Yodiş // ChanBaek [Tamamlandı]

52-Trafik kazası

Chanyeol

"Ya Chan sen yoksa Baekhyundan mı hoşlanıyorsun?" diye sordu Sehun.Bu soruyla affallamıştım."Ha-hayır ya"dedim.
"Tamam tamam sormadım say"dedi ve güldü.

O sırada telefonuma mesaj geldi.

Luhan:Chanyeol Baekhyun çok kötü.

Telaşla Luhan'ı aradım,ne olduğunu bilmiyordum ama şu an acayip stresliydim."Alo? Luhan? Ne oldu? Baekhyun'a ne oldu?" diye sordum ardarda."Cha-chanyeol...Ba-baekhyun ka-kaza geçirmiş" dedi o an kalbimi hissedemedim,sanki yaşamıyor gibiydim."Ne nerde? Nasıl?" dedim."Ya*hıck*Ba-baekhyun okulda mı ne bacağını incitmiş sanırım yürüyemeyeceğini düşünüp taksiye binmiş so-sonra a-alkollü bir sürücü" dedi.Luhan da ben de hıçkırıyorduk,Sehun bana anlamamış bakışlar atıyordu.

"O...nerde?"dedim."Seul devlet hastanesinde ben de burdayım şu an yoğun bakım...Chanyeol...yüzü çok kötüydü" dedi.Hayır,Baekhyun her zaman iyi ve güzeldi."Lu-luhan ta-tamam be-ben*yutkunma*geliyorum" dedim ve telefonu kapadım."Ne olmuş? Kime ne oldu?" diye sordu Sehun."Ba-baekhyun...kaza...acı...ağır...yoğun..."dedim.

Sehun

Chanyeol çıldırmış gibi davranıyordu,onunla arabaya binip hastaneye sürmeye başladı.

Hastaneye gelince arabayı park etti,arabadan inip hastaneye girdik.Danışmanın yanına gittik,"B-byun Baekhyun o nerde?"dedi Chanyeol."Şu an yoğun bakımda,nesi oluyorsunuz?"diye sordu.

Chanyeol

Ben burda çıldırıyordum kadın bana gelip 'nesisiniz?' Diye soruyordu.Endişelendiğime göre yakınıyım yani değil mi?

"Nesi gibi gözüküyorum?endişelendiğime göre yakınıyım!"diye bağırdım sinirle."Beyefendi sakin olun lütfen prosedür gereği sordum " dedi."Kardeşim"dedim.

"Soyadlarınız?"

"Evlatlık"

"Ah,anladım"Aferin gerizekalı."bekleme odasında bekleyin lütfen"dedi.Bekleme odasına ilerledik,koltuğa oturdum,başımı geriye attım.

Tanrım...Lütfen Baekhyun'a bir şey olmasın.Olacaksa da bana da olsun çünkü ben Baekhyunsuz yaşayamam...

Gözlerim doldu.

"Yodiş bayna sayatayık göşteyiyoy"dedi Baekhyun."ayne Bayeki sayatayıktayn koykuyoy"dedi ve gülmeye başladı.

Gözümün önüne gelen anıyla gülümsedim daha sonra ise ağladım.

Yodiş'in seni bekliyor puppy'im..

Birden kalbime bir ağırlık çöktü,doktorlar Baekhyun'un olduğu odaya koşmaya başladı.Hızla ayağa kalktım,'ne oluyor?'diye sormaya başladım ama hiç bir doktor beni takmadı.Camdan uyuyan küçük bedene baktım.

"Meleğim..."diye fısıldadım.O sırada omuzuma biri dokundu,yanıma döndüm.Baekboem hyungtu,dolu gözlerle hyunguma sarıldım."O iyi olacak Chanyeol"dedi.

Baekhyun

'Tatlım minik Baekhyun'um sen buraya ait değilsin senin daha zamanın var'

"Anne ben seni ve babamı istiyorum sizi özledim"

'Biliyorum tatlım biz de sizi çok özledik ama seni bizim kadar çok seven insanlar var...Sen onlarla kalmalısın'

"Beni kimse sizin gibi sevemez,ben yetimim ve öksüzüm...hep dışlandım"

'Uzun boylu,kepçe Kulaklı,yakışıklı çocukta kim?'

"Uzun boylu,kepçe Kulaklı,yakışıklı mı?" O sırada bulutlar açıldı.

Ama bu...Chanyeoldü.

"Bu...Chanyeol"

Ama ağlıyordu.

'Senin için çok endişelenmiş onunla olmalısın Baekkie en azından kendini düşünmüyorsan onun için hissedebiliyorum o sana sen ona iyi gelecek siz birbirinize iyi geleceksiniz'

'Chanyeol'ün yanına git Baekkie'

Ve Baekhyun'un kalbi tekrar atmaya başladı.