Hinny (Kısa Hikayeler)

Endişe

" Harry nin endişelerine dair kısa bir hikaye görebilseydik nasıl olurdu?"

Keyifli Okumalar...

......................................................................

"Harry?"

Ginny, sabah lavaboya gitmek için uyandığında Harry i yatakta bulamamıştı. Şaşırmamıştı, işi nedeniyle ara sıra bakanlığa gitmek zorunda kalıyordu. Ginny de James i kontrol etmek için odasına girdiğinde küçük bir sürpriz ile karşılaşmıştı. Harry, James ile birlikte beşiğin yanındaki küçük koltukta uyuyordu.

Oraya ne zaman geldiği konusunda hiçbir fikri yoktu fakat bu tabloyu hiç de bozmaya niyeti yoktu. Kollarını göğsüne kavuşturup omzunu eşiğe yasladı ve birkaç dakika bu manzaranın onu büyülemesine izin verdi.

Harry nin çalışma odasında gözü gibi sakladığı ailesine ait bir albüm vardı. Yıllar önce onu Ginny e gösterdiğinde içinde Harry e ait bir bebeklik fotoğrafı olduğunu görmüştü. James in o bebeğe ne kadar çok benzediğini şimdi daha iyi kavrıyordu. Gözleri dışında... Kapalı duran küçük göz kapaklarının altında mavi boncuklar vardı.

Ginny kendi kendine gülümsedi. Içeri doğru yürüdü, üzerlerini örtmek için beşiğin içinde duran bebek battaniyesine eline aldı. Harry nin kucağında duran bebeğin gözlerinin çoktan açıldığını fark edince gülümsemesi derinleşti.

" Günaydın... Bugün ikimiz de erkenciyiz, ha?"

James bocuk gibi gözleriyle etrafı süzerken onu alnından öpmeye çalısan annesinin yüzüne düşen kızıl saçlarına kıkırdadı. Küçücük elleriyle onu kucağına alması için öne uzanıyordu. Ginny parmağıyla yanaklarını okşadı.

" Uslu çocuk seni... Babayı uyandırmayalım. Birlikte ona kahvaltı hazırlayalım mı?" dedi Ginny sessizce.

James ten yanıt olarak sadece tükürük baloncukları aldı.

Ginny, Harry nin burnundan düşmek üzere olan yuvarlak gözlüğünü çıkarıp bir kenara koydu. Üzerine battaniyeyi örtmek için James i de kucağımdan alıyordu ki tuhaf bir şey oldu. Harry nin sonuna kadar acılan yeşil gözleri ve asasıyla burun buruna geldi.

" Merlin nin sakalı! Benim, sakin ol Harry!" dedi Ginny, şaşkınlık içinde geriye zıpladı. " Uyuyakalmışsın..."

Harry nin neler olduğunu idrak etmesi birkaç saniyesini aldı. Sıkıca kavradığı asayı hemen indirdi. Hızla kalkıp inen göğsü, karşısında dikilenin Ginny olduğunu fark edince sakinleşti.

" Ben- özür dilerim, sen iyi misin?" dedi şaşkınca.

" Öyleyim," dedi Ginny. " Ama sanırım
sen değilsin..." Harry nin hala farkında olmadan sıkıca tuttuğu James i usulca kollarından almak istedi. Harry onunla bir bakış paylaştıktan sonra buna izin verdi.

Harry gözlerini ovuştururken " Bir şey olmadı... Uyku sersemliği. Sen ne zaman geldin?"

" Çok olmadı." dedi Ginny, yanına oturdu. " Uyku sersemiyken kendi kendine konuşursun, insanlara asa çekmezsin Harry. Hadi, anlat."

Harry iç çekti, omuzları düşmüştü.
" Bir kabus gördüm... Berbat bir... kabus."

Ginny cevap vermedi. Buna benzer bir şeyler olduğunu tahmin etmişti. Devam etmesine izin verdi.

" Voldemort geri dönmüştü... Tıpkı benim gibi James e bir kehanet yapılmıştı. Onu koruyamıyordum Ginny. Asasızdım! Yapabilecegim hiçbir şey yoktu... James- ve sen... S-seni-"

" Şştt..." Ginny kollarını boynuna dolayıp ona sarıldı. Düşüncesi bile korkunçtu. " Sadece bir kabus. Gerçek değil. Hepimiz güvendeyiz."

" Hamile olduğunu öğrendikten sonra en çok korktuğum şeyin ne olduğunu bilmek ister misin?.. Çocuklarımızın benimle aynı kaderi paylaşması." dedi Harry, sesi çatlak çıkmıştı. " Babamın onun karşısına çıkmak için vakti bile olmamıştı... Aynı şeyin bizim başımıza gelmesini istemedim. Eger yanımda asam olursa..."

Ginny ona daha sıkı sarıldı. Yavaşça ensesini okşadı. " Voldemort öldü. Bir daha asla geri dönmeyecek. Kabusun yıllar önce sona erdi Harry." Yanağını öptü.

Harry " Biliyorum- ben bir an için..." yüzünü görebilmek kollarından çıktı. Ginny nin ellerini tuttu. " Aptalca davrandım."

Ginny başını iki yana salladı.
" Değildi. Endişe ettiğin için kimse seni suçlayamaz... James e hiçbir şey olmayacak çünkü sen ve ben ölene kadar onu korumak için her daim yanında olacağız. Sen dahi, kim aksini iddia ederse onu lanetlerim."

Harry bir şey söylemedi. Ginny nin ellerini öptü. " Ne zamandan beri uykumda konuşuyorum?"

" 13 yaşından beri." dedi Ginny. " Ama daha yakın bir zamana ilerlersek dün de olabilir.."

Harry" Ne söyledim?"

Ginny omuz silkti. " Hiç, her zamanki şeyler. Beni çok sevdiğini ve ne kadar harika olduğumu elbette."

Harry güldü. Ginny i öptükten sonra ayağa kalktı. " Bunu söylemek için uyku sersemi olmaya ihtiyacım yok. " beşiğin yanına yürüdü. " James nerede?"

Ginny şaşırdı. " Ne? Beşiğine koyduğumu gördün."

Harry kenara çekilince bebeğin yatağında olmadığını gördü. Ginny kaşlarını büzdü. " Merlin yine mi..."

Odasından kaçıp Harry ve Ginny i evde saatlerce dolandırmak James in yeni adetiydi. Bu üçüncü kaçışıydı ve parmaklıkları nasıl aştığı hala büyük bir gizem konusuydu.

" Ben mutfağa bakarım." dedi Harry.

" Ben de bahçeye." dedi Ginny.
" Oğlunla arandaki benzerlik dehşet verici Harry. Ikinizin de başını belaya sokmakta üzerinize yok."

Harry yüzünü buruşturdu. " Başımı belaya sokan ben değildim. Bela-"

" Bela sana geliyor, evet biliyorum." diye tamamladı Ginny. " Ve James sırrını keşfetmeden önce onu bulsak iyi olur."

......................................................................

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın ❤

Bu kez kısa hikayeler kitabının hakkını verdiğimizi düşünüyorum :)

Diger iki kitaba bölüm gelmediği için kusura bakmayın. Şu sıralar pek hikaye yazma modunda değilim. Herkesin bir eşref saati vardır. Anlaşılan bu hafta benimki başlıyor.

Neyse,

Umarım beğenmişsinizdir❤

Sihirli ve evde kalın!