Eyt! Selamın aleyküm arkadaşlar.Bakıyorum 20K olmuşuz? Hatta geçmişiz.En son baktığımda 21K olmuştuk (Vay be ne çok fark) Bugün iki bölüm yayınlayacağım birincisi bu bölüm ikincisi ise 20K Özel olarak Karakterler ile röportaj yey!
Geçen cuma Sömestr'a girdiğimiz için bu hafta ve diğer hafta tatil o yüzden bu bölüm erken yayınlanacak.Diğer bölüm erken mi geç mi yayınlanır hiç bilemem ama büyük olasılık geç yayınlanır
Hayde.İyi okumalar dilerim sizleri seviyorum ❤️❤️❤️😘 😘😘
Chionie'nin ağızından;
Yumuşak bir yüzey üzerinde yatıyordum.Bir elim boşlukta diğer elimi ise biri tutuyordu.Gözlerimi yavaş yavaş açtım.İlk gördüğüm şey bembeyaz bir tavan oldu.Kafamı kaldırıp etrafı incelediğimde bir hastane odasına olduğumu fark ettim.Karşımda kahverengi bir kapı,Kapının sağında banyo,Arkamda pencereler ve yanımda elimi tutan ve başı benim yatağımın üzerinde yatan Dylan
En son ne olmuştu..Ah evet.Balo mahfolmuş ve benim sayemde küçük bir kız çocuğu ölmüştü.Gözlerimde biriken yaşlara engel olamadım
O küçük kız çocuğu...O ölmeyi hak etmiyordu tahminem 5-6 yaşlarındaydı ve sırf o büyük kızı korumak için kendini feda etmişti..Bunu belkide öleceğini bilerek yapmıştı bilmem ama onu korumak içinse o minik bir kahramandı ve o minik kahraman kalbinden başlayıp karnına kadar uzayan bembeyaz bir kristal yüzünden ölmüştü
Ben bir katildim artık!
Hemde bir çocuk katili!
Belkide o minik kız beni uzaktan izliyordu sonuçta ruh olmuştu.Hafif yaşlı gözlerimle yukarıya baktım
"Ben çok üzgünüm... Ufaklık...Amacım seni öldürmek değildi...Ben..."
Dayanamayıp ağlamaya başladım.Ellerim ile yüzümü kapatıp ağlarken biri bana sarıldı.Bunun Dylan olduğunu anladım.Ağlamaya devam ederken fısıldıyordum ama Dylan'nın duyabileceği bir tonda fısıldıyordum
"Dylan ben..."dedim
Saçlarımı okşamaya başladı
"Biliyorum.. Chionie... Biliyorum.Senin suçun değildi"dedi
"Hayır Dylan benim suçumdu onun ölümüne ben sebep oldum.O çok küçüktü Dylan.Ben bir katilim!"dedim bağırarak
Dylan elleri ile omuzumu tuttu
"Bak.Yüzüme bak Chionie.Senin suçun değildi.O..Onu korumak için atladı.Sakın kendini suçlama Chionie"dedi bana bakarak
Derinlemesine gözlerime bakıyordu.Gözleri daha Kara bir tondaydı
"Bende insan öldürdüm Chionie..Ben ruh için bir köy kadar insanı öldürdüm.Evet sadece mezarlıklarda gezinip ruh avladığımı düşünüyorsun ama değil.Çok aç olduğumda kontrolümü kaybettiğim zamanlar oldu.Yaş fark etmezsizin ölenler oldu benim elimde"dedi Dylan
Kafasını yere eğdi ve konuşmaya devam etti
"Ben kontrolümü kaybettim...Sende de aynı şey oldu biliyorum.Çünkü sen asla öldürmezsin.Senin kalbin temiz"dedi gözlerimin içine bakarak
Kara gözlerine bakarken yeniden düşündüm.Dediği şeyler beni etkilemişti.O bir İblisti ve gözlerindeki acıya bakarak anlıyordum bunu isteyerek yapmadığını..Belkide haklıydı kontrolden çıkmış olabilirdim çünkü bilyeler isteğim dışında birleştiler yani onlar beni kontrol altına aldılar
Dylan'nın omuzlarını tuttum
"Haklısın Kil Kafa..Sebep olan onlardı.Tıpkı senin aç olduğun zaman ki öfkeli ruhun gibi"dedim kolumdaki Bilyeleri göstererek.Bilyeler kolumda dururken 'Seni korumak içindi bizi suçlama' dercesine bakıyorlardı sanki
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melez Prenses
FantasyEjderhalardan Ateş Kabilesinden bir Melez dünyaya geldi.Bu Melez Bir Kurt ve Ateş Ejderhasının melezi.Neredeyse bütün ırkların severek gücünü istediği bir Melez...