მოუხერხებელი(completed)

[33] New houses and its mystery things

ანდრეას პოვ

-DADDY!-დავიყვირე და მამაჩემს შევახტი

-OH, MY LITTLE IDIOT! I MISS YOU SO MUCH!-მეუბნება მამაც და მეხუტება

-წამოდით, სახლში წავიდეთ. უფრო სწორად სახლებში. -ყველამ კითხვის ნიშნიანი სახეებით გავხედეთ

მამამ მხარზე ხელი ხელი გადამხვია და მეგობრებისკენ სახით შემატრიალა.

-ჩემო პატარებო, მაგრამ უკვე დიდო ვირებო-გაგვეკრიჭა, ჰაჰა მაინც რა ხუმარაა ეს ოხერი რა- რადგანაც ჩემს ვირუკელა შვილს ამდენი ხანი უთმენდით, მინდა დაგასაჩუქროთ. ამიტომ ვილები გიყიდეთ, მაგრამ "ფინანსებში გავიჭედე" რის გამოც მხოლოდ ოთხის ყიდვა შევძელი. მაგრამ დაწყვილდებით და ისე იცხოვრებთ არაა პრობლემა-თვალი ჩაგვიკრა-მაგრამ..თუ ვერ გაუძელით წყვილებმა ერთმანეთს მითხარით და ცალცალკეც გიყიდით, ჯანდაბას.

-მოიცათ, მადლობა, მაგრამ წყვილებში რა უბედურებაა? მე არ მინდა-ჰკითხა გამოყვიერებულმა მელიმ

-აჰ საყვარელო, მერე მადლობას გადამიხდი. ახლა კი წავედი მე მაგვინდება საქმეზე, ჩემი მარჯვენა ხელი-ჯონგინი მიგიყვანთ სახლებამდე. ერთმანეთის გვერდიგვერდ დგას.

მამა წავიდა თუ არა მაშინვე ჯონგინი მოვიდა.

-გამარჯობათ. წავედით.

ჩემი პირველი აზრი ამ პიროვნებაზე: უიმეე, რა უჟმურია.

.
.
.

რაღაც უზარმაზარ ვილებს მივუახლოვდით.

აიდედასა, რამხელაა..

-აი მოვედით-გვითხრა ჯონგინმა.

-მელი და სეჰუნი-გამოაცხადა ისე თითქოს სამხედრო ბაზაზე ვიყავით-აი ეს გასაღები. ჩემოდნები უკვე კარებთან დევს. თქვენ ამ სახლში იცხოვრებთ. სასიამოვნო დღეს გისურვებთ.

დაპროგრამებულია ეს ოხერი?

მელი და სეჰუნიც გადავიდნენ და სახლისკენ წავიდნენ.