Başlangıç

5.5K 237 67
                                    

" Harry ve Ginny altıncı kitapta ortak salondan ayrılırdıktan sonra neler oldu hep birlikte görmeye ne dersiniz?"

Keyifli okumalar...

(Medya fotoğrafı Tumblr'dan upthehillart'a ait.)

************************************

Harry, az önce ortak salonda yaptığı şeye inanamıyordu. Aslında neler oldu tam olarak hatırlayamıyordu, sadece hisleri ona ne söylüyorsa onu yapmıştı. En son gördüğü şey Ginny nin mutlulukla ona koşuyor oluşuydu. Daha sonrası son zamanlarda gördüğü sık rüyalardan bir tanesi gibiydi. Tek farkı şu an elini tuttuğu Ginny'nin geçek olmasıydı.

Hava güneşli ve güzeldi. Uzun bir yürüyüşe çıkmak için idealdi.

" Göl kenarında yürümeye ne dersin?" dedi Harry. Ginny olumlu anlamda başını salladı.

Ginny kendini bir rüyanın içinde gibi hissediyordu. Harry ile birlikteydi, onun elini tutuyordu ve zümrüt gözleri onun için parıldıyordu. Harry onu öpmüştü! 11 yaşından beri umutsuzca onun için çarpan kalbi heyecanla atıyordu. Ne diyeceğini bilemiyordu. Hep bu anın hayalini kurmuştu. Şaşırdığı şey, Harry nin onun için olan hisleriydi. Ondan ne zamandan beri hoşlanıyordu? Ara sıra bakışlarını yakalıyordu fakat böyle düşündüğünü hiç düşünmemişti.

" Önce sen mi konuşmak istersin yoksa ben anlatayım mı?" dedi Harry. Ginny " Açılışı sen yaptığına göre başlayabilirsin."

Harry " Emm... şey, pekala. Seni seviyorum." dedi. Karnında o garip kasılmalardan birini hissetti. Fazla mı hızlı olmuştu?

Ginny" Biliyor musun, bu anı o kadar uzun zamandır bekliyorum ki. O iki kelimeyi senden duymak tuhaf geldi." ona gülümsedi.

Harry " Evet, ben de beklemiyordum." dedi gülümseyerek.

Ginny kayanın üzerine çıktı. Eline bir taş alıp suya fırlattı. " Ne zamandan beri böyle hissediyorsun?" merak ettiği o soruyu sordu.

Harry" Aslında ben de bilmiyorum. Hogwarts'a geldiğimiz günden beri sanırım ya da... koridorda sizi gördüğümden beri." Aynı şekilde o da eline bir taş alıp uzağa fırlattı.

Ginny " Eğer beni Dean ile görmeseydin hiçbir zaman hislerinin farkına varmayacaktın o halde."

Ginny'nin yüzünü göremiyordu, arkası dönüktü. Harry de aynı kayanın üzerine çıktı. " Amortentia'nın ne iksiri olduğunu biliyor musun?"

Ginny" Sanırım Slughorn o ada sahip olan bir kelleştirme iksiri göstermişti." dedi hatırlamaya çalışıyor gibi yaparak.

Harry" Slughorn size ne gösterdi bilmiyorum ama bizim sınıftaki, daha once Kovukta aldığım bir çiçek kokusunu hatırlatıyordu."

Ginny nin ona baktığını biliyordu. Kendisi gölün uzaklarına bakarak bir taş daha attı.

" Az önce ortak salondakine benzer bir koku muydu?" dedi Ginny.

Harry" Bence Mrs. Weasley'e aitti."

Ginny koluna vurdu. Harry onun tepkisine gülmekle karşılık verdi. Tabiî ki de onun baş döndürücü çiçek kokusuydu.

Ginny " Beni asıl şaşırtan Ron'du aslında. En iyi arkadaşının kız kardeşini öpmesi garip bir manzara olmalı." dedi.

Harry" Süpürgeyle kovalamadığı için seviniyorum." dedi. Ron'un onu kovaladığı tuhaf rüyalardan birini hatırladı.

Ginny güldü." Hayır, Ron öyle bir şey yapmaz." Biraz durdu. " Yapar mı?"

" İnan bana senin sandığından çok daha korumacı bir abin var." dedi Harry.

Ginny " Biliyorum, o hep beni çıldırtsa da sadece sevdiği için yapıyor. Tabiî bazen keşke daha az yapsa dediğim günler oluyor. Sonuçta artık küçük bir kız değilim, kendimi koruyabilecek yaştayım." dedi.

"Hiçbir zaman tek başına savaşmak zorunda kalmayacaksın. Söz veriyorum." dedi Harry. Bu kez Ginny nin gözlerine bakarak söyledi.

"Sonsuza kadar elini tutamayacağım belki fakat-"

" Hayır Harry, lütfen böyle söyleme. Biliyorum, işte aynen böyle- Onun elini avuçları arasına alıp sıkıca tuttu- elin elimin içinde olacak, her zaman."

Harry onun güven verici bakışlarına karşılık verdi. Bir gün Voldemort ile yüzleşmek zorunda kalacaktı...Her ne kadar aynı sözcükleri o da söylemek istese de Ginny i bos sözler vererek kandırmak istemiyordu.

" Asla bırakmayacağım.. Sen bıraksan bile." dedi Ginny. Anlamasını istiyordu. O yalnız değildi, asla olmayacaktı.

Onun elini tutmak Harry'nin hoşuna gidiyordu. Hoş bir sekilde rahatlatıcıydı. Sanki bütün sorunlari bir anda yok olacakmis hissi veriyordu. İleride Yasak ormanın girişinde yürümekte olan iki Testral gördü. Önde duranı yarasa gibi olan kanatlarını zarifçe geriyordu.

" Korkutucu gibiler, fakat aslında uyusal yaratıklar. Bu sene Hagrid onları gösterirken çok şaşırmıştım. " dedi Ginny.

" Onları göremediğini saniyordum." dedi Harry şaşkınlıkla.

Ginny" Öyleydi fakat bakanlıkta olanlardan sonra..." devam edemedi. Harry nin gerildiğini hissedebiliyordu. Sirius'un ölümünü o da herkes gibi görmüştü.

Uzun bir sessizlikten sonra Harry konuştu. " Onları görebiliyor olduğun için özür dilerim."

Ginny" Harry, saçmalamayı keser misin, bu senin hatan değil. Sirius'un ölümü senin hatan değil. Bana öyle bakma, yazın başından beri kendini suçladığını biliyorum. Bunların tek bir sorumlusu var, o da... Voldemort."

Harry onun ağzından ilk kez Voldemort'un ismini duyuyordu. Konuyu değiştirmek istedi.

" Hey, seni buraya bunları konuşmak için öpmedim ben." dedi Harry. Ginny nin yanakları kızardı fakat ciddiyetini bozmadı.

" Tamam, şimdilik kaçmana izin veriyorum ama bu sırf ilk anımız olduğu için. Fakat ne zaman konuşmak icin kendini hazır hissedersen burada olduğumu biliyorsun Harry. Kız arkadaşın olduğuma göre bu benim görevim." dedi Ginny. Sonuncusunu söylerken Harry'e bakmamayı tercih etti.

"Kız arkadaş mı?" dedi Harry.

Ginny" Evet, yani öyle. Şey, öyle değil miyim?" birazcık şüphe etmeden edemedi. Harry onu sevdiğini söylemişti ve öpmüştü. Ama sevgili olduklarını kesin bir sekilde söylememişti.

Harry Ginny nin ifadesine gülmemek için kendini zor tuttu. " Şey, yani bilmiyorum. Ben öyle düşünmemiştim."

Ginny nin gözleri şokla büyüdü " Ne? Ama ben- Dur bir dakika.." Harry nin koluna vurdu. Harry kahkaha atmaya basladı.

" Hiç komik değil Harry Potter!"

Harry" Sen ne olduğunu sanıyordun ki? Seni sevdiğimi söyledim. Ortak salonda herkesin ortasında öptüm... Fakat sen hala bana söylemedin." dedi.

Ginny" Neyi söylemedim?"
" Beni sevdiğini."

Ginny'nin yüzüne sıcak bir gülümseme yayıldı. " Bunu zaten bildiğini sanıyordum."

Harry" Senin ağzından hiç duymadım." dedi Harry. Ginny ona bir adım yaklaştı. Kahverengi gözlerini Harry'nin parlak yeşillerine kilitledi.

" Seni seviyorum Harry ve nefesim yetinceye kadar hep seveceğim." Ardından dudaklarını onunkine kilitledi. Harry 'e yıllar gibi gelen bir andan sonra ayrıldı. Ikisi de birbirine gülümsedi.

Harry sonradan fark ettiği acıyan kolunu ovdu " Hey, çok sert vuruyorsun."

Ginny" Özür dilerim fakat öyle şakalar yapmamalıydın." dedi tek kaşını kaldırarak. Harry söylemesi gereken şeyi hatırlayarak ciddileşti.

" Tehlikede olmayı göze alabilecek misin?"

Ginny" Hiçbir önemi yok, çünkü sen yanımda olacaksın." Ona sıkıca sarıldı. Harry de karşılık vererek onun kızıl saçlarından elini geçirdi.

.................................................................

Evet, nasıl buldunuz? Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın..💜




Hinny (Kısa Hikayeler)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin