Hidden Talent

Hidden Talent-04

Luke Jones als Luke ---->

Een stuk zelferzekerder dan de heen weg fiets ik terug naar huis. Het was echt geweldig! Luke wou me zien afgaan maar iedereen vond het mooi. Ik heb een paar handtekeningen weggegeven en een paar vroegen zelfs of ik met ze op de foto wou!  Ik fiets mijn oprit op en zet mijn fiets in de schuur. Huppelend loop ik naar binnen 'Mama ik ben thuis!' schreeuw ik. ' Oke lieverd! Was het leuk?'  'Je wilt niet weten hoe gaaf het was!' zeg ik dromerig en loop naar boven. Ik kleed me uit,  ga in bed liggen en na een tijdje val ik in slaap. 

Ik word wakker van gebonk. Ik wrijf de slaap uit mijn ogen en kijk op de wekker. 03:00 zuchtend sluit ik mijn ogen en probeer verder te slapen maar dat gebonk houd maar niet op. ' Ariana doe open ik bevries!' Ik schrik en spring uit bed. Snel pak ik mijn nachtlamp en sluip er mee naar het raam. Ik ruk het gordijn open en ik zie Luke voor mijn raam zitten. Mijn mond valt open en ik open mijn raam. ' Wat in donutsnaam doe jij hier?!' sis ik 'ook hallo Ariana, nog steeds zulke mooie scheldwoorden hoor ik?'  mompeld Luke terwijl hij naar binnen stapt 'beantwoord mijn vraag niet met een vraag domme skittlel, en wie zegt trouwens dat je naar binnen mag?' ' Nou aangezien jij het raam open hebt gedaan is het best logish als ik binnen mag komen en anders zeg ik het' zegt Luke schouderophalend. Ik rol met mijn ogen 'wat doe je hier eigelijk? kom je voor Bryan? want hij slaapt net zoals ieder ander normaal mens' zeg ik geërgerd en ik zet mijn lampje terug. 'ik wou je alleen even zeggen dat je een andere taak moet doen' zegt hij. 'hoezo dat? ik heb gedaan wat je vroeg?!' 'jaja dat klopt, maar je moet iets voor me doen iets heel belangrijks' 'wat dan?' hij kijkt me recht in mijn ogen aan en buigt langzaam naar voren en net voordat onze lippen elkaar raken fluistert hij 'ik laat je nooit meer gaan lieve Ariana'  dan raken zijn zachte lippen mijn lippen. Ik verstijf ik heb nog nooit een jongen gezoend en al helemaal niet zo'n knappe! Luke haalt zijn lippen van mij af en fluisterd ' ontspan prinses, je kan het.'  Hij drukt zacht weer zijn lippen op de mijne en dit keer ontspan ik. De smaak van bier en mint dringt mijn mond binnen. Luke legt zijn handen op mijn heupen en trekt me dichter naar hem toe.  Ik leg mijn hand op zijn borst en zoen hem terug. Een paar minuten later trekt hij langzaam terug, ik kijk hem aan en glimlach naar hem. Hij aait over mijn haren en zegt 'je bent zo mooi Ariana, zo mooi.' Ik bedenk me ineens dat hij de gene is die mij jaren lang heeft gepest en daarom zet ik een stap naar achter. 'Luke waarom doe je dit? ben je dronken ofzo?' vraag ik zacht.  ' Romana ik ben niet dronken!' ' Lieg niet! en wie is Romana?!' sis ik ''ach sweetheart jij natuurlijk' Ik frons mijn wenkbrauwen ' Ik heet Ariana AR-IA-NA! En speel niet met me Luke!' zeg ik terwijl er tranen in mijn ogen staan. Ik pak zijn arm vast en duw hem richting het raam 'ga weg Luke, en blijf weg'  'nee ik hou van je please doe nou niet!' smeekt hij. Ik knijp mijn ogen even dicht. die eerste drie woorden raken me echt.. ' Zeg dat niet je meent het toch niet, alsjeblieft verdwijn' zeg ik met veel moeite. Ik hoor Luke zuchten. 'Oke op 1 voorwaarden' 'oke vertel'  Luke graait in zijn broekzak en haalt er een ketting uit.  Hij pakt mijn hand en legt het kettingkje in mijn hand. ' W-waarom?' 'Mijn moeder zei: Geef dit aan een meisje die speciaal voor je is.. Bewaar dit kettinkje goed Ariana, het betekent veel voor me..' en dat waren zijn laatste woorden voor dat hij vertrekte.. Ik kijk hem verbaast na en klem het kettinkje tussen mijn vingers. Langzaam en voorzichtiig open ik mijn vingers weer, ik kijk goed naar het kettinkje het is een mooi zilveren ketting met een klein kwetsbaar hangertje er aan, met daar in een licht roze diamantje. 'Wauw...' fluister ik zachtjes 'dankje Luke dankje'  langzaam rollen de tranen over mijn wangen.                                                         Ik loop naar mijn bureau, ik trek de la open, pak mijn schrijfblok en potlood. Ik loop naar mijn bed en ga er opzitten, ik trek mijn benen op en mijn tranen rollen op mijn pyama. Langzaam begin ik te schrijven 

Well it's good to hear your voice
I hope you're doing fine
And if you ever wonder
I'm lonely here tonight

Lost here in this moment
And time keeps slipping by
And if I could have just one wish
I'd have you by my side

Oh, oh I miss you
Oh, oh I need you

And I love you more
Than I did before
And if today I don't see your face
Nothing's changed, no one can take your place
It gets harder everyday

Say you love me more
Than you did before
And I'm sorry it's this way
But I'm coming home
I'll be coming home
And if you ask me I will stay
I will stay

de tranen rollen over mijn wangen en vallen op mijn schriftje, de letters lekken uit en je kan er amper nog wat van lezen, maar het helpt me, mijn gevoel op papier zetten dus ik schrijf verder.

Well I try to live without you
The tears fall from my eyes
I'm alone and I feel empty
God I'm torn apart inside

I look up at the stars
Hoping you're doing the same
Somehow I feel closer
And I can hear you say

Oh, oh I miss you
Oh, oh I need you

(chorus)

I never wanna lose you
And if I had to I would choose you
So stay, please always stay
You're the one I hold on to
My heart would stop without...you...

(chorus)

Always stay

And I love you more 
Than I did before
And I'm sorry that it's this way
But I'm coming home
I'll be coming home
And if you ask me I will stay
I will stay
I will stay

Mijn tranen zijn op en opgedroogt. Ik leg mijn schrift aan de kant en val langzaam in slaap. Morgen zal ik weg gaan, weg van hier, weg van Luke...