Another World | Z.M GR

Κεφαλαιο 24

Είχε περάσει μια εβδομάδα και τοτε σταθεροποιήθηκε η υγεία μου. Ήρθε η μέρα που πήρα το εξιτήριο μου. Ήμουν μέσα στο δωμάτιο και μιλούσα με τον Harry. Μου έπιανε το χέρι και λέγαμε για το τι θα ακολουθήσει χωρίς τον Zayn. Μου λείπει...

J: Τι θα κάνω τώρα; Πως θα περάσω το υπόλοιπο της εγκυμοσύνης χωρίς αυτόν; Δεν θέλω να είμαι μόνη μου..

Η: Αρχικά μην στεναχωριεσαι. Θα δεις ότι θα περάσουν οι μήνες και θα έρθει ξανά σε σένα. Μην κλαις. Κατά την ευκαιρία το παιδί είναι υγιής και είναι κοριτσάκι.

J:Κοριτσάκι; Κορίτσι ήθελα με τον Zayn. Να.. Άλλοι πέντε μήνες έμειναν και θα έρθει. Υπομονή ίσως χρειάζεται.

Η: Ναι κοπέλα μου... Υπομονή. (Μπαίνει η νοσοκόμα)

Ν: Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω ότι μπορείτε να φύγετε απ'το νοσοκομείο. Ορίστε το εξιτήριο.

Η: Είδες; Μπορείς να φύγεις από το νοσοκομείο. Επιτέλους. Είχε περάσει μια εβδομάδα και τώρα μπορουμε να φύγουμε. Θες να ετοιμάσουμε τα πράγματα να πάμε σπίτι;

J: Θέλω πολύ να πάω σπίτι.

Η: Πάω να φωνάξω την Ifι, την Christine και τον Niall να με βοηθήσουν. Μετά θα έρθει η Ifi να σε ετοιμάσει.

J: Εντάξει.

Έφυγε και πηγε να ετοιμάσει τα πράγματα με τους υπόλοιπους. Μιλούσα με την Ifi καθως με ετοίμαζε και μετά από μια ώρα φύγαμε. Με εβαλαν στο πισω κάθισμα και ο Harry έβαλε μπρος την μηχανή του αυτοκινήτου. Ήμουν τόσο κουρασμένη και αποκοιμήθηκα. Είχα ζαλιστεί λίγο αλλά εντάξει περασε. Άντε να περάσουν οι πέντε μήνες και να γεννήσω και να έρθει ο Zayn. Να με δει με ένα παιδί στην αγκαλιά μου. Θα είναι συγκινητική στιγμή όταν με δει με το παιδί. Θέλω τόσο πολύ να τον αγκαλιάσω και να τον φιλήσω αλλά .. Μας χωριζουν τα κάγκελα της φυλακής. Όταν φτάσαμε σπίτι, με κουβάλησαν μέχρι την κρεβατοκάμαρα και έφυγαν. Κοιμήθηκα και δεν κατάλαβα πως έφυγαν απ'το σπίτι. Μέρα μεσημέρι έβρεχε κιόλας εκείνη την ημέρα. Ήμουν χάλια ψυχολογικά όσο κι ο καιρός φανερά. Ξύπνησα το απόγευμα κατά τις επτά και άκουσα θόρυβο απ'το παλιό δωμάτιο του Zayn. Σηκωθηκα να δω. Είδα όλους τους φίλους μου να το βάφουν σε φωτεινό και χαρούμενο δωμάτιο. Ήταν ροζ απαλό και άσπρα συννεφάκια στον τοίχο. Μια άσπρη κούνια με κουνουπιέρα, άσπρα με γαλάζια ντουλάπια,και φορμακια σε διάφορα χρώματα. Ήμουν χαρούμενη και ταυτόχρονα νευριασμενη.

J: Που είναι τα πράγματα του Zayn? Που τα βάλατε;! Πείτε!

C: Τα βάλαμε στο πατάρι. Μέσα σε τρεις κούτες. Φτιάχνουμε το δωμάτιο του μωρού.

Χωρίς να πω τίποτα έτρεξα προς το παταρι και όλοι με ακολούθησαν. Με είδαν που κατέβαζα τις κούτες και με ανάγκαζαν να τα αφήσω. Τσίριζα αλλά τελικά με άφησαν να κάνω αυτό που ήθελα.Τα πήγα στην κρεβατοκάμαρα και τα βόλεψα στην βιβλιοθήκη. Δεν τα άνοιξα αλλά κλειδώθηκα και κοιταζόμουν στον ολόσωμο καθρέφτη. Χάιδευα την κοιλιά μου και την κοιτούσα. Ένιωθα να με κλωτσάει. Χαμογέλασα.

J: Μην ανησυχείς μικρό μου αγγελούδι. Θα τα καταφέρουμε μαζί... Ο μπαμπας σου θα σε δει κάποια μέρα. Άλλα όταν θα γεννηθείς. Σε αγαπάω... Πολύ...

Είπα και ξάπλωσα στο κρεβάτι και με πήρε ξανά βαθύς ύπνος. Στην σκέψη ότι είναι δίπλα μου, με κοιτάει και μου χαμογελάει χαϊδεύοντας το πρόσωπο μου και βάζει τα μαλλιά μου πίσω απτό αυτί.

Μετά από 5 μήνες

Έφτασα στον 9ο μήνα της εγκυμοσύνης μου. Μετά από τόσες εξετάσεις που έδειχναν φυσιολογικες μου έδωσαν ημερομηνία για τις μέρες που μπορεί να γεννήσω. Δεν έχω δει τον Zayn για τέσσερις μήνες. Μένω μόνη μου. Δεν έρχονται και πολύ τώρα. Έρχονται αρκετά συχνά και είναι εντάξει. Ανυπομονώ να δω τον Zayn που θα γυρίσει σε μένα μετά από τόσο καιρό. Αν και δεν έχω σκεφτεί πως θα ονομάσω το κοριτσάκι μου. .Ίσως Jenna? Αυτό είναι το όνομα από ένα αγαπημένο μου άτομο. Αλλά μ'αρέσει κιόλας. Ελπίζω να αρέσει και στον Zayn. Το μωρό να μοιάζει και στους δύο μα πιο πολύ σε κείνον. Έστω τα μάτια του. Να το κοιτώ και να βλέπω τον Zayn..