İlk teneffüsümüze girmiştik. Eslem bana döndü. Eslem: aşkım hadi kantine gidelim Beril: olur bebeğim Kalktık ve el ele tutuşup sınıftan çıktık. Herkesin gözü bizdeydi. Bazılarından hoşnut olmayan sesler çıkıyordu ama umurunuzda değildi. Okulda bizi destekleyenler de vardı. Kantine indik ve içeceklerimizi alıp bir masaya oturduk. Az sonra yanımıza sınıftan arkadaşlarımız hande ve can gelmişti. İkisi sevgiliydi. Can: oo eslem sonunda he :D Eslem: efendim kuzum? Can: geçen sene yiyodun bizi beril de beril en sonunda kaptın kızı Ben gülümsemeye başlayınca eslem can'ın omzuma yumruk attı. Hande: vurmasana sevgilime ya Eslem: ay sevgilini yesinler Beril: özlemişim bu ortamı ya Eslem: aşkım geçen yıl birbirimize yabancı gibiydik. Şimdi halimize bak ❤️ Eslemi öptüm ve elini tutarak omzuna yaslandım. O sırada kantine mira girdi ve gözleri hemen beni buldu. Can: aa bu yeni kız mira. Durun masaya çağıralım. Hey mira! Gelsene Eslem: çağırmasana şunu ya! Can: ne olacak kızım arkadaş oluruz işte fena mı? Hande: yani neden böyle bir tepki gösterdin eslem? Hem geliyor bile Eslemin omzunu ovaladım ve sakinleştirdim. Mira gülümseyerek yanımdaki boş sandalyeye oturdu. Mira: davetiniz için teşekkür ederim Hande : rica ederiz canım hoşgeldin. Tanışalım kaynaşalım işte Mira: ben mira. Sizi tanıyayım. Aa zaten eslem ve berili biliyorum da. Ha bu arada çok yakışıyorsunuz... Eslem: sağol Ortam biraz gerilmeye başlarken araya girdim. Beril: biz kalksak iyi olacak Can : aaa nereye? Beril: biraz eslemle vakit geçireceğiz Mira: geçirin canım sizi yemiyoruz burda Eslem: belki yersin diye Mira esleme surat yaptı ve biz gülümseyince (eslem hariç) eslemin elini tutup uzaklaşmak üzereyken mira'nın yüzündeki gülümseme silindi. Umrumda değilsin mira. Ben eslemi seviyorum.
~Mira'nın ağzından~ Deliriyordum. Üzülüyordum. Katlanamıyorum sana eslem. Keşke o parti gecesinde beril'i senin yatağından çektiğim gibi şimdi de avuçlarından çekip alabilsem. O kadar pişmandım ki. Berille olabilecek bütün şeyleri gururumdan çöpe atmıştım şimdi ise onların mutluluğunu görüp üzüntüden mahvoluyordum. Ben bu kıza bağlanmak istemezken nasıl bağlanmıştım? Ondan nefret etmek istedim olmadı. Eslemle aralarını bozmak istedim olmadı. Kendime yakışmayan hareketlerde bulunmuştum. İçim kavruluyordu ona neden bu kadar aşık olmuştum ki. Ama o da her ne kadar eslemle mutlu olsa da içinde bana dair bir şeyler hissediyordu. Öyle olmasaydı öpücüğüme karşılık vermezdi. Ama ne farkeder? Eslemle beraber o. Lanet olası eslem. Meydanı sana nasıl bıraktım ben? Hele onların sınıfına düşmemek için tanrıya o kadar çok dua ettim ki... hatta ilk gün bilerek yanlış sınıfa gittim belki kabul ederler diye... yemedi. Beni yine onların aşklarını yaşadığı sınıfa gönderdiler. Yüzümde sahte gülücüklerle girdim sınıfa. Onları önümde görünce içimdeki fırtınaların yansıması olan sahte bir gülücük yayıldı yüzüme. Ama berile dönünce bu sahte gülücük sahici gülücüğe dönmüştü. O da bana aynı şekilde gülmüştü ama neye yarar... nasıl atlatacağım ben hep onlarla bir arada durmayı? Başka sınıfa gitmeyi talep etsem aklım kalır, böyle olsa kalbim kırılır... nasıl bir cehenneme düşürdün beni beril? Sana suç bulmuyorum aslında çabuk vazgeçen bendim ve şu an bunun pişmanlığını yaşıyorum... seni ya unutacaktım ya da benim olacaksın beril...
Hande ve can💕
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Meşgul olduğum bir haftaydı yeni bölümden ziyade mira'nın duygularını döktüğü bir bölümdü... oylayın lütfen❤️
