Teyzem bana hazırladığı odayı gösterdi ve teşekkür edip gülümsedim. Nesrin teyzem annemin aksine daha yumuşak bir insandı. Sadece son zamanlarda pek görüşmüyorduk. Ben kaza yaptığımda 2-3 kez gelmişti ama sadece o kadardı.
Beril kızım, aşağıya gelsene seninle konuşalım
Beril: olur teyzeciğim
Endişelenmiştim. Acaba ne konuşacaktı benimle? Teyzemin her şeyden haberi vardı. Kendi her ne kadar yumuşak olsa da annemle ters düşmemek için onun dediklerini yapacaktı. Aşağıya indik ve teyzem bana önündeki koltuğu gösterdi. Gülümseyerek oturdum.
Bak kızım. Durumunu biliyorum.
Beril: ah teyze çok utanıyorum...
Hayır! Utanılacak bir şey yok ki bu doğuştan gelen bir şey?
Beril: nasıl? Sen böyle mi düşünüyorsun?
Evet, annenin yaptığı kocaman bir hata. Onunla kavga bile ettim sana bu cezayı verdiği için. Ama benim yanıma gelmeni özgürce yaşa diye kabul ettim. Ben o konuda katı bir insan değilim ama sen hala aynı berilsin. Sadece eski arkadaşlarınla görüşme mevzuna karışamam o kadar. O konuda sana yardımcı olamayacağım üzgünüm. Ama yönelimin hakkında benim için sorun yok kızım
Beril: çok teşekkür ederim teyzeciğim içim rahatladı. Böyle düşünmene şaşırdım ve çok sevindim. Keşke annem de böyle düşünseydi :).
Teşekkür etmene gerek yok güzel kızım. Canın sıkılırsa çardak var dışarda, havuz var, köpeğim dora var onunla oynarsın, salıncak ta var. Koca ev tabi sıkılırsın. Eğlen. Hatta yan villadaki komşumun 2 çocuğu var. Büyük kızı senle yaşıt. Küçüğü sizden 2 yaş küçük. Erkek kardeşi yani. Onlarla tanışıp kaynaşırsın. Zaten cana yakındırlar, seni görünce mutlaka tanışmaya gelirler.
Beril: ay cidden mi teyze, buraya gelmem iyi oldu hava değişikliği olur benim için ama bir de arkadaşlarımla görüşebilseydim keşke...
Merak etme ben anneni yumuşatacağım sen şimdilik ona uygun davran. Neyse ben gideyim arka bahçede işlerim var. Malum bahçıvan izne ayrıldı, otları temizlemek bana kaldı. Hadi sen keyfine bak
Beril: teşekkürler teyzeciğim
Teyzem çok iyi bir insandı ya! Bahsettiği komşuları merak etmiştim. Bunun için bahçeye çıktım. Teyzemin bahsettiği çardağa oturdum ve telefonumla ilgilenmeye başladım. Annem -inanılır gibi değil- bütün sosyal medya hesaplarıma el koymuştu! Kimseye ulaşamıyordum. İmkansızdı resmen. O yüzden telefon şu an bomboş geliyordu bana. İçim acıyordu. Mira'ya ulaşamamak beni mahvediyordu. Yüzüm zar zor gülüyordu. Onu çok özlemiştim. Keşke gökten inse de ona kocaman sarılsaydım. Çaresizlik içinde kıvranıyordum. Daha fazla göz yaşlarımı tutamadım ve olduğum yere kapanıp ağlamaya başladım. Sessiz ağlayışım hıçkırıklı ağlayışa dönmüştü. Tırnaklarımı kollarıma geçirmiştim. Dişlerimi de dudağıma geçirip kendimi sıkmıştım ama olmuyordu. Başımı eğdim. 2 dakika sonra bir el dokundu bana. O tırsmayla başımı kaldırdım ve hemen göz yaşlarımı sildim. Karşımda bir kız bana endişe ve yarım gülümsemeyle bakıyordu.
Hey neden ağlıyorsun sen? Bir sorun mu var?
Beril: aa şey, yok öyle önemli bir şey değil
Emin misin? Hiç öyle gözükmüyor. Bence büyük bir derdin var.
Beril: evet var ama bunu size anlatamam, sizi tanımıyorum
Tanışalım o halde, ben ayça. Sen?
Beril: ben de beril.
Ayça: memnun oldum berilciğim
Beril: ben de :)
Ayça: hah şöyle. Gülümseyince daha güzel oluyorsun.
Beril: teşekkür ederim
Ayça: hadi dökül bakalım.
Beril: sen nesrin teyzemin bahsettiği kız olmalısın
Ayça: aa nesrin teyze benden mi bahsetti, onun akrabası sen misin? O da bahsetmişti geleceksin diye. Annenle arandaki meseleyi de söyledi.
Beril: ne? Yani sen şimdi beni-
Ayça : lütfen rahat ol. Ben de lgbt bireyiyim... nesrin teyze özellikle bu yüzden bana anlattı :)
Beril: inanamıyorum gerçekten mi? Hiç belli olmuyor
Ayça: aa neden :D
Beril: çünkü dışardan çok güzel ve egolu gibi duruyorsun da, yanlış anlama kötü bir şey söylemedim
Ayça: hahha ya güldürdün. Merak etme alınmam zaten genelde öyle derler. E hadi anlat ya neden ağladın. Ben ağlayan kız görünce dayanamam da
Beril: kız arkadaşım vardı mira. Bana yalan söyledi bir konuda. Ben de ondan ayrıldım ama o bana barışmak için teklif mesajı attı. Annem de mesajı gördü yönelimim ifşa oldu. Annem hattımı değişti. Hesaplarıma el koydu sosyal medya falan. Bırak mira'yı hiçbir arkadaşımla görüşemeyeceğim. Galiba buradaki okula gidiyorsun değil mi? Oraya nakil oldum. Teyzemle kalacağım. Yazın ameliyata kadar.
Ayça: hadi yaa kötü olmuş... ne ameliyatı?
Beril: kaza geçirmiştim ben, beynimde parçacık kaldı. Hafızamı kaybettim. Riskli bir ameliyat olacağım, onun dışında mira bana gelirsen tekrar oluruz demişti. Haliyle gidemedim. Ondan vazgeçtiğimi düşünmüştür. Ama okula gitmediğimi görünce işin renginin başka olduğunu anlarlar zaten. Hiç numaralarını bile hatırlamıyorum.
Ayça: hadi ya. Çok kötü. Özlüyor musun onu, o yüzden bu kadar çok ağladın değil mi, ayrıca ameliyatın için çok üzgünüm. Umarım çok iyi geçer.
Beril: teşekkür ederim. Özlemek ne kelime. Ciğerim yanıyor be. Ona ulaşamamanın verdiği çaresizlik... içim içimi kemiriyor.
Ayça: okulunu hatırlıyor musun? Oraya git?
Beril: gidemem ki. Teyzem izin vermez. Beni okula teyzemin şoförü bırakacak zaten. Onun dışında bile her yere teyzemle gitmek zorundayım.
Ayça: çok ağır drama ya. Gerildim valla. Umarım bulursun bir çözüm. Aha geldi bizim ufaklık. Oğuz. gel yeni komşumuza hello de
Beril: kardeşin olmalı
Oğuz : merhaba ben oğuz, sen nesrin ablanın akrabası olmalısın
Beril: evet canım beril ben
Oğuz : memnun oldum beril abla
Beril: cidden ablaya gerek var mıydı ya?
Ayça: var tabi ki. Bizde böyle :)
Beril: nesrin teyzem sizden bahsetti. Ben seni haylaz hayal etmiştim ama çok sakinsin oğuzcuğum
Ayça : öyledir o :D yaramaz olan benim asıl
Oğuz: vallahi beril abla, ben ondan 2 yaş küçüğüm ama daha olgunum :D
Ayça: hadi ordan be velet seni
Beril: bana da öyle geldi :D
Ayça gülümsedi ve etrafa bakındı. Oğuz izin isteyerek ayrıldı. Bir yandan buraya gelmem iyi olmuştu aslında. Yeni insanlar tanımıştım. Ayça çok güzel bir kızdı. Kesin sevgilisi vardı. Lgbt bireyiyim demişti ama acaba sadece kızlara mı ilgi duyuyordu yoksa biseksüel miydi?
Beril: ayça, merakımdan soruyorum. Yönelimin nedir?
Ayça: lezbiyenim ben erkeklerde gözüm yok valla :D
Beril: anladım :)
Ayça: sen?
Beril: ben biseksüelim
Ayça: aşk acısı çekiyorsun sen şimdi kıyamam sana oyyy
Ayça bunu söylerken yanaklarımı sıkmıştı. Gülümsedim.
Ayça: ben yanındayken ağlamak yok. Hatta ben yokken de ağlamak yok. Ağlayan insan görmeye dayanamam.
Beril: peki deneyeceğim. Hiç olmazsa mira'yı atlatsam daha iyi olacak ama ona ulaşmam da lazım.
Ayça: buluruz bir yolunu merak etme ama sana bir şey söyleyebilir miyim?
Beril: tabi ki
Ayça: bazı olaylar kötü gözükse de aslında iyi şeylere neden olurlar ve bazen geçmişi bırakıp geleceğe bakman gerekir belki de seni bekleyen güzel şeyler vardır :)
Bu sözün üzerine şaşırmıştım. Ne demek istemişti ki? Ne ima etmişti, yani mira'yı unut ben varım mıydı bu? Allah allah...
Beril: diyorsun?
Ayça : evet...
Beril: eee sen
Ayça: ne ben?
Beril: sevgilin var mı?
Ayça: yok valla. En son ışıl diye bir kızla çıkıyordum, o da benle beraber olmak istedi. Ben de istemedim o yüzden ayrıldı
Beril: nasıl yani? Neden istemedin ki?
Ayça: bak beril, ben böyle şeyleri hafife alan bir insan değilim. Olacaksa da o kişi kalıcı olmalı. Ciddi olmalı, gözüm kapalı güveneceğim biri olmalı. Işıl öyle biri değildi zaten olsaydı ayrılmazdı. Onu atlattım bende pek iz bırakan biri değildi. Ama ondan önce biri vardı, benden öteye. O demiştim. Hayatımın aşkı o demiştim ama hayat onu benden aldı :') ekin diye bir sevgilim vardı. Çok mutluyduk. 2 yıllık bir beraberliğimiz vardı. Doğum günümde bana geliyordu, zincirleme trafik kazasında hayatını kaybetti. Arabasının arkasında da kocaman bir peluş ayı. Kolu kopmuş ayının. Odamda duruyordu, sonra depoya kaldırdım. Tabiki o hatıralarımda saklı ama önüme bakmayı da bildim. Bu kadarcık. Bu da benim hikayem
Ayça bunları anlatırken hafifçe ağlamıştı ve ben ne diyeceğimi bilmediğim için direkt ona sarıldım ve geri çekildim.
Beril: ben çok üzgünüm ayça, ne diyeceğimi bilmiyorum ben
Ayça: önemli değil canım, o yüzden ben doğum günü kutlamıyorum neyse bu kadar dram yeter hadi bize gel de seni annemle tanıştırayım
Ayça ile evlerine gittik ve beni annesiyle tanıştırdı. Sonra kardeşi oğuz'un odasına gidip hep beraber playstation oynamıştık. İyi akşamlar dileyip çıkıp eve dönmüştüm. Teyzeme günümden bahsedip uyku için odama çıkmıştım. Kafamı yastığa koyunca aklıma mira geldi ve bir günlükte olsa duran gözyaşlarım geri geldi ve ıslanan yastığımla uykuya dalmıştım...
Mira
Ne bir haber vardı ne bir şey. Çocuklarla toplanıp bundan endişelenmiştik. Ne olmuştu ki? Beril bütün sosyal medya hesaplarını kapatmıştı. Kimse ona ulaşamıyordu. Kesinlikle bunda bir iş vardı. Benim düşündüğüm gibi benden vazgeçmiş olsaydı sadece ben ulaşamazdım ama kimse ona ulaşamıyordu. Onsuz zordu. Ama idare etmeye çalışıyordum. Eslem bir yandan beni huzursuz ediyordu. Onunla bu konuyo konuşacaktım beni neden öpmüştü ki? Bunun için handeyle canın gitmesini bekliyordum. Eslemden kaçıyordum resmen. O ise hiç beni öpmemiş gibi devam ediyordu. Sonunda çocuklar gidince eslemin yanına oturdum.
Eslem: ne oldu, neden öyle bakıyorsun?
Mira: neydi o?
Eslem: ne neydi?
Mira: öpücük...
Eslem: bak mira o öpücüğün hiçbir anlamı yok sadece duygusal boşluktaydım. Ben de acı çekiyordum sen de. O anıma denk geldi öptüm seni sadece bu kadar...
Mira: buna çok sevindim yoksa sen benim arkadaşımsın böyle bir ihtimal olamaz zaten
Eslem: tabi ki öyle. Hem ben hala meleği seviyorum...
Mira: biz sana kız bulacaktık ama o iş...
Eslem: istemiyorum zaten...
Eslemle konuşunca içim rahatlamıştı. Bir de ben benden hoşlanır diye boşa kuruntu yapmıştım...
Eslem
Mira'ya yalan söylemiştim. Melek beni terkettiğinden beri benle ilgilenmişti ve benim ona karşı içimde bir takım duygular uyanmıştı. Zaten az bir şeyden nem kapan bir insandım ve ondan hoşlanıyordum. Bundan vazgeçmeliydim. Mira olmaz, aykırı bir şey bu... gel de bunu kalbime anlat ama. Yedin boku eslem. Çık bakalım işin içinden...
Hikaye aşk-ı memnu olma yolunda ilerliyor sanırım😂 yorum istiyorum 💘
