylediğinin imalı olduğunu bildiğini halde gülmüştü.Tek başına değildi mutluydu.

"Sizi gördüğüme sevindim çocuklar,teşekkür ederim."

"Bize teşekkür etme ona teşekkür et,beni yani...bizi o ikna etti."Minho,Caroline'ı işaret etti.

"Ayrıca 3 gün önce yaptığın saçmalıktan dolayı hala sana kızgınım Care,beni kullandın."Dedi Minho.Caroline ve Eleanor güldü.

"Teşekkürler Care..."

"Her zaman..."Caroline,yine onun yardımına yetişmişti.Caroline gibi bir dosta sahip olduğu için şanslıydı.

"Şimdi ne yapıyoruz çaylak?"

"Bana o geçitün nerde olduğunu göster.Izdırap verenlerin geldiği yer çok uzağında olmamalı."

"Emin misin?Ölmek için çok gencim."

"Hayır değilim.Içimden bir ses öyle diyor ve hislerim çok kuvvetlidir.Şimdi bizi oraya götür."

Minho önderliğinde labirentin içinde dolanıyorlardı."İşte burası,tam şu anda durduğum yer!"Eleanor Minhoya yaklaştı.Elini Minhonun dediği yerde gezdirdi.Sonra bir anda arkalarından gelen bir ses duydular.

Vızz,tıkır tıkır.

"Kaçın!"

"Çocuklar?.." Caroline yere yığıldı.Izdırap veren onu sokmuştu.

"Caroline,hayır!"Minho,Caroline'ın yanına koştu ve onu kucağına aldı."Caroline merak etme iyi olacaksın.Geri dönmeliyiz,seruma ihtiyacımız var!"Herkes bir anda geldikleri yöne doğru koşmaya başladı.

"Bunlar geceleri çıkmıyormuydu!?"

"Evet,öyleydi."

"O zaman neden şuan peşimizde,bizi koşturıyor?!"

"Bilmiyorum!Şimdi sesini kes ve koşmaya devam et!"Izdırap veren hemen peşlerindeydi.Elanorun ayağı takıldı yere düştü.Alby kalkmasına yardım etti.Izdırap verenler enselerindeydi.Kapıya yaklaştıkları sırada kapılar kapanmak üzereydi diğerleri Kayrana geçmişti.Alby önünde Eleanorsa hemen arkasındaydı.Alby durdu ve Izdırap verenle savaşmayı denedi.

"Alby!Hayır!"

"Üzgünüm Newt,Kayrana girmesine izin veremem." Elindeki mızrağı ona saplıyordu.Izdırap veren Alby'ı mızrağından tutup geriye fırlattı.Eleanor içeri girmişti.Newt ona öfkeli gözlerle bakıyordu ve ağlıyordu.Eleanor şoku atlatmaya çalışıyordu.Caroline'ın yanına koştu.

"Ona serum vermemiz lazım Eleanor."Eleanor eğildi ve Caroline'ın yanağına bir öpücük kondurdu."Clint!Sedye getirin!"

Eleanor titriyordu.Her şey benim yüzümden diye düşündü.Ağlamaya başladı.

Sonrasında bir ses duydular.Ardından herkes sesin geldiği yere doğru koştu.

"Minho!Neler oluyor?"

"Ya yeni bir çaylak geliyor ya da İSYAN bir serum gönderdi.Sen,aroline'ın başından ayrılma ne olduğunu öğrenip,hemen yanınıza geleceğim."

O sırada Eleanorun aklına bir şey geldi.'Senden sonra gelecek olan benim' Eğer gelen bir çaylaksa bu oydu.Kurtulabilme ihtimalleri ile ona umut veren kişi Kayrana geliyordu...