O gece eslem'i zar zor kendine getirmiştik. Berili arayıp yardım istemiştim. Hande de oraya gelmişti. Allahtan ailesi evde yoktu. Babası çok fena kızardı. Kızdan hesap falan sormaya kalkardı. Üçümüz birden eslemi sakinleştirmeye çalışmıştık. İlkten zorlandık ama sonra onu uyutmayı başarmıştık. Kesinlikle ona söylememiştik ama melekten bunun hesabını soracaktık. Bir insanın hayatına girip, onu kendinise aşık edip öylece çekip gitmek yok öyle! Sinirli sinirli oturuyordum. Burnumdan soluyordum. Hande beni sakinleştirmeseydi o gece gidip hesap sorardım ya ben ona. Eslemin ailesi eve döndüğü için içimiz bir nebze rahattı ama yine de onu merak ediyordum. Evden çıktım ve eslemi kontrol edip meleğe hesap soracaktım. Kimseye haber vermedim çünkü beni durdurmaya karar verirlerdi. Berile yalan söylemiştim ama bu durumda hiç umrumda değildi. Eslemlerin zilini çaldım. Kapıyı annesi açtı. Selamlaştım ve durumunu sordum. Annesi olayı bildiği için rahattık. Odasına çıktım ve kapıyı hafifçe çalıp araladım. Eslemin gözleri beni buldu. Hafif bir tebessüm ettim. O da aynı şekilde etti. Kulaklığı çıkardı ve ayağa kalktı. Sarıldım. Sarılışıma karşılık verdi.
Mira: nasılsın şimdi
Eslem: idare ediyorum sen
Mira: seni merak ettim
Eslem: merak edilecek bir şey yok durum ortada işte
Mira: nasıl bu kadarını yapabildi? Sana, senin gibi seven birine
Eslem: yaptı bir şekilde boşver unutmaya çalışacağım
Mira: karşısına çıkıp hesap sormayacak mısın?
Eslem: hayır, beni terkeden birinden beni niye terkettin gibisinden hesap soramam. Ilk başta aşırı sinir ve üzüntüden düşündüm ama sonra bunun mantıksız olduğunu düşündüm. Ona hesap sorunca ne değişecek sanki? Siktir et. Başka kız bulurum. Bana kız mı yok :)
Bu dediğine gülümseyerek omzunu sıvazladım.
Mira: var tabi? Neden olmasın? Bu gece dışarı çıkıyoruz. sana kız bulmaya.
Eslem: sen ciddi misin?
Mira: evet! Evde oturup meleğin acısını çekecek değilsin ya!
Eslem: haklısın ya. Eski eslem geri gelsin o halde! Ben eskiden kaç tane kız düşürürdüm hey yavrum hey. Aşk acısı çekecek insan mıydım ben?
Mira: haaa şöyle. Akşama yaşımızın yettiği bir mekana gidiyoruz. Süper olman lazım ki kızlar erisin. Hoş öylesin de zaten ya
Eslem: oo en yakın arkadaşım bile düşüyo desene işim kolay :D beril duymasın malum kıskançtır kendisi
Mira: sevgilimi tanıyorum :)
Eslem: o da benim eski- neyse... aman bu sohbet neden berile geldi ki? Akşam beni alın o zaman bekliyorum. Hande de gelsin.
Mira: can olay çıkarır şimdi ya ne işin var gibisnden
Eslem: e o da gelsin?
Mira: ya biliyosun handeyi. Can dişi sineğe baksa olay oluyor. Gecemiz tatsız olmasın
Eslem: tamamdır o halde
Mira: neyse ben kalkayım
Eslem: aa nereye?
Mira: seni bir görmeye geldim gideyim ya
Eslem: ama daha yeni gelmiştin nereye gideceksin ki
Mira: sorma ya işim var. Hadi görüşürüz balım
Eslem: olmadı bu ama
Mira: hiç alınganlık etme şekerim geniş bir zamanda gelirim ben
Eslem : lyi hayatım görüşürüz akşama kendine iyi bak
Mira: hadii öptüm seni seviyorum
Eslem: ben de seni seviyorum
Esleme veda edip meleğe hesap sormaya gidecektim. Evini biliyordum bir ara eslem laf arasında söylemişti. Bulmam da kolay oldu zaten. Zili çaldım. Kapıyı melek açtı. Beni görünce şaşırdı.
Melek: sen eslemin arkadaşı değil misin? Ne işin var burada
Mira: beni bırakta, içeri davet etmeyecek misin
Melek: neden?
Mira: ayakta konuşulacak şeyler değil bunlar
Melek: eslem için geldiysen hiç kusura bakma o defter kapandı
Mira: ne demek lan o defter kapandı? Birinin hayatına girip pat diye çıkamazsın! Madem öyle yapacaktın ne diye kızla beraber oldun?
Melek: bu seni ilgilendirmez lütfen kapımdan git bağırma fatih uyanacak!
Mira: si- tövbe tövbe! Ne demek karışma ya o kız benim en yakın arkadaşım tabiki de hesap soracağım senden
Melek : hesap sorulacak bir şey yok. Fatihi sevdiğimi anladım ben. Eslem bana yardımcı oldu o kadar. Bir anlık hevese kapıldım. Fatih hep vardı.
Mira: yüzsüz salak o sana şiddet gösterdi nasıl hala ona güvenebilirsin?bu kadar mı değersizsin? Kendine acıman yok mu?
Melek : o değişeceğine söz verdi ve ılımlı biri olma yolunda. Seninle bunları tartışamam. Git lütfen
Fatih: hayatım ne oluyor burada bu kız kim?
Mira: bir şey yok gidiyorum ben
Melek : hiç aşkım yanlış gelmiş hanımefendi tam da gidiyordu
Fatih: iyi gel benim uykum kaçtı bir şeyler yaparız
Melek : tamam aşkım geliyorum
Fatih denen züppe içeri girince onlara iğrenir bir gözle baktım.
Mira: Yazık sana. Buraya gelmem de hataydı.
Melek : lütfen artık fatih şüphelenmeden git
Mira: ne olur şiddete mi kalkar ılımlı beyefendi? Neyse ben gidiyorum.
Arkamı dönerek oradan uzaklaştım. Telefonum çalmaya başladı. Arayan berildi.
Mira : efendim hayatım
Beril: nerdesin?
Mira: beril, ben evin bahçesindeyim ya takılıyorum
Ona yalan söylediğim için çok huzursuzdum ama zaten eve dönecektim teknik olarak yalan değildi.
Beril: ya öyle mi, ne zamandan beri sizin evin bahçesi meleklerin evinin önü oldu?
Mira: beril?
Arkamı dönmemle beril karşımdaydı. Yüzü ifadesizdi.
Beril: neden bana yalan konuştun?
Mira: beni nasıl buldun
Beril: bugün sana sürpriz yapacaktım. Evine geldim ama seni çıkarken gördüm aradım ve bana yalan söyledin. Evde oturacağım diye. Ben de peşine takıldım. Esleme uğradığını gördüm, sonra melekten hesap sormanı falan, ne oluyor mira neden bana yalan söyledin?
Mira: ben çok özür dilerim biliyorum hata ettim çok huzursuzdum sana yalan söylerken ama beni durduracaktınız diye söyledim
Beril: elbette seni durduracaktım. Olanlar melek ile eslem arasında. Sen neden hesap sormaya kalkıyorsun ki eslem bile buna gerek duymazken sana ne oluyor!
Mira: abartma istersen arkadaşım içindi
Beril: mira bana yalan söyledin hala abartma diyorsun! Sana olan güvenimi kırdın ve abartma diyorsun!
Mira: gel seninle sakince konuşalım lütfen
Beril: konuşacak bir şey yok.
Mira: nasıl yani?
Beril: her şeyi affederdim ama yalanı asla. Söylemeseydin asla bilmeyecektim belki de.
Mira: benden ayrılıyor musun?
Beril: üzgünüm, yalan benim mayınlı bölgemdi. Oraya hiç girmeyecektin
Mira: haklısın. Hatalıyım. Çok pişmanım. Özür dilerim. Fakat ayrılık ağır değil mi?
Beril: ben sana çok güveniyordum. Güvenimi çok sarstın hem de senin benim için değil eslem için. Kim için olduğu da önemli değil hoş, üzgünüm mira ben devam edemeyeceğim...
Gözlerimden yaşlar süzülürken kafamı salladım. Beril arkasını döndü ve gözden kayboldu. Ağlaya ağlaya arabama bindim. Başımı direksiyona kapadım ve hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Böyle olmamalıydı. Pişmanlık ciğerlerimi kavuruyordu, kalbimin üzerinde öyle bir ağırlık vardı ki tonlarca yük altında eziliyormuş gibiydim. Ona yalan söyleyerek her şeyi mahvetmişken yüzsüz gibi gelsin beni o yükün altından kurtarsın diye bekliyordum. Benden bu denli çabuk vazgeçmesini beklemiyordum. Nasıl atlatacaktım ben onu? Ben ona doyamamışken bunlar olmamalıydı...
Eslem
Ben gece için hazırlanırken kapı çaldı. Kapıyı açtım ve karşımda salya sümük ağlayan mira'yı görünce şoke oldum ve onu içeri aldım.
Eslem: mira ne oldu sana böyle bu halin nedir! Biri bir şey mi yaptı? Mira!
Mira: (ağlayarak) Berille ayrıldık!
Eslem: nasıl yani? Neden kızım birden bire!
Mira'nın ağlaması şiddetlenince soru sormayı bırakıp ona sarıldım. Neredeyse 15 dakika ağladıktan sonra ona mendil ve sıcak çay getirdim. Handeyi arayıp durumu haberdar ettim. Evime yakın konumda oldukları için canla hemen geldiler. Mira onları görünce yine ağlamaya başladı. Zar zor sakinleştirdik.
Eslem: hadi anlat sakinleştiysen neden oldu?
Mira: hepsi benim suçumdu. Ona yalan söyledim.
Hande : ne konuda kuzum?
Mira: baştan anlatıyorum. Bugün meleğe gidip eslem için hesap soracaktım
Eslem: ne? Neden mira! Ne gerek var
Hande : şş kanka kız zaten üzgün bağırmasana
Mira: sonra beni beril aradı nerdesin diye. Bende gizledim işte söylemedim. Evde olacağım dedim. Meğer bana gelmiş de ben çıkarken tam. Beni takip etti. Sonra ben melekle konuştuktan sonra aradı. Bahçede oturuyorum dedim yalanımı ifşaladı. O an oracıkta ayrıldı benden
Eslem: eh be mira ya ne gerek vardı benim yüzümden sevgilinden ayrıldın!
Can: kanka keşke bize haber verseydin ya, dur ağlama bitecek değil ya berili çağırıp konuşturalım sizi
Mira: çok kesin konuştu, güvenini kırmışım. Yalan mayınlı bölgesiymiş, beni asla affetmez bundan sonra. Haklı da zaten ben de olsam ben de yapardım. Özür dilerim senden de eslem. Melek zaten sana ne dediyse bana da aynısını dedi.
Eslem: sana bu durumda kızacak değilim... berili arayacağım buraya gelsin.
Mira: arama lütfen, arkadaşlarının yanına gitti beni aratıyor kendini acındırıyor diye düşünür. Bitti işte neyini zorluyorsunuz
Hande : saçmalama, ben aradım bile çalıyor. (Sesliye alır)
Beril: efendim hande
Hande : kuzum nasılsın?
Beril: iyi değilim ben
Hande : evet duydum. Mira ile ayrılmışsınız, olmadı bu beril gel buraya konuşun sakin kafayla
Mira( ağlamaya başlar)
Beril: o ağlayan mira mı?
Eslem : evet beril lütfen gel
Beril : kızlar bu durum öyle hemen affedeceğim bir durum değil. Kusura bakmayın. Ortada yalan var. Soruyorum sana hande, can aynısını yaparsa ne yapardın, ya sen can?
Hande ile can birbirine bakıp yutkunurlar
Mira şiddetle ağlayarak orayı terkeder
Mira : kapatın şu telefonu!!
Hande : üzgünüz beril seni rahatsız ettik...
Beril
Eve geldiğimden beri hüngür hüngür ağlıyordum. Bunu bana nasıl yaptı nasıl göz göre göre yalan konuştu ki üstelik eslem ulan eslem yüzünden! Onu deli gibi affetmek istiyordum. Telefonda ağlamasını duyunca alelacele kapattım ve bende peşinden daha şiddetli ağlamıştım. Onu hala çok seviyordum. Şu an burada olsa da boynuna kafamı yaslayıp kokusunu doya doya çeksem... ah mira ah. Neden bana yalan söyledin ki mira neden? Ben seni nasıl affedecektim? Bizden nasıl tekrar olacaktı? Ya da hiç olmayacak...
