Eleanorun göz yaşları yanaklarından süzülüp yere düştü.Karşısındaki canavar olarak tanımladığı kadın onun büyükannesiydi.Ava ona yaklaştı ve omzuna dokunmaya çalıştı ama Eleanor onu itti.
"Sana inanmıyorum!Senin gibi bir canavar benim büyükannem olamaz!Burdan canlı çıkmak için yalanlar uyduruyorsun!"Eleanorun ağzından bu cümleler çıkarken hem ağlıyor hemde bağırıyordu.
Herkes şaşkındı,Eleanor ilk denekti ve İSYAN neredeyse onun sayesinde kurulmuştu ama onlar bunu umursamadı.Çünkü bu olay kaçınılmazdı ama Eleanor dostları gibi düşünmüyordu.
Elindeki silahı Ava'nın alnının ortasına doğrulttu.Hıçkırırken tüm vücudu titriyordu.O yalan söylüyorsa neden ağlıyorum?diye düşündü.Eleanor ne kadar inkar etsede bu doğru olabilirdi.Çoğu şey bunu onaylıyordu ama o kabullenmek istemedi.Eleanor titreyen elindeki Avaya doğrulttuğu silahın tetiğini çekmek için kendini hazırladı.Mermi kadının beynini delip geçecekti ama o tetiği çekemiyordu,içinde anlam veremediği bir şey vardı.Bir his...Arkadaşları ona bakıp şaşkınlıklarını gizlemeye çalışıyorlardı ama onlarda Eleanorun tetiği çekemeyeceğini biliyorlardı.Bir anda öğrendikleri bu şey kolayca sindirilecek cinsten değildi.
"Eleanor bunun kolay bir şey olm-"
"Kapa şu lanet çeneni!"
Eleanor Avaya tüm nefretini içinden atarmışcasına bağırdı.Eli hala titriyordu.
Thomas Eleanora yaklaştı ve havada olun kolunu aşağıya indirip ona sarıldı.Şuanda Eleanorun tam olarak ihtiyaç duyduğu şey de buydu.Eleanor gözyaşlarını serbest bıraktı ve Thomasa karşılık verdi.
Hepsi Avaya ondan iğrenircesine bakıyordu."Eleanor bu tetiği çekemeyebilir,"Dedi Newt Eleanorun elindeki silahı alırken."ama ben çekebilirim."Diye tamamladı cümlesini.Parmağı tam tetiğe yaklaştığında dışarıdan bir gürültü geldi.Ses oldukça şiddetliydi.Bir anlığına hepsi duraksadı ve çok geçmeden kapılar açılıp içeriye Teresa ve garip giyinimli adamlar girdi.Ava Paige hızla çocukların yanından uzaklaştı.
Adamlar onlara fırsat vermeden içeriye girdikleri anda bir bir sprey sıkmıştı ve oldukları yere yığıldılar.
Teresa onlara yaklaşıp yerde baygın bir halde yatan Eleanoru ayağıyla dürttü."Kesinlikle sen dünyadaki en aptal kızsın."Dedi bir iç çekerek,"Hepsini götürün."Dedi ses tonunu değiştirerek.
"Durun."Dedi Ava ve Eleanora yaklaştı ve yanına çöktü."Keşke senin bu berbat dünyadaki en değerli varlığım olduğunu bilseydin,"İçi buruktu,uğruna her şeyi feda ettiği torunu ondan nefret ediyor,onu bir canavar gibi biliyordu."keşke seni ne kadar çok sevdiğimi bilseydin..."Ava elini başına koydu ve toplu olan saçlarını salıp iki yana savurdu."Şimdi götürebilirsiniz..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LABİRENT
FanfictionTam kurtulduklarını sandıkları anda İSYAN'ın hala enselerinde olduğunu farkedecekler...Eleanor ve dostlarıyla harika macerelara sürükleneceksiniz. Kendinizi bu kitaba ait hissedeceksiniz. James Dashner'ın yazdığı Labirent Serisini kendime göre kurgu...