Hidden Talent

Hidden Talent-07

dat is de persoon die ik liever nooit meer wou zien....

Harry gooit zijn sigaret op de grond en trapt hem uit. Ik kijk snel de andere kant op in de hoop dat hij me niet ziet.  Maar mijn hoop is tevergeefs. Hij komt op me aflopen en ik zucht.

' Niet blij om me te zien?' vraagt Harry spottend terwijl hij zijn hand door zijn haar haalt. Ik snuif.

'Ik heb daar een hele goede reden voor..'

'nee dat heb je niet' zegt Harry

'wel dat heb ik wel Harry!' Ik wil weglopen maar Harry pakt mijn pols.

'wacht nou..-'

'nee laat me los!'  Ik zie een gekwetste blik door zijn ogen flitsen, wacht nee dat is onmogelijk bij Harry! Zijn grip om mijn pols verzwakt en ik zie dat als een kans om me los te trekken. Ik ren de straat uit, maar voordat ik helemaal weg ben draai ik me nog een keer om en kijk in de normaal gesproken stralende, maar nu gekwetste gif groene ogen. Snel draai ik me weer om en ren naar huis. Als ik voor de voordeur sta zoek ik in mijn, nieuwe, louise vuitton tas naar de huissleutel. Als ik hem eindelijk heb gevonden steek ik hem in het slot en stap mijn huis binnen.  Op dat moment komt Bryan de hal binnengelopen. 

' He?! Ariana?' vraagt Bryan verward. Ik schiet in de lach.

'van waar die nieuwe look?' vraagt hij me nog steeds verbaasd. 

' Ze willen een superster van mij maken.' zeg ik schouderophalend.

' Wie wil je een superster maken?'

'Pieter..' zeg ik op een duh-toon. bryan rolt met zijn ogen.

'Wie is pieter?'

'mijn manager natuurlijk' 

'je hebt een manager?' 

'nee een bedorven frikandel, nou goed?'

'Ari waarom doe je dit alles zonder te overleggen met pa en ma?' 

'waarom zou ik?dat deden ze toch ook niet met ons? ik word een superster, eindelijk zullen mensen mij zien staan en niet meer uitschelden! het kan me niets schlen wat ze er van vinden, ik wil het dus ik doe het! en trouwens ik heb al getekend' terwijl ik het laatste zeg komt er een groote grijns op mijn gezicht. Bryan's mond valt open.

' Dat kun je niet maken Ariana!'

'toch wel en weetje waarom? omdat ik het al heb gedaan' zeg ik weer grijnzend. Ik loop langs Bryan heen richting de trap om vervolgens naar mijn kamer te gaan. Ik ben eindelijk is een keer voor me zelf opgekomen en daar ben ik trots op. 

'oja morgen komt mijn styliste Madison!' schreeuw ik hem nog na.  Ik laat me grijnzend op me bed vallen denkend aan hoe mijn ouders hier op zullen reageren. Ik sta op en loop naar mijn inloopkast. Als ik hem open valt mijn mond open.

'Wauw' zeg ik zuchtend. Dit is net een paradijs van kleding, zo mooi en zo veel.  Ik laat mijn vingers glijden over alle verschillende kleidngsstukken. ėėn kledinsstuk springt er echt wel boven uit.  Ik pak het uit het rek. Het is een wit lief jurkje met aan de bovenkant doorschijnend kant. Daar onder zit een wit strapless croptopje. Ik hang het jurkje weer terug en loop mijn kast uit. Als ik op mijn wekker ijk zie ik dat het al 6 uur is, dat betekent dat ze beneden al aan het eten zijn. ik trek mijn deur open en loop de trap af. Ik zucht diep en doe de deur open en gelijk zijn alle blikken op mij gericht. Langzaam ga ik aan tafel zitten en schep het eten op. als ik op kijk zie ik dat mijn ouders menog steeds aan kijken, maar nu met open mond. 

' heb ik wat van jullie aan ofzo?' vraag ik lichtelijk geëriteerd.

'wat is er gebeurd met mijn dochter?' vraagt mijn vader. ik grinnik.