Anonim Serisi 1. Kitap: "Hafta'nın Gizem'i"

HG -1.Bölüm

Multimedia: Shawn Mendes ve Camila Cabella - Senorita

Şuraya bir okumaya başlama tarihi bıraksanız..? 💕

Bölüm Yayınlanma Tarihi: 

 20/07/2019 

 Cumartesi Günü     

Saat: 16.00                                                                                                                            

Hafta'nın anlatımından,

Yarım saatten fazladır çiğnediğim naneli sakızı tadı geçtiğinden dolayı atsam çöp kutusuna bu şekilde atamayacağımı bildiğim için kitapların arasındaki defterden bir sayfa yırtıp, sayfayla sakızı sarıp o şekilde çöp kutusuna atmıştım. Fazlasıyla ıslaktı. Dokunamazdım..

Islaklıktan nefret ederdim. O zaman nasıl banyo yapıyorsun diye sormayın. Bu espriyi bir kere daha kaldıramayacağım.

Bu çöp kutusu benim olduğum yere göre yer değiştiriyordu sanki. Ben odanın neresinde olsam, odada o kadar uzak bir nokta da oluyordu. 

Gözümü çöp kutusunda tamamen kilitledim. Hadi ama çöp kutusu, ikimizde senin uzaydan geldiğini ve hareket edebildiğini biliyoruz. Hadi hareket et, saklama benden. 

Gerçekten, ciddi ciddi birkaç saniye gözümü çöp kutusundan ayırmadan hareket edip konuşmasını bekledim bir gerizekâlı olarak.

Tabii hareket etse, altıma ederdim ama neyse.

Ya düşüncelerim doğruydu, ya da annemin daha fazla benim odama girmesine izin vermemeliydim. Eve ne zaman gelsem, odamda bir şeyler değişiyordu. Belki de sana güvenmeliyim, çöp kutusu. Pekala, Bir seferlik de olsa ona inanmalıydım bence.

Gözlerimi bu sefer de çalıştığım kitaplarda kilitledim. Ne kadar 11. sınıfta olsam da şimdiden çalışmaya başlamıştım. Gözlerimi bu sefer de oda da kilitledim, acayip bir şekilde sıkılmıştım. Kapı araladığında bu sefer de kapıya diktim gözlerimi. Bu gözlerim niye hiç durmuyor lan?!

"Yavrum, brownie kekim, aşkım, böceğim ne haber?" diyen Eren'e baktım bu seferde. Şu çocuğu hala bu eve niye alıyorlar anlamıyordum.

"Niye geldin?" diye tersledim. Sırıttı ve yarım saatte zorla annemden terlik yemeyim diye topladığım yatağın üstüne atladı. Bu bardağı taşıran son damla değildi. Bence biraz daha sabır edebilirim ha? 

Ah, hiç sanmıyorum.

"Ayselaşkım teyze hanımcığım çağırdı beni." dediğinde gözlerimi devirdim bu sefer. Tam başka bir şey söyleyecektim ki kapı aralandı ve Eren yataktan kalkıp beni yatağa fırlattı.

"Ay, ne bu ses! Oğlum sen ne yapıyorsun yatakta?" dediğinde gözlerim Eren salağı ve annem arasında gidip geldi.

"Görüyorsun değil mi Aysel teyzeciğim? Hiç yakışıyor mu sizin gibi naçizane, ultra muhteşem, harika, kusursuz, benzersiz, sorumluluklarını bilen, düzenli ve titiz bir kadının böyle salak, ultra gerizekâlı ve düzensiz bir çocuğa sahip olması? Bak görüyorsunuz değil mi? Sizin o her gün erinmeyip düzelttiğiniz o yatağı ne hale getirmiş. Kesin tüm komşularınız, tüm altın günü arkadaşlarınız sizin dedikodunuzu yapıyorlardır. Ayıp ayıp! Tüh tüh!" deyip yüzüme tükürdüğünde annem ilk önce iltifatlara karşı gülümsedi. Sonra kaşları çatık bir şekilde bana döndü.

"Oğlum ben sana bunları mı öğrettim? Sizin için her gün saçımı süpürge ettim. Siz de karşılığını bana böyle mi veriyorsunuz. Tüh! Ben size böyle mi öğrettim?!" dedi ağlamaklı bir şekilde Eren'den gaz alan annem. O da Eren gibi yüzüme tükürükleyerek yıkadı. Sonra da yavaşça odadan çıktı.