მოუხერხებელი(completed)

[17] Home, sweet Home(and Dad)

ჯი ჰიუს პოვ

-ქეი(მარჯვენა ხელი), გთხოვ ცოტა დაუჩქარე! მალე უნდა მივიდეთ! რაიცი რა დღეშია ჩემი ქალიშვილი?!

-დიახ ბოსს, მალე მივალთ.

ანდრეას პოვ

-ხოდა მერე რო ავიღე ეს ბიჭი და გადავიმტვრიე მუხლზე-აუ ამათ სახეებზე რას ვღადაობბ-აწითლებული თვალებით მეხვეწებოდა დამინდეო მარა-devil face-კისერი მოვუღრიცე!-ამ მომენტისთვის თითები დავიტკაცუნე და ამ ცარიელ სივრცეში ისეთი ხმა ქონდა მეც შე შემაჟრჟოლა ისე..თან ამ ისტორიაზე მუსიკასავით ედო.

*გარეთ მანქანების ხმა*

-ბოსს რახდება? გავალ ვნახავ

-კარგი მიდი ჯანგო

×××

-ბოსს, ამ გოგოს მამა და მისი ხალხია, საკმაოდ ბევრნი არიან. რავქნათ?

-დამხმარე ძალა სად გვყავს?

-ისინი ხომ გაუშვით რადგან დარწმუნებული იყავით რომ აქ ვერავინ მოგვაგნებდა.

-აჰჰ ჯანდაბა...იარაღი ბოლომდე დატენე და მე მომყევი-გასცა ბრძანება ბოსმა და უცებ მომვარდნენ.

კარებში ვიღაც კაცი გამოჩნდა მთელი ამალით

-დეიზუ!(ბოსი) გამოეთრიე შე ნაბიჭვარო სად გდიხარ! დეიზუ!

-ოჰოო აქ ვინ გვყოლია! -გამოჩნდა ეს ბოსიც-ბატონო ჰიუ რამდენი ხანია არ მინდახიხართ. როგორ ბრძანდებით?-მთელი ზიზღით ლაპარაკობს

ღმერთი ჩემო რა ხდება? ეს კაცი ვინღაა?

-იცოდე ჩემს ქალიშვილს რამე რომ დაუშავდეს აქვე ჩაგბრიდავ!

ვისო?

-დაწყნარდით დაწყნარდით

-ჩემი ქალიშვილი, ჩემი ნაზი ჩემ-აქ გააჩერა ამ 'ბოსმა'

-წეღან რა თქვი გაიმეორე?

-ჩემი ქალიშვილითქო დაყრუვდი?!

-არა არა მეორე

-ნაზი, რაიყო რაპრობლემაა?