Frozen & Tangled NL

Hoofdstuk 9

Annelynn

Een aantal grote versierde dennebomen vulden de binnenhof. Ik stond nét te genieten van alle versieringen toen er op mijn rug werd getikt.

Een bruinharige jongen met een dun jasje en een blauwe sjaal keek me vragend aan.

'Ja ?' Vroeg ik.

'Ben jij héél toevallig prinses Annelynn ?' Antwoordde hij.

Ik knikte. 'En jij bent...'

'Daan.' Antwoordde hij met een grijns terwijl hij mij hand schudde.

'Oo maar dan moet je naar Stephanie !' Riep ik bijna.

Hij knikte. 'Ja daarvoor ben ik hier tenslotte.' Ik rolde met mijn ogen. 'Bijdehand.' Fluisterde ik.

Ik trok hem mee aan zijn hand door de menigte heen. Tot ik haar had gevonden.

'Hee Stephanie kom is.' Riep ik.

Stephanie was druk bezig om de kaarsjes in de bomen aan te steken met haar vuur.

'DAAN !' Schreeuwde ze zo oncharmant als mogelijk is. Ze liet de kaarsjes uit haar handen vallen en liep naar hem toe.

'Ik heb je gemist.' Zei ze lachend nadat ze hem een snelle kus op zijn mond gaf.

Daan begon te lachen. 'Je bent nog maar anderhalve week weg.'

Stephanie streek een pluk haar achter haar oren. 'Moet je dit zien.'

Ze raapte een kandelaar op van de grond en streek in een snelle beweging langs de kaarsjes. Één voor één vatten de kaarsen vlam.

Ik toverde wat sneeuw van de grond en doofde het vuur weer.

Daan keek met grote ogen van Stephanie naar mij.

'Waar heb je dit nou weer geleerd ? Je bent echt ongelofelijk, ik let twee weken niet op je en je veranderd in een of andere pyromaan.'

Daan leek me erg geschikt voor Stephanie. Dit was namelijk de eerste keer dat ik zag dat Stephanie niet wist wat ze moest zeggen.

Erick kwam ook de binnenhof op wandelen.

Toen hij eenmaal bij ons was gekomen keek hij Daan aan.

'Volgens mij heb ik jou nog niet eerder heb gezien.'

Daan knikte. 'Ik kom net als Stephanie uit Corona.'

Erick stak zijn hand uit. 'Ik ben Erick.' Daan knikte en schudde Erick's hand.

'Daan.'

'Blijf je hier ook slapen ?' vroeg Erick.

Daan knikte. 'Ik ga met Stephanie's familie weer mee terug.'

De twee begonnen een saai gesprek over jongensdingen.

'Erick, wil jij anders even aan Daan laten zien waar zijn kamer is ? Dan versieren Stephanie en ik de boom.'

Erick knikte en de twee jongens liepen druk in gesprek naar binnen.

'Volgens mij mogen die twee elkaar wel.' Zei Stephanie.

'Eerst de ijsbaan ?' Vroeg ze vervolgens.

'Prima.'

Ik liep naar een afgezette ruimte in de hoek van de binnenhof. Samen met Stephanie ben ik bezig geweest met het be-oefenen van onze krachten. Stephanie kan nu eindelijk richten én ze heeft een gewonde bewaker geholpen. Zelf ben ik natuurlijk bezig gegaan met water en ijs. Water wil alleen niet echt lukken. Iedere keer als ik eindelijk water heb gevormd veranderd het in no-time weer in ijs.