ေနမုန္းမာန္အိပ္ယာကေနႏိုးႏိုးခ်င္းသူ႔ဘက္မ်က္ႏွာ
မူကာအိပ္ေနတဲ့သူ႔ရင္အနက္႐ိႈင္းဆံုးေနရာက
ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကိုေဘးေစာင္းလွဲကာအခ်ိန္
အၾကာႀကီးၾကည့္ေနမိေလသည္။
“ မိုးေလးရယ္…ဘာျဖစ္လို႔ဒီေလာက္ေတာင္
ခ်စ္စရာေကာင္းေနရတာလဲကြာ…မင္းကိုမုန္း
တယ္လို႔ကိုယ့္ပါးစပ္ကေနဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာကိုယ့္ႏွလံုးသားကေတာ့မင္းကိုအခုထိခ်စ္ေနမိတုန္းပဲ…ဟူး…ကိုယ့္အေဖေသဆံုးမႈကမင္းအေဖရဲ႕
ေပါ့ေလ်ာ့မႈသာမဟုတ္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ…”
သူ႔စိတ္ထဲကေနေျပာရင္းသူ႔ႏွလံုးသား၏အလိုဆႏၵ
အတိုင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္း
ဖူးဖူးေလးကိုအနမ္းတစ္ပြင့္ေျခြလိုက္ၿပီးေတာ့မွ
ေရမိုးခ်ိဳးဖို႔အတြက္ကုတင္ေပၚမွဆင္းကာသူ႔အိမ္ခန္းအတြင္း႐ိွေရခ်ိဳးခန္း႐ိွရာဆီကိုသြားလိုက္ေလသည္။
@@@@@@@@@@@@@@@@@
အေစာကတည္းကႏိုးေနတဲ့မိုးဦးညိဳလည္းသူအိပ္
ေပ်ာ္ေနတယ္အထင္နဲ႔ကိုမာန္သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းကာကုတင္ေပၚမွဆင္းသြားေတာ့မွကိုမာန္နမ္းသြားေသာသူ႔ႏႈတ္ခမ္းသားကိုကိုင္ကာ
“ ကိုမာန္ဆီကေနထပ္လိုခ်င္ခဲ့တဲ့အနမ္း
တစ္ပြင့္သားကိုေပးခဲ့လို႔ေက်းဇူးပါ…ကိုမာန္ေပးတဲ့အနမ္းကသားအတြက္ေတာ့အားေဆးတစ္ခြက္ပါပဲဗ်ာ…”
သူ႔စိတ္ထဲကေနေျပာကာအိပ္ေနရာကေနထထိုင္
လိုက္ၿပီးေတာ့ညကသူနဲကိုမာန္ၿခံဳထားတဲ့ေစာင္ေတြကိုျပန္ေခါက္သိမ္းေနလိုက္ေလသည္။
@@@@@@@@@@@@@@@@@
ျမင့္မိုရ္ရိပ္အိမ္ေတာ္…
ေရာင္နီဦးတစ္ေယာက္အိမ္ေအာက္ထပ္ရိွသူ႔အိပ္ခန္း႐ိွရာကေနထြက္လာေတာ့ဧည့္ခန္းဆိုဖာ႐ွည္ေပၚမွာ
ေကြးေကြးကေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့မာယာေလးကို
ေတြ႔လိုက္ေတာ့သူလည္းထိုေကာင္ေလး႐ိွရာဆီကို
သြားကာ
“ မာယာ…မာယာ…မင္းမာယာ……”
သူလႈပ္ကာႏိႈးလိုက္ေတာ့မွမ်က္လံုးကိုလက္ႏွစ္ဖက္
ျဖင့္ပြတ္ကာအိပ္ခ်င္မူးတူးထလာေသာ
ထိုေကာင္ေလး၏မ်က္ႏွာအမူအယာေလးကသူ႔ရင္
တစ္ခုလံုးကိုေျဗာင္းဆန္ေလာက္ေအာင္ရင္ခုန္သံျမန္
ေစလာေလသည္။
