Yodiş // ChanBaek [Tamamlandı]

56-Telefon konuşması

Chanyeol

Sabah olmuştu,kalkıp günlük rutinlerimi yaptım,saçlarımı karıştırdım ve aşağı indim."Sehun!" Çatallaşmış sesimle bağırdım.Sehun hala uyuyordu,dürttüm."Ya Luhan...Şimdi olmazmpphh"diye mırıltılar çıktı.

"Ya salak! Ne Luhan'ı?! Ben Chanyeol geliyor bir de hayaller kuruyor ya azgın"diye söyledim.Sehundan hala ses gelmeyince eğildim ve bağırdım."Azgın ergen uyan sabah oldu"dedim.Sehun kalktı,"Luhan nerde?"diye sordu.Terligi çıkardım,"Bekle sen Luhan'ı göstereceğim sana azgın ergen"dedim."Ya sanki sen Baekhyun ile ıslak rüyalar görmüyorsun!"diye bağırdı.Yutkundum.

"Ne alaka? Görmüyorum"dedim."Tabii ateşli olduğu halde bile 'Baekkie' diye inleyen de annendi"dedi."Ya! Bir daha odama girme seni sapık"dedim.

Sehun'un telefonu çaldı,arayan Luhandı.

Sehun hoparlöre aldı.

Luhan/Baek
Sehun

L:"Sehunnie Nasılsın? Uyandırmadık değil mi?"

"Hayır da 'uyandırmadık' derken? Yanında biri var mı?"

L:"Evet,Baekhyun var."
B:"Selaam Sehun!"

"Merhaba Baekhyun Nasılsınız?"

B:"İyiyiz Sehun siz?"

"Siz?"

B:"Chanyeol ile sen işte?"

"Ah,evet."

B:"Sehun...C-Chanyeol iyi değil mi?"

"Evet evet iyi."

B:"Sesini duymak istiyorum."

Telefonu Chanyeol'a uzattım.

"E-efendim?"dedi.

Chanyeol

B:"Chanyeol iyi misin? Sağlığın yerinde mi?"

"Ben iyiyim,sağlığım yerinde ya senin ki?"

B:"İyiyim,Chanyeol..."

"Hm?"

B:"Seni çok özledim Yodiş"

O an Hatıralar gözümde canlandı.

Flashback

yaypma...'
'Noluy yay*hıck*pma..'

Chanyeol küçüğün yanına yattı ve ona sarıldı,ailesinin katledilişini görüyordu Baekhyun.

"ayyama Bayeki ayyama şen çoyk güyçlüşün şeni hiyç biy zamay biyakmıyaçaym" diye fısıldadı.Baekhyun yanındaki yodişini hissedince sakinleşti ve o da sarıldı,Chanyeol ise Baekhyun'un perçemlerini geriye attı ve saçını okşadı.

"Dediğim şeyi yapamadım..."

B:"Ne?"

"Sana 'seni hiç bir zaman bırakmayacağım' demiştim ama şu an yanında değilim."

B:"Chanyeol senin ailen ve sen bana sadece maddi olarak değil manevi olarakta çok destek oldunuz özellikle de sen sen olmasan ben atlatamazdım...Her akşam annem ve babamın ölümü ile ilgili kabuslar görürdüm...Ama baban beni kurtardı sen de benim en büyük destekçim oldun...Sen benim kahramanımsın Chanyeol yanımda olup olmaman önemli değil."

"Sen de beni asosyallikten çekip çıkaran meleksin Baekhyun...Eskiden ailem dışında kimseyle konuşamazdım sadece ailem ve Sehun vardı daha sonra Yifan ve Jongin ile tanıştım sayende..."

"'BYUN BAEKHYUN!"'

Bu Baekboem hyungun sesiydi.

B:"Gitmeliyim abim çağırıyor sonra görüşürüz Yodiş"

"Tamam...G-görüşürüz"

Telefonu kapattım.

"Gökyüzüm..."

"Hyung!! Kahvaltı hazır!"diye bağırdı Sehun."Geliyorum!"