So,Why

Chapter 2

Habang nagbabasa ako ng libro nafeel ko na nag vibrate phone ko.
Tinignan ko ito. From Adrian ano na naman kayang pakay nito sakin.

From: Adrian
Hi, Good Morning.

Char. Nakakatawa naman, though alam kong may gusto to sakin. (May nagkakagusto pa sakin men)  Pero nakakatawa lang. Lagi akong chinachat nito pag wala kami ulit nong hinayupak niyang kaibigan.

Char. Malandi. Iba din to.
Aaminin ko ha, wag kayong maingay! Pinaglalaruan ko yang mga kaibigan niya kapag chinachat nila ako. Syempre, pay back bitchies. Kala niyo ha, tas malalandi din to sa chat kinakalimutan na may something kami sa kaibigan nilang kunwari marupok pero pokpok.

Gash naman. Nakakahiya men.
Nakakawalang respeto.

Syempre nilirepyan ko. Papukpukan na tayo dito. Talo ang mahulog.

"Hi! Adrianq. How are you?" pokpok diba. ( q sound for "ko" dibali Adrian ko")

Sabayan lang yan, kala nila mahuhulog ako sa kanila. Char, laro lang yan. Parang di ako pinaglaruan ah.

"Okay lang, ikaw?"  Reply niya. Jusko daldal mo men. Pero alam niyo pag bored ako silang dalawa ng kaibigan niyang si Clint chinachat ko syempre ganun din sila. Chachat ka pag bored.
Well ganun na nga.

"fine." tipid kong reply. Alangan sasabihan ko "Alangan yong kaibigan mo sinaktan na naman ako, umiyak nga ako eh, blaaah blaaah blaaah blaaah. " BULLSH*T. Nakakasawa yong ganon. Kasi minsan sakanila ako nagkwekwento, naglalabas ng sama ng loob.
Pero tama na! Nagsasawa din ako pero at least hindi mukhang sawa like his friend. Ya know!

Nag vibrate ulit phone ko. It's him again "aw. Ganun ba :) sige. Kumain kana?"  Come on dude.

Diko nalang ito nireplyan. Ano ka tanga! Duh change ko to ka duh di padin ako tanga para sabihan sarili ko na tanga. Magtumigil ka, maharot kayo.

Laki ng galit ko sa kanila hindi sa kanya din. Yong feeling na sana iiyak ka at madudurog puso mo ulit pero nanaig yong galit mo tas lahat ng bagay na makikita mo tungkol sa kanya at sa kalandian niya now ay tatawanan mo lang.

Men, wag mag alala makakalimot din ako. Hintay lang kasi papaluhod gagawin ko sayo. Hindi sa pagrerevenge gagawin ko pero parang ganun na konti.

Gusto ko lang kasi ng sorry niya yong sincere though nong una nag sorry siya kasi pinaasa niya ako tas kami uli pero I felt like it's a f*cking trash. To think sa pagiging katangahan ko, yes inamin ko na din na tanga ako, Oo, tanga pala ako. Pero ako lang may karapatang sabihan sarili ko na tanga in a nice way. Yes nice way to pake mo?
Back to business. Oo yes to think gumawa akong poem sa kanya 4 times. Ganito sagad level katanghan ko. To the highest level. Di carry ni hulk baby.

Swerte naba siya? O swerte ako kasi ambobo ko pagdating ko sa kanya.
Pinagsamantalahan ako tangina.

So ayon. Bumalik ako sa pagbabasa. What a distraction.
Kailangan ko tong tapusin. Echosirang malanding yon.

Nag vibrate ulit phone ko. Pag tingin ko Kay Adrian na naman. Kulit nito ha. Binasa ko Ito.

"Kamusta na pala kayo?" Sinong kayo? Wow! Pa blind tong gagung to. Wag mokong inaano Adrian ha. Wag ako!
Akala mo talaga walang alam. Minsan nga sinabihan ako nito "Kay Nick kapa din? Kahit ayaw na sayo" Biatch! Di naman masakit, hindi naman gaano ka sakit no.

Kaya wag ako ha!

Sinirado ko nalang yong libro at inaayos ko gamit ko tsaka lumabas ng Library. Distorbo.

Habang naglalakad ako palabas ng Library may nakita akong hindi magandang Imahe. Mali disisyon ko. Di char.

Nakasalubong ko si Andrea dating kalandian ni Nick. Oo KALANDIAN yan sinabi niya sa kaibigan ko eh.
"KALANDIAN KO LANG YON"

So ayon kalandian lang pala. Kawawa naman.

Taas noo akong naglakad at para bang nasa runway ako lumakad.
Dapat maganda ako sa paningin niya Baka sabihin nito dugyot ako at walang karapatang makikipag kompetensya sa kanya.
Oo dati nakikipag kompetensya ako habang kami pa non.
Eh akala mo naman talaga!

Nong nilampasan na namin ang isa't-isa. Nakita ko sa gilid ng mata ko habang rumampa na tumingin siya sakin.

Okay lang yan dear. Ganda ka din naman. Kaso lumalamang kaputian mo. So it's means PUTI lang nagdala sayo.

Ka badtrip ngayong araw nato.
Mabuti pang makipag gala ako sa mga badidays ko.

May nakita akong bench kaya umupo muna ako saglit at tumawag isa sa kanila.

Isang ring palang sinagot na ni Samwela.

"Yes babe?" Tanong niya sa kabilang linya.

"San ka? or kayo?" Tanong ko din pabalik.

"Nasa mall ako kasama si Princess at Jhane" Sagot niya.

"Hintayin niyo ako. Pupunta ako diyan" Sagot ko din.

"Okay. Bilisan mo" Saad niya at binaba ko yong tawag kaagad.

Ayaw ko kasi na ako binabaan.

PS: please vote, comment and share. Tyyyyy