Beril'den
Zorlu bir pazartesi beni bekliyordu. Bir yandan eslemle nasıl karşılaşacaktım, bir yandan ise mira bana nasıl davranacaktı? Tüm bu soruların cevabını bulmak istiyordum. Bütün hafta sonu zihnimi yemişti ya zaten. Fakat olabildiğince normal davranacaktım. Okuldan içeriye girdiğimde herkesin gözü benim üzerimdeydi. Genelde eslem ile girerdik çünkü. Geneldeyi geçtim her gün eslemle girerdik. Şimdiden fısıltılar duyabiliyordum. Ayrıldılar mı vs... direkt olarak sınıfa çıktım ve biraz erken geldiğim için sınıfta 5-6 kişi vardı. Hande ve can da sınıftaydı.
Can : günaydın kankaa eslem nerde? Gelmeyecek mi bugün?
Beril: günaydın, bilmiyorum
Hande : nasıl bilmiyorsun sevgilinden haberin yok mu kızım
Beril: artık sevgilim değil
Can ve hande : NE??
Beril: duyduğunuz gibi işte
Can: ayrıldınız mı??
Beril: yok can ya çıkıyoruz da ekşın olsun diye söylüyorum. Ayrıldık işte
Hande : iyi de konuşmuyordunuz falan ama herkes sizi barışır diye bekliyordu!
Can: evet yaa sizin yanlışınız var ayrılmamışsınızdır
Bu sözün üzerine içeriye kahkaha atarak biri girdi. Sınıfa girdiğinde bakışlarımız birbirimizi buldu. Bu eslemin ta kendisiydi.
Eslem: çocuklar, ortada yanlış falan yok, evet bir ilişkimiz vardı bitti. Bu gibi sorularla benim de berilin de canını sıkmayın lütfen
Beril: vay be çıkarken bile bu kadar düşünceli değildin
Eslem: nankörlük etme lütfen, seninle tartışmak istemiyorum
Beril: tartışmak isteyen yok zaten, şaka takıldım
Hande : hey hey tamamm gerginliğe gerek yok
Beril: ee biz beraber mi oturacağız yine?
Eslem: dert etme arkadaki boş sıraya taşınıyorum rahat rahat kasmadan oturursun
Eslem arkaya geçerken omzumu sıvazladı ve bu hareketi gülümsememe neden oldu.
Hande: bak işte! Eslem gülümsetti seni! Siz ayrılamazsınız lütfen barışın yaa
Eslem: gerçekten seni gülümsettim mi
Beril: evet düşmanım değilsin eski sevgilimsin sonuçta
Eslem: doğru neyse
Beril: aynen öyle
Eslem: iyi
Beril: iyi
Eslem: tamam
Beril : tamam
Can: yani sevgili misiniz?
Beril ve Eslem: HAYIR
Hande : aşkım bırak bunlarda keçi inadı var
Can: doğru bebeğim ama bu böyle bitemez her neyse
Can ve handeye göz devirip sırama yerleştim. Çantamı koymak için arkama döndüğümde esleme göz ucuyla bakınca yine göz göze geldik. Hemen gözlerini benden kaçırdı ve elindeki telefonla ilgilenmeye başladı. O sırada içeriye mira girmişti. Beni görünce gülümsedi ve gelip yanaklarımdan öptü. O arka sıramda oturduğu için onunla sohbet etmek için yüzümü ona döndüm. Esleme baktım ve çatık kaşlarla bizi izliyordu.
Mira: ee tatlım nasılsın iyi misin biraz daha
Beril: iyiyim aslında iyi olmamam için bir sebep yok
Mira: e harika o zaman iyi olmana sevindim, o zaman hafta sonu plan yapabiliriz
Beril: neden olmasın?
Eslem birden ayağa kalktı ve o hışımla sınıfı terketti. Can bana döndü.
Can: e bravo beril. Kıza resmen nispet verdin
Hande : olmadı be beril. Yapma lütfen
Beril: pardon da ne yapsaydım arkasından yas mı tutsaydım? Ayrılmak isteyen oydu yakasına mı yapışsaydım?
Hande : hayır ama biraz daha ağırdan alabilirsin
Can: hemen mira ile plan yapmamak gibi mesela, yanlış anlama mira
Mira: neden benimle plan yapmayacakmış biz arkadaşız
Hande : hadi ama hepimiz beril'e aşık olduğunu biliyoruz
Beril: hande...
Mira'nın gözleri doldu ve sınıfı terketti.
Beril: hande bunu ben de biliyordum ama herkesin içinde söyleyip utandırmana gerek yoktu.
Hande: özür dilerim :( ama esleme haksızlık etme
Beril: bu kadar eslemci olduğunu bilmiyordum! Anlayın artık ilişkimiz bitti!
Handeye kızdım ve miranın peşinden gitmek için sınıftan çıktım. Bahçeye indim. Onu arıyordum. Bankların birine oturmuş ağlıyordu. Yanına oturdum ve sırtını sıvazladım. Bana döndü ve hafifçe gülümsedi.
Mira : utanıyorum senden çok utanıyorum
Beril: bana olan duygularından dolayı utanmana gerek yok :)
Mira: gerçekten mi
Beril : evet , bana olan duygularını biliyorum
Mira: o zaman neden bekliyoruz beril, deneyelim istiyorum
Beril: bak mira, ilişkim daha yeni bitti, aklımda dönen bir sürü senaryo var, cevabını bulmayan sorular, o kadar bulanık ki zihnim, bunları atlatmadan senin elini tutup seni de üzmek istemiyorum anla beni
Mira: anladım. Haklısın acele ettirmeyeyim seni
Beril: hadi gel sınıfımıza geçelim
Mira: peki
Mira gülümsedi ve sınıfa çıktık. Sınıfa birlikte girdiğimizde eslem yine çatık kaşlarıyla ve öfkeli gözleriyle bana bakıyordu. Bu bakışlara katlanamazdım.
Beril: yeter bana düşmanım gibi bakmayı kes!
Eslem: ne diyorsun sen be
Beril: sürekli göz göze geliyoruz ve bana çok öfkeli bakıyorsun neden eslem neden
Eslem: hala bir de neden soruyorsun? Ayrılmamızı beklermişçesine miranın yanına attın kendini! İnsan biraz aşk acısı çeker be
Beril: sen nereden biliyorsun çekmediğimi aptal, bütün haftasonu ağladım senin yüzünden...
Eslem: miranın yanında gözlerinin içi gülüyor ama
Mira: yeter eslem biz arkadaşız hala anlamıyor musun bu aptallığın yüzünden berili kaybettin
Eslem: sen karışma! Ben onu kaybetmedim, biz bir karar aldık ve ayrıldık
Beril: sen o kararı tek başına aldın...
İçeriye öğretmen girince hepimiz yerlerimize oturduk. Birde ne göreyim! Öğretmenin yanındaki kız! Ecem! Ecem de beni görünce gülümsedi ve yanıma geldi oturdu.
Hoca her zamanki zırvalığını konuşturdu tabii
Evet arkadaşlar, yeni sınıf arkadaşınız kendine çoktan yer bulmuş ya herneyse arkadaşınızın ismi ecem, siz tanışıyor musunuz?
Ecem: evet hocam yeni bile tanıştık
Güzel o zaman yabancılık çekmezsin
Göz devirdik ve hoca yoklamayı alırken eceme döndüm.
Beril: inanamıyorum tesadüfe bak sen!
Ecem : o kadar stres oldum ki biriyle kaynaşamam diye iyiki burdasın!
Mira: hey siz nereden tanışıyorsunuz?
Beril : şey anlatıcam
Hoca: ooo siz ilk dersten böyle olcaksanız... ecem sen arkaya geç eslemin yanına hadi
Ecem: ama hocam...
hoca: aması yok kızım hadi
Kaşlarımı çattım ve ecem'in eslemin yanına gitmesini seyrettim. Eslem ifadesizce bakıyordu.
Eslem: hoşgeldin yeni kız
Ecem: merhaba ben ecem
Eslem: bende eslem memnun oldum
Ecem: güzel isim
Eslem: siz berille nerden tanışıyorsunuz bakayım
Ecem: parti vardı hafta sonu orada tanıştık, sevgilisinden yeni ayrılmıştı teselli ettim onu, yazık çok seviyordu galiba
Eslem: çok mu üzgündü?
Ecem: evet baya hemde mis gibi partide yüzü bile gülmedi ama onu güldürmeyi başarmıştım sonunda, sen arkadaşısın herhalde bilmen gerekmez mi?
Eslem: biliyorum ki, eski sevgilim o benim
Ecem: ne?? Yoksa...
Eslem: evet evet benden ayrıldı o gece
Ecem: oha bu kadar da tesadüf olamaz...
Eslem: ne dersin hala seviyor mudur beni
Ecem: elbette seviyordur
Eslem: ben onu seviyorum...
Ecem: neden ayrıldınız o zaman?
Eslem: öyle olması gerekti
Ecem: anladım neyse susalım ilk günden azar işitmiyeyim hocadan, memnun oldum eslem :)
Eslem: bende ecem :)
Zil çalmıştı ve ecemle konuşmak için arkamı döndüğümde eslemle koyu bir muhabbetin içindeydi şaşırmıştım, ne ara bu kadar samimi olmuşlardı ki? Mira ile kantine indik, ona ecemle nasıl tanıştığımı anlatmıştım. Bütün gün eslemle kaçamak bakışlar atarak geçirmiştik. Eve gelip ödevlerden kurtulunca yine eslemi düşünüp biraz acı çekmiştim ama mira bir yandan acımı hafifletmeyi başarıyordu. Çivi çiviyi söker misali...
Eslem'den
Ayrılığın ilk günü kadar ağırı varmıydı? Ama bunu hafifletmeyi başaran biri de vardı. Berille mirayı yan yana gördüğüm her an berille ayrıldığım için o kadar pişman olmuştum ki ama onunla barışmak çok zor görünüyordu. Belki de böyle böyle alışacaktım bu duruma. Ama ecem gelene kadar çok ağır olacağını düşünüyordum. Onunla ettiğim sohbet o kadar hoşuma gitmişti ki... çok tatlıydı ve laf arasında eşcinsel olduğunu söylemişti. Belki de ecem bir şeyleri değiştirebilirdi. Numaralarımız almıştk, sohbetimizin başında biraz berilden bahsetsek bile sonra onun bahsi kapanmıştı ve birbirimizle alakalı konuşmaya başlamıştık, sanırım ecem yarama merhem olacak kişiydi ya da ben kendimi öyle kandırıyordum kim bilir...
Sevgili okurlar, o kadar heyecanlanarak yazıyorum ki, işin içine duygularımı da katıyorum❤️ lütfen yorum ve voteleri eksik etmeyin rica ediyorum ve sizi seviyorum ❣️
