Newt,Eleanor'a Kayranla ilgili her şeyi gösterdi Eleanor artık nerdeyse Kayranla ilgili her şeyi biliyordu,kafasındaki soruların tamamından kurtulamasa da kafası biraz rahatlamıştı.Uykusundan uyandıran sesi bir türlü aklından çıkaramıyordu,sanki o anda bile ses beyninde yankılanıyordu.Eleanoru o sesin kime ait olduğu ve ne demek istediği fazlasıyla merak ettirmişti.
"Eleanor?"
Eleanor o kadar dalgındı ki Newtin az önce söylediklerinden hiçbirini anlamamıştı.
"Efendim?"
"Sanırım bu günlük bu kadar yeter,anlaşılan bir günde bu kadar şey öğrenmek fazla geldi."
"Yok,hayır sadece bunlara inanmakta biraz güçlük çekiyorum ve bu olanları anlamaya çalışıyorum.Bize bunu neden yapıyorlar,bizden ne istiyorlar?Aklım almıyor."
"İnan bana bunu bende kendime birçok kez sordum ama cevabını hiçbirimiz bilmiyoruz."
Eleanor umutsuzluğa kapıldı ve bu soruyu bir daha ne kendine ne de başkasına sormayacaktı çünkü bir anlamı yoktu,cevabını öğrenemeyecekti.
"Hadi gel benimle,birazdan akşam yemeği servis edilecek."
Eleanor ve Newt diğerlerinin yanına döndüler.Diğerleri duvarın orda duruyor ve kapıya doğru bakıyorlardı,Eleanor ve Newt onlara doğru yaklaştı.
"Alby?Neler oluyor?"
"Koşucular...Hala labirentteler...Ve...İki dakika sonra kapılar kapanacak!"
Alby çok endişeli ve üzgün gözüküyordu.Newt ve Eleanorda endişelenmeye başlamışlardı.Tam o anda bir çığlık duydular,çığlık labirentten geliyordu ve bu çığlık bir ızdırap verene ait değildi.
"Bakın!Geliyorlar!"
Ardı sıra koşucular içeri giriyorlardı.Koşucular Kayrana adım attıklarında kendilerini salıyorlardı,bazıları yaralıydı ve çoğu bitkin ve korkmuş gözüküyordu.
"İçeride ne oldu?Neden bu kadar geç kaldınız ve Minho nerede?"
"Izdırap verenler...Birden karşımıza çıktılar,peşimize takıldılar...Minho...'Onları oyalayacağım siz gidin' dedi...
"Sizde dediğini yaptınız!"
Newt çok sinirlenmişti koşucuysa çok korkmuştu nefes nefeseydi.Caroline labirente girmeyi denedi ama Newt ona izin vermedi.
"Hayır Caroline!Labirente giremezsin!Bunu bir daha sakın deneyim deme!"
"O Minho seni aptal!O hala içeride ve az sonra kapılar kapanacak!"
Tam o sırada Minho görüş açılarında belirdi,Caroline mutluluktan daha da ağlamaya başladı ama bir aksilik vardı.
Minho peşinde bir ızdırap verenle birlikte labirente doğru koşuyordu."Mızraklar!Siper alın!"
Herkes sağ taraftaki mızrakları kuşandı ve siper aldılar.Minho Kayrana tek parça olarak ayak basmıştı herkesin üstünden bir yük kalkmıştı fakat herkesi şaşırtan bir şey olmuştu,Minho Kayrana girdiği anda ızdırap veren içeri girebileceği halde girmemiş,geri dönmüştü.
"Bu da ne böyle!?"
"Izdırap veren Kayaran girmedi!Girmedi!"
Herkes buna çok sevinsede Alby ve Newtin bu iş hiç hoşuna gitmemişti.Bir gariplik vardı ve bundan rahatsızlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LABİRENT
FanficTam kurtulduklarını sandıkları anda İSYAN'ın hala enselerinde olduğunu farkedecekler...Eleanor ve dostlarıyla harika macerelara sürükleneceksiniz. Kendinizi bu kitaba ait hissedeceksiniz. James Dashner'ın yazdığı Labirent Serisini kendime göre kurgu...