Chapter 12 (Rejection)

40 7 0
                                    

(? PoV)

"Next up flight to S. Korea"

Rinig kong sabe ng speaker. Sa wakas makakaalis na rin sa bansang to. Matagal nakong nangangarap na dumating ang araw nato 18 years old nako.

Mabilis akong sumakay ng eroplano. Sabik na sabik akong makita ka. At lalo na nakatanggap ako ng tawag na na hospital ka!

I'm coming there just wait for me Zhylina....

(Jenacese PoV)
Nandito parin ako nakasalampak sa buset na kama nato. Humanda talaga sila pagkabalik ko sa school. Ang kaylangan konalang eh ebidensiya kung si Faye ba oh si Cheddee.

Pero parang si Faye!! Pero mas malaki ang posible na si Cheddee. Pero kaylangan kolang ng ebidensiya.

"Jenacese.... Kilala mo naman kameng lahat diba??" Tanong ni Henza??.

"Ikaw si Henza diba??" Sabi ko na nag kakamot ng ulo.

Ngumiti siya at nag nod.

"Eh ako Jenacese, kilala moko" sabi ko.

"Aiii hindi b friend... Wait lemme guess your name??? Chuckie??" Tanong ko na nag patawa sakanilang lahat pati narin yung mga lalakeng hindi kilala.

"Kilala mo nga ko..." Sabi ni Daiki.

"Eh ako kilala mo ba si kuya??" Sabi ni kuya.

"Oo siyempre naman!!! Ikaw si bakulaw Jin!!" Sabi ko. Napangiti naman siya. Natawa naman ang iba.

"Do u know us??" Tanong nila mama at papa.

Nang mapalingon ako sakanila biglang naging malungkot muka ko.

"Ohh anak bat naging malungkot ka??" Sabi nila. Lumapit sila saken at pagkalapit nila mabilis ko silang yinakap.

"Sorry po!! Akala kopo kase ampon ako!!! Napag bintangan ko papo kayo!!" Iyak sakanila.

"Nak, its ok.. tanong kolang. Whats make u say na ampon ka at hindi ka namen mahal. At namatay sa car accident??" Sabi nila.

Napalingon naman ako sa isang tao. Wait... Siya si Taehyung!! Wait.. No hindi siya si Angel Taehyung. Siya ang tutuo. Panaginip lang pala yun pero parang its so realistic.

"Mom, dad anong nangyayare saken ng naka coma ako??" Tanong ko na sobrang obvious ng sagot.

"Siyempre naka higa!!" Sabi ni B friend.

Nagtawana naman sila. Ito talagang si Daiki ang kulet kulet.

"So anak hindi mopa nasasagot tanong namen." Sabi nmaan ni dad.

"Mom, dad. I have this one dream at patay nadaw ako. At ng bumalik ako sa human world nakita ko kayong tatlo ni kuya na nag sasaya. Sabi mopa nga dad mabiti eh wala na ang babaeng ampon nayon!!" Kwento ko na nag simula nanaman tumulo luha ko.

"Wait... Nanaginip ka... Habang may coma ka.." sabi ni Henza. Nag nod lang ako.

"Ayun lang ba anak??" Tanong ni Mama.

"At nag away po kame ng kasama kong anghel." Sabi ko. Hindi ko sina bi ang pangalan at hindi ko rin sibabeng si Taehyung yun.

Hindi ko rin sina beng pagkatapos ng party ang aksidente. Dahil baka mag taka pa sila mama at papa bat ako pupunta sa isang party. Magalit pa sila kay Taehyung.

"At pagkatapos ng away namen binigyan niya ko ng isang wish..." Sabi ko. Na tumulo na ang luha ko. Mabilis ko naman pinunasan yon.

"Anong hiniling mo..." Tanong naman ni Taehyung.

"Na  mabuhay ulet... At don nako nagising... Sorry ma, pa kala kopo talaga tutuo lahat yun!!" Iyak ko ulet.
Mabilis naman pinunasan yun ni mama.

"Ma pwede bang iwanin niyo muna ako kasama ni Taehyung. May mahalaga lang po akong sasabihin." Sabi ko at nag nod lang sila.

(Taehyung PoV)
Nang sabihin yun ni Jenacese lahat bigla akong nalungkot. Ang dami pala niyang naranasan na saket habang naka coma.

At nang sabihin ni Jenacese na maiwan kame. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

Pinag ta tap naman ng mga barkada ko ang shoulder ko. Ta bago pa sila maka alis bumulong pa sila.

"Go Tae u can do it"

"Just remember that u can court my sister"

"Pakitaan mo ng skillz"

Alam nga nang mga gagong to na may gusto ako saknaya. Obvious ba masyado??

Nang maka labas na silang lahat sinara kona ang pintuan.

"Anong gusto mong sabihin saken??" Sabi ko.

"I straight forward kona. Gusto kita" sabi niya.

Bigla naman akong nagulat sa inasta niya. Gusto niya ko?? Pero gusto ko rin siya pero dipako ready. I cant take risk.

"Gusto rin kita....."  "Pero sorry wala patayo sa tamang idad para mag take ng risk. Makakapag hintay ka naman diba?" sabi ko sakanya. Nasabi kolang naman yun na ayaw ko siyang tanggapen dahil para sa kabutihan rin niya.

Nang makaraan ang mga araw eh nag kausap usap kame nila Daiki at Henza and my best bros. At nagulat ako sa sinabi nila Henza....

*Flashback*
"Guys may gusto kameng sabihin ni Henza sainyo. At sana wag kayong mag wawala!" Sabi ni Daiki.

Nasa kwarto kame ni Jenacese at tulog siya. Sinadya talaga namen hintayin siyang matulog dahil sabi nila Daiki eh bawal munang malaman ito niya.

"Ano naman yun??" Tanong ni Jin.

"Parang alam na namen nila Daiki ang may kagagawan..... Ulitin ko Parang alam na namen. Kase hindi pa kame sigurado."
Sabi naman ni Henza.

"ALAM NIYO NA BAT NGAYON NIYO LANG SINASABE!!!" Mediyo napalakas ang boses ni Jin. Dahilan para gumalaw ng kote si Jenacese.

Pati rin naman ako sisigaw eh kase ngalang naalala kong may natutulog.

Soo.... Diparin nag iiba si Chedd and dating malande et lumande pa lalo... Kaya nga lumpipat ako ng school kase dahil sakanya.

So ibig sabihin pala non. Kaylangan kong layuhan si Jenacese para layuhan narin siya ni Cheddee....

*End Of Flashback*

Saiiiii!!
Sorry Jenacese. Its fpr ur own good.

(Jenacese PoV)
Nang makaalis na silang lahat at naiwan kame ni Taehyung. Nag breath in breath out ako. Ng makaraan ang mga araw eh don kolang na realize. Na mahal kona siya kaya't nag kusa akong mag confess.

"Anong gusto mong sabihin saken?" Tanong niya. Hindi ko na itutumpik tumpik pa.

"I straight forward kona. Gusto kita" sabi ko na nag swe sweat na ang kamay ko.

Bigla naman siyang nagulat.

"Gusto rin....." Sabi niya. Ng sabihin niya yon bigla naman sumaya loob ko. Pero bigla naman nawal yun kaagad ng marinig ko ang mga susunod niyang sinabe.

"Pero sorry wala pa tayo sa tamang idad para mag take ng risk. Makakapag hintay kanaman diba?" Sabi niya.

My tears threatens no fall but no. I did not let them fall for just some stupid rejection. I di not want to show that I'm affected.

"Umm yes, yes... Can u pls... Uhmmm.. leave me alone... Pls." Sabi ko sakanyan na naka higa na ulet sa kama.

"Uhmm yes.. But were still friends right???" Tanong niya.

Wala ako sa sariling nat tango tango.

Nang marinig konang nag click ang pintuan nag simula nang mag luha ang mga mata

Saiii!!! Ang saket besssss.... Ang saket pala.... Mukang kailangan ko nanaman si Mr. Acacia

Changing Mistakes (Book 1-2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon