4 hafta geçmişti. 4 haftadır mira ile beraberdim ve çok iyi gidiyorduk. Ecemle eslem ayrılmıştı ve ecem okul değiştirmişti. Eslem sürekli hande ve can ile takıldığı için onlarla eski samimiyetim kalmamıştı. Zaten mira varken kimseye ihtiyacım olmuyordu. Eslem eskisi gibi değildi, daha cana yakın bir kız olmuştu, ağır başlılığı gitmiş, sınıfta egosundan konuşmadığı kızlarla bile samimiyeti kurmuştu. Bu halinden yeni tavırlarından mira ile ben memnun kalmıştık ama sadece merhaba merhabaydık. Eskisi gibi bizi görünce kızgınlık dolu bakışlarda atmıyordu zaten onları ecemle çıkarken bırakmıştı. Benim aklıma takılansa ecemle neden ayrıldığıydı. Çok iyi bir çifttiler ve birden bire ayrılmışlardı ve ecem birden bire okul değiştirmişti. Bu konuyu eslemle konuşmak istiyordum ama konuşamazdım. Handeden rica edecektim. Cana söylemeyecektim çünkü Kızlar kızlarla daha rahat konuşurdu belki de anlatamayacağı şeyler olurdu. Okuldaydık ve mira kantine gideceğini söyledi. Canda handenin yanında yoktu ve fırsattan istifade yanına gidip durumu anlattım. Hande zaten biliyordu. Ecem'in ailesi eslemle birlikte olduğunu öğrenmişler ve alelacele okuldan alıp yatılı okula vermişlerdi. Hatta durumu eslemin ailesine bildirmişlerdi ama eslemin ailesi zaten eslemi bildikleri için sıkıntı olmamıştı. Eslem üzülmüştü ama ecemle öyle çok büyük bir aşk yaşamadıkları için etkisinde kalmamıştı. Hatta handenin söylediğine göre eslem ecemle beni unutmak için çıkmıştı ve planı da işe yaramıştı. Artık bana bir şeyler hissetmiyordu. Arkadaş bile olmayı düşünmüş ama benim istemeyeceğimi düşünerekten çekinmişti. Çok saçmaydı ama bir şey söylememiştim. Mira gelince handeye teşekkür edip kalktım.
Mira: ne konuşuyordunuz
Beril: hiç aşkım bi naber diyeyim dedim
Mira: al bakalım bebeğim sana en sevdiğin çikolatadan aldım
Beril: ah benim sevgilim beni de düşünürmüş sana kurban olurum yaa( yanağından öper)
Mira ile aldıklarını beraber yedik ve son derse girmiştik. Son ders rehberlikti ve hoca hep serbest bırakırdı. Yine öyle olmuştu ve mira ile en arka sıraya geçip yine kulaklıkları takıp şarkı dinleyecektik. Genelde eslem hande ve canın yanına geçtiği için sıkıntı olmazdı. Fakat bu ders geçmemişti ve önümüzdeydi. Arkasını döndü hafifçe gülümsedi.
Eslem: selam gençler
Beril: selam
Eslem: nasılsınız nasıl gidiyor ilişkiniz
Mira: çok güzel sen nasılsın
Eslem: ben de iyiyim
Mira: ecemden ayrıldığına çok üzülmedin sanırım
Eslem: demekki yeterince sevmemişim
Beril: inşallah yeterince sevebileceğin biriyle tanışırsın
Eslem: teşekkür ederim
Mira: eslem ne dersin aramızdaki buzları eritelim mi
Eslem: aramızda buz mu vardı?
Bu sözün üzerine hepimiz gülümsedik ve ders boyunca eslem ben beril sohbet etmiştik. Hatta çıkışta bile eslemi evine bırakmıştık. Arabada mira ile ben kalınca onu da evine bırakmaya karar verdim. Evinin önüne geldim ve arabayı durdurdum. Gözlerine baktım.
Mira: sevgilim neden öyle baktın ya
Beril: o kadar güzel ki her şey. Bozulacak diye korkuyorum
Mira: hiçbir şey bozulmayacak daima yanındayım ben (dudağını öper)
Mira: bak ben eve gidiyorum şimdi eve gidince ara beni tamam mı
Beril: tamam aşkım seni çok seviyorum
Mira: aşkım yarın yine birlikteyiz ne bu sevgi böceği hallerin ( gülümser) ben de seni çok seviyorum
Beril: sarılacağım ama yaa (kocaman sarılır)
Mira : sen regl misin bebeğim bu ne duygusallık? İstersen gitmeyeyim aşkım :) sizde kalırım
Beril: gel gel gel çok güzel olurrr
Mira: ama bu akşam misafirimiz vardı doğru ya... yarın akşam söz ama! Bak gidiyorum yaz bana bebeğim
Beril: tamam sevgilim
Arabayla eve sürmeye başladım...
Miradan
Beril beni eve bırakalı 1 saat olmuştu ve çoktan eve gidip beni araması lazımdı. Hala aramamıştı. Belki de üzerini falan değişip yemek yiyordu sıkmak istemedim. Bugünkü hali çok duygusaldı sanki beni bir daha görmeyecek gibiydi. Aklıma takılmıştı. Düşüncelerimi silip atan bir telefon sesiyle irkildim. Beril arıyordu. Oh çekerek telefonu açtım.
Mira: nerdesin sen berill?
- : kızım ben berilin annesi
mira: füsun teyze ne oldu neden ağlıyorsun berile bir şey mi oldu yoksa!
- : beril kaza yaptı durumu belirsiz (ağlıyordu)
Telefonu elimden düşürdüm ve gözlerim kararmıştı. Beynimden vurulmuşa döndüm. Hiçbir şey görmüyor ve işitmiyordum. Dünyam kararmıştı. Zar zor toparlandım ve kendime gelince arayıp hastaneyi sordum. Hastaneye gittim ve berili direkt ameliyata almışlardı. Füsun teyze ağlıyordu ve yanında hande can ve birkaç sınıf arkadaşımız vardı. Can da ağlıyordu ve hande füsun teyzeye sarılıyordu. Bende füsun teyzenin dizlerine çöktüm ve ağlamamız şiddetlendi. Can beni ayağa kaldırdı .
Mira: nasıl olmuş ne zaman olmuş (ağlayarak )
Hande: motorlu bir sürücüye çarpmamak için manevra yaptı, direğe çarptı (titreyerek)
Mira: tamam bak o ölmedi tamam mı o ölmüş gibi ağlamayalım füsun teyzeciğim o iyi olacak sapasağlam aramıza dönecek
Füsun teyze biraz olsun kendine gelmişti. Her ne kadar ağlamamamızı söylesemde içim kan ağlayarak ayakta durmaya çalışıyordum. Eslemde gelmişti ve onun da gözleri kızarıktı. Hatta ecem bile annesiyle gelmişti. Ameliyathanenin kapısının önüne çökmüş içerdeki canımdan çok sevdiğim insanın bize dönmesini bekliyordum. Eslem yanıma çöktü ve ona sarılarak ağlamaya başladım. Oda benimle beraber ağlıyordu.
Mira: ne olur ölmesin eslem ben ona daha doyamadan nolur gitmesin söyle ona gitmesin bırakmasın beni
Eslem: keşke elimizden bir şey gelebilse mira ( gözyaşlarını siler) sana söz veriyorum ne olursa olsun yanında olacağım
Mira: teşekkür ederim (ağlayarak sarılır) ama o iyileşecek inanıyorum
Eslem: elbette öyle o çok güçlü bir kız ve çokta inatçı (hafif gülümser) o kalcam dediyse kalır merak etme
Mira: gerçekten mi(ağlayarak gülümser)
Eslem: elbette öyle canım benim ( sarılır)
Şu an eslemden destek alıyordum ve ne olursa olsun beril o kapıdan sağ çıkacaktı. Sonunda kapı açıldı ve doktor çıktı. Hepimiz doktorun başına dikildik. Füsun teyze ne olduğunu sordu ve meraklı gözlerle kulaklarımı dört açtık
Doktor: çarpmanın şiddetiyle beyninden darbe almış ve çok hassas bir noktada bir parçacık var, müdahale edemiyoruz. Şimdilik dinlendireceğiz ve ameliyata yarın devam edeceğiz. Hem o parçaya müdahale etsek yaşasa bile hafıza kaybı yaşayabilir. Son olarak her şeye hazırlıklı olun...
Doktorun sözlerinden sonra ağlayarak yere yığıldım ve gözlerim karardı. Sanırım ben de ölüyordum...
Arkadaşlar yazarken uzun süre telefona baktığım için başım dönüyor ellerim uyuşuyor ama hiç yorum ve vote gelmeyince de hevesim kaçıyor lütfen yorum ve vote ❤️)
