[25] ნაწყვეტები

751 88 23
                                    

ანდრეას პოვ

-აუუ, ანდრე, იცი პროსტა რა მაგარი იყო? ძაან გავერთეთ-(იანა)

-აუ ჰოო, ცუდია რომ ასეთ მდგომარეობაში ხარ და ვერ წამოხვედი-(ელინა)

-არაუშავს, სამაგიეროდ მერე ვიგულაოთ ბევრი რომ გამოვკეთდები-(მე)

-უეჭველი-(მელი)

ამ დროს ოთახში ის 3 ბიჭი და ბექიონი შემოვიდა. ბექიონის დანახვაზე კოცნა გამახსენდა.

რას მეღრიჯება აქ დებილი ბავშვივით ჰა? მაგას ხოარ გონია რომ ჩემზე დიდი გავლენა მოახდინა მაგ უტიფარმა?

როგორც ჩანს ნამდვილ ანდრეას რა იცნობს ეგ ვირიშვილი!

მოიცა რაო? ანუ ვგიჟდები სხვა რო გეხება, მარტო ჩემი ხარო? ჰაჰა, იმბეცილო, მოემზადე გულში დაჭრისთვის და  გულის დარტყმისთვის!

ლახვარს ჩაგცემ და მაგ გულს ტიტველი ხელებით ამოგიღებ! შემდეგ იმას ჩემს ჩანიოლ დედოფალს მივუტან და გასამრჯელოს გადამიხდის!

უპსს..მგონი ცოტა ზედმეტი ომის ფილმი შემომეყურებინა..

-პრინცესა, როგორ ხარ?-ფიქრებიდან ყურებპარტყუნა სიმპატიურის ხმამ გამომიყვანა.

ვაიდედა..გული..მგონი ადგილზეა(?). რატო მიცემს ასე სწრაფად როცა ეს დიდი გრეხილა ასე საყვარლად მეძახის?

ჩემი დინოზავრის ნაკვალევი ვინალისო? ჩემი ორმეტრიანი დოლბლიანი ბავშვი ვინალისო?

უთეგენათალე.

-კარგად ჩანიჩანი-და საყვარლად გავუღიმე.

გოგოები "ამას ტრაკის მაგივრად თავი ხოარ გაებზარა" სიფათით მიყურებდნენ.

Don't worry girls, ისეთი არაფერი, უბრალოდ ამ მამით აზერბაიჯანელს ჭკუას ვასწავლი და პასუხს ვაგებინებ კოცნის გამო!

პირველი კი არ იყო და მაგას კიარ მივტირივარ, პროსტა ეგრე სადაა ძმაო, ვიღაც უცხო მოგვარდება, გეტყვის "მარტო ჩემი ხარო" და ჩაგპროშნავს!

მოუხერხებელი(completed)Where stories live. Discover now