მოუხერხებელი(completed)

[40] Say yes!

ანდრეას პოვ

-ბექი, შენთან სალაპარაკო მაქვს, გამო აქეთ ერთწამს.

-გისმენ, საყვარელო.

-ბექი, მამას ვჭირდები სამსახურში. უნდა დავეხმარო.

-დაეხმარე მერე, რა პრობლემაა?

-ბექი, მინდა მომისმინო, გაანალიზო რასაც გეტყვი და ისე მითხრა პასუხი.

-კარგი.

-ბექი, მაგ სამსახურის გამო მომიწევს ერთ ბიჭზე დავინიშნო, იმ ბიჭის და მისი ოჯახის იმედი მოვიპოვო და ის საბუთები მოვიპოვო რაც მამაჩემს სჭირდება. მინდა ისიც გაითვალისწინო რომ მამაჩემს მიზდღემში არაფერი უთხოვნია. ეს მისი პირველი თხოვნაა როგორც მამასა და შვილს შორის და მინდა რითიც შემეძლება დავეხმარო ჩემს მამას.-თავი დაბლა ჩავხარე და სახე მოვისაწყლე.

ჰაჰ, რათქმაუნდა ასეთი მავედრებელი ხმით და საწყალი სახით სპეციალურად ვლაპარაკობ. ვცდილობ მის გონებაში შევაღწიო ასე და მასზე მანიპულაცია მოვახდინო.

სახეზე რომ ავხედე გაბრაზებისგან სახის მიმიკები კიარა ფერიც ქონდა შეცვლილი!

-და ახლა ცდილობ ამ საწყალი და ნაზი ხმით მომხიბლო? ანდრეა, გესმის მაინც რას მეუბნები? მე, შენმა შეყვარებულმა, უნდა მოგცე უფლება რომ ვიღაც სირზე დაინიშნო, ისიცი არ იცი ნორმალირი იქნება თუ არა და არც ვიცი რას მოიმოქმედებს ის ნაძირალა. თან თქვენ-ხმა ჩაიწმინდა-თქვენ, დანიშვნის და ქორწილის შემდეგ, ქორწილი და პირვწლი ღამე-ვეღარ გააგრძელა.

ცალი ხელით დოინჯი გაიკეთა, მეორეთი კი თვალების ზელა დაიწყო.

-ბექი, ხომ იცი რომ ვერაფერს ვერ მიზავს და თანაც ეს მხოლოდ საქმისთვისაა. გპირდები რომ ცალკე ოთახში დავიძინებ და არ მივცემ უფლებას რომ გამეკაროს-ლეკვის თვალებით შევხედე.

-გეყოს ეგრე ყურება.

-ჩემო ბეკონოო! თხოოვ!