[Completed]Love at First Sight

CHAPTER 01/3: The Boy in the Bike

CHUNGCHA POV

Pagmulat ng dalawa kong mata, mukha agad ng kung sino ang aking nakita.

Sobrang lapit ng mukha namin sa isa't isa. At agad na hinagilap ng mata ko ang mga mata niya. Napatitig ako sa mga mata niya dahil napansin ko agad na magaganda ang mga iyon.

Mapupungay at para kang matutunaw sa mga titig niya.

Actually, this is my first time na makakita ng lalaking may charming eyes at very attractive na mukha.

Bukod roon, ramdam ko rin ang mabilis na pagtibok ng aking puso.

Hindi ko alam kung ilang segundo na kaming nasa ganoong posisyon. Pero biglang bumagal ang ikot ng mundo ko habang nakatitig sa mukha niya.

At hindi ko rin maintindihan kung bakit ganon? Biglang naglaho ang takot na bumabalot sa katawan ko habang nakatitig sa mga mata niya at habang nasa kanlungan ako ng mga bisig niya.

Parang may kakaiba akong naramdaman na hindi ko pa naramdaman sa kahit sinuman. O kahit sa ex kung si Ivan.

Ano bang meron sa stranger guy nato?

Naputol ang awkward moment sa pagitan naming dalawa ng bigla niya akong iangat.

Siguro'y nabibigatan na siya. At napaka-awkward nga naman kung magtatagal pa kami sa ganoon posisyon.

Ni hindi ko nga siya kilala. Kaya't parehas na kaming nakasalampak sa semento.

Normal lang naman sa stranger kung hindi ka pansinin o hayaan kana lang na nakaganon.

But this guy, nagulat ako ng bigla nalang niya akong sermunan at para na niya akong kakainin ng buhay.

Gosh, he's so scary.

"I... Im sorry.."

Yon nalang ang mga salitang lumabas sa bibig ko habang nanginginig na sa takot ang mga kamay ko.

Makita ko palang ang expression ng mukha niya, para nakong mawawalan ng malay sa sobrang kaba.

Kaya tama lang na mag-apologized ako diba? Isa pa, kasalanan ko naman. Kaya nakaramdam din ako ng kunting hiya sa ginawa ko.

"Maswerte ka dahil napansin agad kita. Pano kung walang nakakita sayo? Siguradong patay kana ngayon." dagdag niya.

Sabagay, may point siya kaya hindi nalang ako umimik.

"Bat kasi kailangang magpatakbo ng ganon kabilis? Hindi ba niya alam na University ito at hindi racing place? That jerk!"

He mumbled to his self as he stood up. Cursing the car that just passed by. Kaya tumayo narin ako.

"Errr... gusto ko ulit magsorry. Pasensya na sa nangyari at... salamat."

I told him with a trembling voice. And i feel my knees are weak and shaking.

He looked at me with a cold face but i still can see the worry in his eyes. So i looked down and waited for him to scold me again.