Yodiş // ChanBaek [Tamamlandı]

53-"Yanıma hoşgeldin meleğim"

Chanyeol

Korkarak uyandım."Beyefendi hastayı normal odaya aldım"dedi.Uyuya kalmıştım,yani bir kaç dakika olsa da."Ah,sağ olun görebilir miyim?"diye sordum."Tabii ama narkozun etkisinde dinlenmesi için verdik uyandırmadan uyanırsa da lütfen yormayın " diye uyardı.

Başımı salladım,ayaklandım ve odaya girdim.Baekhyun'a doğru ilerledim,çok güzeldi,ben bir meleğe aşık olmuştum.

"İyileşeceksin meleğim"dedim ve minik,güzel,zarif elini tuttum."Sen çok güçlüsün Baekkie,sana güveniyorum"dedim.

Baekhyun

"A-anne?! Ne-neler oluyor? Neden kayboluyorsun?"

'Sen yaşamayı seçtin bebeğim,mutlu ol ve unutma seni hep izleyeceğim.'

Ağırlıkla  gözlerimi açtım,elimin üstünde bir el vardı.Elin sahibine bakmak için kafamı ona çevirdim.

Chanyeol...

Kafasını duvara yaslamış,bir eli benim elimin üstünde sandalyede iki büklüm uyuyordu.Yüzünü incelemeye başladım,göz altları şişmiş ve morarmıştı.Hiç uyumamışa benziyordu.

Gülümsedim,ses çıkarmadan yataktan doğruldum ve elimi Chanyeol'ün yanağına dokundum,kurumuş yaşlar vardı."Seni öyle çok seviyorum ki Yodiş anlatamam"diye fısıldadım.O sırada kapı açıldı,abimdi."Baekkie?"

"Gel abi"dedim,gülümsedim."Uuuuuu  Chanyeol uyumuş " dedi."Abi Chanyeol çok mu endişelendi? "Diye sordum."Ne endişelenmesi Baek? Öldü öldü dirildi çocuk resmen seni gerçekten çok ama çok önemsiyor benden önce geldi buraya üstünde hırkayla"dedi.

"Uyandıralım mı?"diye sordu abim."Ya abi Uyusun bırak"dedim."O şu an rahat değil bence"dedi."E yani abi"dedim."Chanyeol"dedi,Chanyeol kıpırdamadı."Chanyeol! Baekhyun!"

Bu sefer Chanyeol zıpladı resmen."Ne ne?"dedi ve beni gördü."Beni çok korkuttun Baekhyun"dedi ve sarıldı.

Kokusunu içime çektim.

'Yanıma hoşgeldin meleğim' diye fısıldadı.

'Hoşbuldum kokusuna hasret kaldığım'diye karşılık verdim.

Daha sonra abime döndüm,gülümsedi.O sırada kapı açıldı,bu gelen Yoora ablamdı."Baekkie uyanmışsın ablacığım iyi olmana çok sevindim bizi çok korkuttun Baekkie"dedi ve samimi bir şekilde gülümsedi.Saçımı okşadı,ne çok sevenim varmış halbuki.

Anne beni duyuyorsan sana Teşekkür etmek istiyorum...beni bu güzel,beni seven,şevkatli insanlardan koparmadığın için...