Chapter 15 (United)

51 6 0
                                    

Nang umalis nako sa bahay nila Taehyung. Pumunta nako sa sakayan pero ng naglalakad ako biglang may humawak sa kamay kaya bigla kpng na siko. Pagkatalikod ko si KUYA PALA!!

"Kuya!! Bat nanggugulat ka naman!!" Sabi ko at huminga ng malalim.

Nang pagkatingin ko ulet naka salubong na ang mga kilay niya..
Oh.. ohh..

"ALAM MO BA NAG SIWALAWALA AKO KAKAHANAP SAYO!! TAS NANDITO KALANG PALA SA MANSION NI TAEHYUNG!!" Sigaw ni Kuya.

Well here we go again.. Sanay nako...

"Oo na uwi na tayo.." sabi ko na walang ka expre- expression.

Para naman siyang ewan na gulat na gulat. Well first time ko plang kase mag ganyan sa harap ni kuya.

Saii!!

Hindi parin ako ma get over kay Taehyung...

Mahalaga na siya saken eh... Na pasok na siya sa memories ko na hindi madaling mabura...

Saiii!! Well life needs to move on...

(Jin PoV)
Nang sigawan ko siya I expect na yuyuko siya. Pero ng makita kong parang tama ang sinabi ni Daiki na she needs space tama nga siya.

Nagulat nga ko ng I call ako ni Taehyung at sabin...

*Flashback*
Nag ba back and forth ako sa garden at nag hihintay kung may papasok na sa gate.

Pero wala parin...

Nasan kana ba Jenacese!!...

Biglang tumunog ang cellphone ko at tinignan ko naman yon...
Si Taehyung...

Sms:
Taehyung: Hey... Yung kapatid mo nasa mansion namen...

Jin: Thanks....

Pagkababa ko pumunta na agad ako sa garahe at nag drive.

*13 minutes leyta..*

Nakarating nako sa destinasyon ko... Ang bahay este mansionett ni Taehyung.

Lumabas ako ng kotse at nag masid masid hanggang makita kona siya!!..

*End Of Flashback*
Wala siyang gana. Bat ganyan. May nangyare bang masama??.

Ano kaya yun.. Pero hindi siguro masasabe muna ngayon ni Jenacese ang problema niya. Dahil sariwa pa siguro....

Siguro I'll let her be first...

(Jenacese PoV)
Nang sumakay na kame sa kotse tahimik lang ako. Hindi katulad dati na madalas nag wawala ako at hindi na papagod mag salita.

Pero ngayon wala ako sa mood makipag usap. Kaylangan ko muna ng space. Hindi naman siya kumibo. Siguro dahil kilala niya ko masyado.

Kapag hindi ako nag sasalita ibig sabihin non wala ako sa mood.

*Makalipas ang good 11 minutes*

Nakarating na kame sa bahay or should I say castle..

Sa sobrang lake nga parang castle na. Parang kila Taehyung...

Saiii!!

Natandaan ko nanaman kayanaman mas lumungkot ang itsura ko.

Umakyat na ko sa kwarto.
Nag lock ako sa room ko.

Bukas is a brand new day. So dont be to affected!!! U can do this.

Changing Mistakes (Book 1-2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon